سینما مثبت: با پایان تعطیلات نوروز کرونایی 1399، چشم اهالی سینما به ساختمان بهارستان دوخته شده تا فرمول نهایی پیچیده شده برای سینمای ایران که از این ساختمان بیرون می آید را مشاهده کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، تا ساعاتی دیگر با پایان تعطیلات نوروز کرونایی 1399، مدیران و کارمندان سازمان سینمایی نیز مانند دیگر بخش های اداری و حاکمیتی کشور، پشت میزهای کارشان قرار خواهند گرفت. مدیرانی که طبق اعتراف یکی از مهم ترین آن ها، در طول تعطیلات نوروزی فعالیت خاصی در خصوص مواجهه با تاثیرات کرونا بر روی فعالیت های سینمای ایران انجام نداده اند و انشاءالله در روزهای پیش رو قرار است در این خصوص جلساتی را تشکیل دهند.
سینمای ایران در سال گذشته رقمی معادل 213 میلیارد تومان بودجه در اختیار داشته که مطابق جدولی که مشاهده می کنید، تقریبا یک هفتم این بودجه صرف پراخت هزینه های جشنواره های مختلف شده است. جشنواره هایی که اغلب کارکرد اصلی خود را از دست داده اند و به جای آنکه به رشد و ارتقای سینمای ایران کمک کنند، یا مانند جشنواره ملی فیلم فجر به محفلی برای جنگ و جدل گروه های قدرتمند پشت پرده سینمای ایران تبدیل شده اند یا مانند جشنواره به اصطلاح جهانی، حتی پس از چند دوره برگزاری از سوی سینماگران ایرانی جدی گرفته نشده و به رسمیت شناخته نشده است و با وجود کارت های حاوی شارژ نقدی و ترفندهای دیگر، سینماگران داخلی زیادی حتی رغبت ورود به فضای آن را ندارند. جشنواره های بلاتکلیف دیگری نیز وجود دارند که حتی اگر در آن حوزه اثر ارزشمندی تولید نشود، برگزار می شوند تا جریان مالی مرتبط با جشنواره تداوم یابد. جشنواره فیلم کودک نمونه مثال زدنی چنین رویدادی است.
درخصوص جشنواره های دیگر مانند: فیلم کوتاه و مستند نیز این رویدادها از شکل حقیقی برگزاری خود خارج شده و در تقلید از جشنواره های جهانی و ملی، مسیری را در پیش گرفته اند که هر روز هزینه برگزاری آن ها بیش از گذشته می شود و ماهیت آن ها شباهتی به اصل موضوع ـ فیلم کوتاه و مستند ـ ندارد.
البته جشنواره های بی خاصیت دیگری همچون: جشنواره رشد در کشور برگزار می شود که اساسا مخاطبی جز دانش آموزانی که با اتوبوس به سینمای نمایش دهنده می آیند ندارد. در چنین شرایطی که کشور با بحران مواجه شده و سالن های سینما به عنوان ویترین سینمای کشور در آستانه ورشکستی قرار دارند، یکی از برنامه های احتمالی برای حل مشکلات فعلی می تواند اختصاص بودجه حدودا چهل میلیارد تومانی برگزاری این جشنواره ها به مردم در قالب بلیت نیم بها جهت تماشای فیلم های سینمایی باشد. قطعا پس از پایان بحران کرونا، به دلیل شرایط اقتصادی نامطلوب کشور مدت ها زمان خواهد بُرد تا مخاطبان امکان رفتن به سینما و پرداخت هزینه های بلیت و دیگر هزینه های تماشای فیلم را داشته باشند و صرفا بازگشایی سینماها نمی تواند به معنای خاتمه بحران برای اهالی سینما باشد. در چنین وضعیتی چرا نباید پولی که صرف برگزاری جشنواره هایی می شود که گاهی مخاطبان حاضر در سالن های نمایش آن به عدد 20 نفر هم نمی رسد، صرف ارتباط مجدد مردم با سینماها گردد؟
فقط جشنواره هایی که وزارت ارشاد برگزار می کند نیست. جشنواره فیلم شهر جشنواره سینمای دفاع مقدس و دهها جشنواره ریز و درشت هست که میتوان بودجه آن را صرف سینما کرد.