سینما مثبت: سعید آقاخانی این شبها دو سریال روی آنتن دارد؛ یکی نون.خ۲ که از شبکه اول سیما پخش می شود و دیگری بازپخش سریال شب عید که از شبکه آی فیلم در حال پخش است و البته هر دو سریال جزو پُر بیننده‌های شبکه‌های سیما محسوب می شوند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، درباره اقبال به “نون.خ۲” میتوان دلایل مختلفی مطرح کرد؛ از فضای طنازانه تا جلوه‌های بصری زیبایی که از طبیعت ایران ارائه میدهد،از دست انداختن سیاسیون بی‌عمل تا بازی‌های یکدست و ازهمه تازه بودن داستان برای مخاطبانی که فصل قبل را هم دیده بودند ولی آنچه در نون.خ۲ و شب عید وجود دارد، احترام به مخاطب تلویزیون است.
ماجرا سهل و درعین حال ممتنع است. در سریالی مثل نون.خ۲ سراسر احترام به مخاطب است که به چشم می‌خورد و سازنده حواسش به این بوده که حتی لاابالی‌ترین مخاطب هم وقتی دربرابر تلویزیون ایران می‌نشیند دوست دارد حدی استاندارد از تاکید بر اخلاقیات را شاهد باشد.
نون.خ۲ بلافاصله بعد از پایتخت۶ و با جرح و تعدیلهای قابل توجه روی آنتن رفت ولی خیلی زود موتورش گرم شد و بی‌تشبث به آلودگی‌های کلامی یا شوخی‌های دوپهلو از مخاطب خنده گرفت.
نون.خ۲ سریال اپیزودیک نیست ولی آقاخانی به چشم اثری اپیزودیک بدان نگریسته و می‌کوشد در هر قسمت با قرار دادن روایتی از رویارویی با آدمهایی تازه به طنزپردازی کاملا محترمانه بپردازد.
نون.خ۲ برخلاف پایتخت۶ از بازیگران اصطلاحا چهره بهره نگرفته و از نابازیگران و بازیگرانی بومی که خیلی درست به بازی گرفته شده‌اند بهره گرفته و از آنجایی که این بازیگران با احترام تمام به مخاطب ایفای نقش می‌کنند و بدون کمترین ادا و اطوار داستان را پیش میبرند، دوست‌داشتنی هستند.
شخصیتهای “نون.خ۲” محروم ولی محترم و از جنس مردم هستند؛ نگاه کنید به کاراکتری فرعی مثل سلمان که حتی اسم بازیگرش را هم نمی‌دانیم ولی فقط و فقط با پرداخت درست و بی کمترین بی‌حرمتی، حتی راه رفتن‌اش هم خنده‌دار است.
در مقام مقایسه سریال پایتخت۶ عقبه‌ای ده ساله داشت که برای خیلی‌ها و ازجمله اسپانسر متمولش بهترین موتور محرک برای بریز و بپاش بود ولی چون در قسمت ششم حرمت مخاطب را رعایت نکرد، نتوانست حتی با دستاویزی به آثاری از فیلمفارسی هم دستاوردی روبه جلو برای سازندگان آن باشد.
همین حالا اگر سازمان به سمت شفاف‌سازی برود و هزینه‌ای که صرف هر دو سریال شده را منتشر کند، مشخص خواهد شد هزینه تولید نون.خ۲ به‌مراتب کمتر از پایتخت۶ بوده ولی چون هدف‌گذاری نون.خ۲ برمبنای تولید طنزی محترمانه بر بستر اجتماع روستایی بوده، راحت تر توانسته، رضایت قطعی مخاطب را جلب کند.
بر اساس این تجربه میتوان به مدیران سیما توصیه کرد حتی موفق‌ترین برندها را دست افرادی ندهند که به تلویزیون به چشم پیج اینستاگرام یا شبکه‌های تُرک می‌نگرند. تلویزیون رسمی ایران، مختصاتی دارد که زیربنای آن رعایت اخلاقیات و تولید محترمانه در هر شرایطی است.
مخاطب اگر بخواهد پرده‌دری ببیند به سراغ جم می‌رود، مخاطب اگر بخواهد شوخی زشت ببیند به سراغ فلان پیج اینستا می‌رود. مخاطب وقتی سراغ تلویزیون می‌آید هم سرگرمی می‌خواهد و هم احترام و این احترام سرگرم‌کننده عنصری است که نون.خ۲ متکی بر آن آغاز کرد و به نقطه عطف رسید و تا هنگامی که بدان پای‌بند باشد می‌تواند صعود کند.
نویسنده: نسترن شیخ الاسلام
