سیروس الوند از نقدم بر «دو زن» دلخور شد، پوراحمد اعتراضی نکرد

به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس، هوشنگ گلمکانی سردبیر ماهنامه فیلم امروز دوشنبه سیزدهم مرداد ماه در گفت و گو با روزنامه شرق، به طرح خاطره ای درباره برخورد یکی از فیلم سازان با وی به دلیل نقدی که نوشته بود پرداخته است.

 

به داوود نژاد رحم نکردم

در مصاحبه « علی شروقی» که به مناسبت انتشار کتاب «از کوچه سام» گلمکانی با وی انجام شده، این منتقد پیشکسوت در پاسخ به این سوال که «تا حالا پیش‌ آمده سر فیلم‌های ایرانی گرفتار ملاحظاتی بشوید و نظر واقعی‌تان را نگویید؟» می گوید: «ملاحظه من در مورد همه فیلمسازهای ایرانی، در حد همان حفظ تعادل و به‌کاربردن لحنی است که خیلی تیز و برخورنده نباشد. این را هم بگویم که اتفاقا من نقدهای تند و تیزم را در مورد فیلم‌های ایرانی، بر کار فیلمسازهایی نوشته‌ام که با آنها رابطه دوستانه‌ای دارم. من با داوودنژاد دوست هستم اما در آن نقدی که بر فیلم «تیغ‌‌زن» نوشتم اصلا رحم نکردم. در موارد دیگر هم همین‌طور بوده. ممکن است لحن را رعایت کرده باشم، ولی با قاطعیت می‌توانم بگویم که هیچ‌وقت به‌خاطر ملاحظات نظرم را عوض نکرده‌ام».

 

گلمکانی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه «پیش آمده که به‌رغم حفظ تعادل در لحن نقدهایتان بر فیلم‌های ایرانی، بازنوشته‌تان رنجشی عمیق ایجاد کند و بر روابطتان تاثیر منفی بگذارد»؟ به ذکر خاطره ای از برخورد سیروس الوند با خود می پردازد و می گوید:‌ «فراوان اتفاق افتاده. اما خب این را هم باید در نظر بگیرید که من سال‌هاست دارم نقد فیلم می‌نویسم و این اتفاق‌ها طبیعی است. در سال‌های اول نوشته‌های منفی‌ام بیشتر بر روابطم با آدم‌ها تاثیر می‌گذاشت اما بعد از این‌همه‌سال دیگر مشخص شده که دلیل و غرضی جز خود فیلم پشت آن نوشته نیست. به‌اصطلاح حب‌وبغضی در کار نیست. تضاد منافعی در کار نیست. سیروس الوند از نقدی که در مورد فیلم «زن دوم» او نوشته بودم بسیار دلخور بود و حتی تصمیم داشت جواب دهد که من هم استقبال کردم و بعد البته زمان که گذشت و التهاب قضیه فروکش کرد خودش منصرف شد. رفاقت ما هم به‌خاطر این قضیه به‌هم نخورد».

 

پنبه پوراحمد را زدم اما حرفی نزد

گلمکانی در ادامه می گوید:‌ »آنچه پیش آمد دلخوری یک رفیق از رفیقی دیگر بود که بعد هم فراموش شد. اتفاق افتاده که کارگردانی از نقد من برنجد، اما خاطرم نمی‌آید که رابطه من با یک فیلمساز به دلیل نقد منفی که به فیلمش نوشته‌ام به‌هم خورده باشد. البته من با خیلی از فیلمسازها رفاقت و ارتباطی ندارم و ممکن است مثلا یک فیلمساز از یک نقد منفی من دلخور شده و حتی قهر کرده باشد که این قهر، یک‌طرفه بوده و من متوجهش نشده‌ام چون من با هیچ‌کس قهر نیستم. به‌هرحال این هم جزو طبیعت حرفه ماست و کاریش نمی‌شود کرد. اگر بخواهم چیزی بنویسم که هیچ‌کس نرنجد و انتقادی به آن نداشته باشد، بهتر است اصلا ننویسم. زمانی یک گفت‌وگو کردم با کیومرث پوراحمد درباره فیلم «گل یخ». خب من با پوراحمد خیلی رفیقم اما در آن گفت‌وگو پنبه‌اش را زدم، طوری که بعدا خواننده‌هایی من را ملامت کردند که چرا این کار را کرده‌ای اما پوراحمد، همیشه خودش به این موضوع اشاره می‌کند؛ هم به‌عنوان نشانه‌ای از استقلال من و هم نشانه‌ای از انتقادپذیری خودش».