سینما مثبت: تمهیدهای اندیشیده شده توسط برگزار کنندگان بخش بین الملل فیلم فجر برای ارائه تصویری مثبت از این رویداد خیلی زود نقش برآب شد و ماهیت واقعی این رویداد در حالی که هنوز به نیمه نرسیده انعکاسی گسترده در رسانه ها پیدا کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در میان اسامی دست اندرکاران بخش بین الملل فیلم فجر می توان نام هایی را یافت که در طول سال های گذشته همواره در فهرست برگزاری رویدادهای بی خاصیت سینمایی و هنری بوده اند. رویدادهایی که گاه یک یا دو دوره برگزار شده و برای همیشه کنار گذاشته شده اند. شاید در سال های گذشته این دست اندرکاران می توانستند مشکلات و مسائل جشنواره های خود را «لاپوشانی» کنند اما این روزها به لطف رسانه های مستقل و نیز فضای شفافی که وجود دارد، دیگر مشکلات و مسائل این رویداد قابل کتمان نیست و حتی رسانه های حاکمیتی نیز پا به پای رسانه های مستقل با رویدادهای این جشنواره مواجهه ای حرفه ای پیدا می کنند. مثلا خبرگزاری ایسنا امروز در گزارشی نوشت: «ضمن اشاره به تاخیر نسبتا زیاد در نمایش فیلم ها و بروز نقص فنی می نویسد:«در چند سال اخیر که جشنواره جهانی از جشنواره ملی جدا شده و رضا میرکریمی دبیر آن بوده، فضای حرفه‌ای و نظم یکی از ویژگی‌های بارز آن بوده است؛ ویژگی‌ای که امسال در دومین روز جشنواره با نمایش فیلم ایرانی «هت تریک» رامتین لوافی که پیش از این نمایش داده نشده بود، خدشه‌دار شد و صدای اعتراض بسیاری را درآورد.»
به نظر می رسد در روزهای آینده تصویر واقعی تری از جشنواره مذکور در رسانه ها منعکس شود؛ تصویری که قطعا می تواند بر سرنوشت این جشنواره تاثیر بگذارد و روند معیوب برگزاری آن را اصلاح کند.
ستاره های سینمای ایران در قامت «نیروی اجرایی»
پدیده عجیب این روزهای بخش بین الملل فیلم فجر حضور برخی بازیگران سینمای ایران در قامت «نیروی اجرایی» است. این بازیگران با حضور در سالن های سینما با تماشاگران گفت و گو می کنند، میهمان های خارجی را راهنمایی می کنند و برخی امور کم اهمیت دیگر را هم انجام می دهند. محدود بودن این مسئله به حلقه ای خاص این سوال را به ذهن متبادر می کند که آیا این فعالیت رایگان است یا اینکه برای انجام آن مبلغ و دستمزدی در نظر گرفته شده است؟ در شرایطی که بازیگران سینمای ایران برای حضور در برنامه های تلویزیونی بابت یک ساعت مبالغی چند میلیونی دریافت می کنند، حضور آن ها در پردیس چارسو بسیار کنجکاوی برانگیز است!
ریخت و پاش های فراوان جشنواره
در آستانه برگزاری نمایشگاه کتاب به دلیل نوسان های قیمت ارز و همچنین افزایش قیمت دلار، ناشران بسیاری مجبور به کاهش شمارگان کتاب و یا صرف نظر کردن از انتشار برخی کتاب ها شده اند. در چنین شرایطی جشنواره جهانی آنقدر گشاده دستی دارد که علاوه بر چاپ عکس دختر و پسر روی پوستر بر روی همه اقلام از قبیل لیوان جشنواره، اقدام به چاپ اوراقی برای قرار گرفتن در کف سینی فروشندگان اغذییه فوت کورت نموده تا میهمانان که در این پردیس در محاصره کامل صفحات بزرگ نمایش و انواع و اقسام پوستر هستند، در هنگام صرف غذا نیز فیلم های حاضر در جشنواره را مقابل دیدگان خود داشته باشند!
متولیان جشنواره، چهره هایی که سال هاست می خواهند سینما را بین المللی کنند
نکته قابل تامل دیگر در این جشنواره حضور افرادی در پشت صحنه جشنواره است که سال هاست مسوولیت های بین المللی سینمای ایران را اشغال کرده اند اما دریغ از یک تولید مشترک! کاش این چهره های قدیمی و تکراری که سال ها با هزینه سینمای ایران جشنواره های جهانی را سیر و سیاحت می کنند، توضیح دهند که در همین سه دوره برگزاری مستقل این رویداد از فجر چند قرار داد تولید مشترک امضاء شده و کدام یک از آن ها به نتیجه رسیده است؟!
جشنواره جهانی، محصول سینمای ملوک الطوایفی
بخش بین الملل فیلم فجر که به واسطه نمایش چند فیلم ضعیف و سطحی از سینمای بدنه این روزها در برخی سئانس ها شاهد چند صف شلوغ است تا از این جهت خوراک تصویری مناسبی برای برخی رسانه ها فراهم شود که این جشنواره را پُر شور نشان دهند اما این رویداد چند میلیاردی عملا تبدیل به محملی شده تا به برخی فیلم سازان خاص نان قرض داده شود و آن هایی که با صرف هزینه های میلیاردی موفق به ساخت فیلم جهانی نشدند، به عنوان ویترین سینمای بین الملل ایران معرفی شوند و چند دورهمی دوستانه با تقسیم منافع مشترک شکل بگیرد. این رویداد صرفا به واسطه «کارت های سی و پنج هزار تومانی» با اقبال مواجه شده و اگر مسوولان جشنواره ادعایی جز این دارند، بهتر است آماری واقعی درخصوص میزان مخاطبان حاضر در سالن های نمایش تا امروز منتشر کنند.
به نظر می رسد حیدریان به عنوان رییس سازمان سینمایی هم امکانی برای نظارت بر این موضوع ندارد و صرفا با پرداخت سهم این گروه قلیل از سینماگران، قصد دارد مدیریت کم حاشیه ای در سینما را تجربه کند.
