سینما مثبت: با پخش سریال تلویزیونی دودکش ۲ و حضور یکی دیگر از تنابندگان سیما در فهرست عوامل این سریال بار دیگر فرمول رایج و تکراری سریال سازی طنز پیش چشم مخاطبان سیما به نمایش گذاشته شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینما مثبت، در سال‌های طنز سیما با فاصله گرفتن از قالب‌های جذاب و پُرطرفداری همچون: طنز اجتماعی،طنز انتقادی و طنز سیاسی به یک قالب تکراری و مشخص محدود شده و این قالب همان چیزی است که کمابیش از سریال پایتخت آغاز و به نون خ و دودکش نیز سرایت کرده است. در این قالب تکراری عده‌ای آدم‌های خُل و چِل – شما بخوانید قانع و ساده دل- دور هم جمع می‌شوند. آدم‌هایی که خواسته‌هایی ساده از زندگی دارند و به مشکلی برای امرار معاش ندارند و نسبت به جامعه هم حساسیت خاصی ندارند و صرفا با رفتارهایی فانتزی و ساده لوحانه ماجراهای سریالی سی قسمتی را رقم می‌زنند. در ترکیب این خانواده‌ها نیز همیشه پسرانی جوان حضور دارند که دنبال «زن» می‌گردند و عاشق هر دختری می‌شوند و این چند خط داستان کم جان با تعدادی ایده‌های اخذ شده از اینترنت می‌شود قصه‌هایی پُر از حرافی و اتفاق‌های قابل پیش بینی که البته با حضور تکنسین‌های متبحر با کیفیت تصویری خوبی منعکس شده است. شاید در آینده نزدیک شاهد باشیم تا نخ تسبیح این سریال‌ها شخصیت‌ها و داستان‌های این مجموعه‌ها را با هم میکس کرده یا برخی از این بازیگران در سریال‌های مقابل به عنوان میهمان حضور پیدا کنند که البته ایده بدی هم نیست اما نکته جالب این است که همین سریال‌های کم جان و بی قصه در نگاه مسوولان تلویزیون با واژه‌هایی نظیر: طنز برخاسته از بطن جامعه، توجه به خدا و گفتگو در لحظات سخت و شیرین بی واسطه با خدا، کمک به هم نوع، ترویج روحیه قناعت، ارتباط معنوی نوجوان با خدا و نشان دادن نماز خواندن او، نمایش عشق واقعی و بی ریا میان زن و شوهر و دیگر اعضای خانواده ، نمایش غیر مستقیم مضرات فضای مجازی ، تبلیغ واکسن ایرانی بعنوان نماد همت دانشمندان جوان ایران و ترویج روحیه گذشت و ایثار و… تعبیر می‌شوند!
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی که نام آن‌ها در این مطلب آمده درباره مطلب مذکور است.
