سینما مثبت: جلوگیری از نمایش برخی فیلم‌های سینمای ایران در ماههای اخیر و پس از روی کار آمدن دولت جدید اهالی رسانه و حتی مردم عادی را با یک موضوع پنهان در سینمای ایران آشنا کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، دی ماه امسال پس از توقیف فیلم «چپ راست» ساخته حامد محمدی و اعتراض جامعه صنفی تهیه کنندگان،سازمان سینمایی با انتشار خبری به نقل از حبیب ایل بیگی معاون نظارت سازمان اعلام کرد: «براساس ماده ۴ ایین نامه و ماده ۶ دستورالعمل پروانه نمایش، سازمان سینمایی می تواند در موارد خاص علیرغم دارا بودن پروانه نمایش از اکران یک فیلم تا رفع حساسیت ها و یا رفع اشکالات مورد نظرش جلوگیری کند.» جزییات این موضوع را می‌توانید با کلیک کردن در «اینجا» بخوانید.
حالا با نزدیک شدن به نوروز و اعلام اسامی فیلم‌های حاضر در اکران نوروزی، فیلم لامینور ساخته داریوش مهرجویی از این فهرست حذف شده است. علت این مساله هم به صورت شفاف از سوی «محمد رضا فرجی» مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی اینگونه اعلام شده است: فیلم «لامینور» از نظر سازمان سینمایی مانعی برای دریافت پروانه نمایش ندارد، این فیلم پروانه نمایش خود را دو سال گذشته دریافت کرده و الان اعتبار آن پروانه منقضی شده است.
هرچند فرجی در ادامه عنوان کرده که این فیلم مشکلی برای صدور پروانه نمایش ندارد و فیلم بازبینی شده و جمع بندی آن به زودی صورت می‌گیرد اما این سوال مطرح می‌شود که چرا یک پروانه نمایش باید دارای محدودیت زمانی باشد؟ آیا همین مساله باعث دل نگرانی سرمایه گذاران نمی‌شود؟ وقتی مجوز و پروانه‌ای صادر می‌شود بخش مهمی از اعتبار و ارزش آن به دائمی بودن آن است. مثلا تصور کنید افراد برای خرید خانه یا حتی ازدواج با چنین مساله‌ای مواجه شوند و به آن‌ها اعلام شود تمدید پروانه ازدواج یا مالکیت آن‌ها پس از دو سال منوط به تایید مقامات عالی و عادی بودن شرایط است! آیا در چنین شرایطی کسی تمایل به خرید خانه یا ازدواج خواهد داشت و آیا همین مساله زمینه‌ای برای سو استفاده را در جامعه پدید نخواهد آورد؟
سینما مثبت امیدوار است در دولت جدید این رویه غلط نیز اصطلاح گردد و پروانه‌های نمایش موقت (یا به تعبیری صیغه) تبدیل به پروانه‌های نمایش دائم (اصطلاحا عقدی) گردد!
