سینما مثبت: بررسی فیلم های به نمایش درآمده در جشنواره نشانه واضحی از کج سلیقگی مسوولان جشنواره است. فیلم هایی ضعیف با مضامین تکراری که هیچ میل و انگیزه ای را برای دنبال کردن در مخاطب پدید نمی آورد و شاید به همین دلیل است که سالن های نمایش فیلم خارجی اغلب با ظرفیت بسیار اندکی اقدام به نمایش فیلم می کنند.
خبرنگار سینما مثبت روز گذشته به تماشای دو فیلم «حفار» از کره جنوبی و «سفر» از کشور عراق نشست. دو فیلمی که با استقبال اندک مخاطبان مواجه شد و البته به لحاظ داستانی هم آثاری خسته کننده و سرشار از پیام های کلیشه ای بودند که مخاطبان سینمای ایران نمونه های آن را در سال گذشته بارها و بارها شاهد بوده اند. فیلم حفار قصه سربازی است که به دلیل کشتن آدم ها، با خودش دچار تعارض شده است و حالا به سراغ دوستانش می رود و «سفر» هم درباره دختری است که می خواهد در ایستگاه قطار بغداد عملیات انتحاری انجام دهد اما دچار استحاله روحی می شود.
انتخاب برخی فیلم ها نیز بسیار عجیب است. مثلا فیلم «مادر مخوف» که روز پنج شنبه نمایش داده شد، داستان زنی میانسال است که شروع به نوشتن داستانی کرده که این مسئله با واکنش شدید همسر و سه فرزندش مواجه می شود. داستانی که در بخشی از فیلم متوجه می شویم «به شدت غیر اخلاقی» است و هیچ ناشری حاضر به چاپ آن در کشور گرجستان نشده است! ببینید آش این داستان چقدر شور بوده که حتی در آن کشور کسی حاضر به انتشار آن نشده است.
فیلم همچنین نمایشگر بی علاقه گی زن به زندگی خانوادگی و ترک آن و زندگی نزد مردی غریبه است که به زن علاقه ای عجیب دارد!
این فیلم واقعا به چه دلیلی در جشنواره جهانی فیلم فجر حاضر شده و نمایش آن حاوی چه پیام و محتوای مفیدی بوده است?
