روزنامه جام جم ـ 15 اردیبهشت 1397:
روزنامه‌نگاران وقتی قلم در دست می‌گیرند تا داستان بنویسند اغلب نمی‌توانند فارغ از چارچوب شخصیتی که با آن رشد کرده‌اند چیزی خلق کنند. به همین دلیل در نوشته‌های داستانی اغلب افرادی که زمانی «روزنامه‌نگاری» شغل آنها بوده، توجه به سوژه‌های خاص و جذاب دیده می‌شود.
«رضا استادی» روزنامه‌نگاری با بیش از 22 سال سابقه فعالیت در رسانه‌های مختلف و تجربه نگارش دو رمان و مدیریت روابط‌عمومی چند پروژه مهم تاریخی همچون مختارنامه، کلاه‌پهلوی، شوق پرواز و… است. این نویسنده در مجموعه داستان جدید خود با نام «خونه خالی» که بتازگی از سوی نشر «برکه خورشید» به بازار عرضه شده، 14 داستان اجتماعی با مایه‌های طنز را به مخاطبانش عرضه کرده است. این مجموعه داستان که از سوی نویسنده به مرحوم «محمدرضا رستمی» تقدیم شده است با جمله‌ای از نهج‌البلاغه آغاز می‌شود: «لذت‌ها تمام‌شدنی است و پایان ناگوار آن بر جای ماندنی…»
این نکته در چند داستان کتاب بوضوح دیده می‌شود؛ جایی که مخاطب با شخصیت‌هایی مواجه است که بی‌پروا دست به گناه می‌زنند و در ادامه با عقوبتی هولناک مواجه می‌شوند و مانند یک سیلی به گونه مخاطب نواخته می‌شوند.
در قصه‌های این مجموعه طنزی ظریف نهفته است که علاوه بر جنبه کنایی آن، جذابیت خوبی به داستان داده است. در این قصه‌ها همچنین می‌توان تصویری ملموس از جامعه امروز را یافت؛ تصویری که متأثر از اتفاق‌هایی مانند «ماجرای فیش‌های نجومی مدیران کشور»، «روابط خارج از قاعده میان آدم‌های جامعه»، «گسترش طبقه نوکیسه»، «بی‌وفایی آدم‌ها» و… به تصویری ماندگار از این دوره در قالب ادبیات داستانی تبدیل می‌شود و صراحت آن به یاد مخاطب می‌ماند.
دنیای نویسنده این کتاب دنیایی شخصی و محدود به مسائل کم اهمیت نیست. برخلاف برخی نویسندگان حوزه داستان کوتاه که درگیر موضوع‌های کم‌اهمیت هستند و مسائلی از جنس دغدغه‌های شخصی را با فرم‌های پیچیده و تکنیک‌های داستانی روایت می‌کنند، نویسنده این کتاب به زبانی بسیار ساده و نثری روان می‌نویسد که این مساله خوانش کتاب را آسان می‌کند. تنوع موضوع‌ها نیز قطعا یکی از امتیازهای این کتاب است که آن را از نمونه‌های مشابه داستان‌های کوتاه متمایز کرده و تجربه خوبی از زیستن در این «خونه خالی» را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.
