سینما مثبت: سخنان اخیر «علیرضا تابش» مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی درباره حضور سینمای ایران در بورس با اقبال فراوانی مواجه شد اما این ایده و جنبه های مختلف آن توسط رسانه ها تحلیل نشد تا مشخص شود شرایط فعلی سینمای ایران تا چه اندازه مستعد پذیرش در بورس است؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در طول سال های گذشته بخش عمده ای از تولیدات سینمایی با اتصال به «بدنه قدرت»، اقدام به جذب سرمایه و ساخت فیلم کرده اند. در تمامی این موارد دستمزدهای سازندگان این آثار اعم از کارگردان، بازیگر، فیلم نامه نویس و… محرمانه بوده و حتی افشای برخی از این موارد در رسانه ها با واکنش های شدید اهالی سینما مواجه و کار به «تهدید» و «شکایت» کشیده است! واقعا کسی آیا می داند چند فیلم پُرهزینه سال های اخیر سینمای ایران با چه رقمی تولید شده است؟ فروش آن چقدر بوده است؟ چه میزان ضرر و زیان داشته است؟اختلاف رقم صرف شده برای تولید با فروش اندک فیلم ها چطور جبران شده و چگونه در چنین شرایطی سال هاست فیلم سازانی آثار «نفروش» می سازند و همچنان به فیلم سازی ادامه می دهند؟
سینمای ایران به دلیل عدم وجود «شفافیت» و عدم امکان انتشار «اطلاعات با اهمیت» اولین و مهم ترین ویژگی حضور در بورس را ندارد!
صندوق جسورانه، بد اندر بدتر
علیرضا تابش در سخنان خود اعلام کرده «با همکاری بورس برای نخستین‌بار امکان سرمایه‌‌گذاری جسورانه در سینما فراهم می‌شود.» صندوق جسورانه نوعی از سرمایه گذاری است که در آن سرمایه گذاران یا سود کلانی می کنند یا اینکه متضرر می شوند! یک جور سرمایه گذاری پُرخطر که سرمایه گذاران باید تضمین هایی برای سودآوری فعالیت خود داشته باشند. این نوع سرمایه گذاری این روزها در زمینه «استارت آپ ها» با اقبال مواجه است اما بعید است در سینمایی که فیلم سازان به طور غریزی در مواجه با «پول مفت دیگران» فیلم های بد می سازند، نتیجه ای داشته باشد.
سخن آخر اینکه مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی که خود برخاسته از خانواده ای اقتصادی و «بانکدار» است، بهتر است در همین ابتدای کار فهرستی شفاف از وام ها و تسهیلات پرداختی به فیلم سازان از سوی فارابی و حتی اعداد و ارقامی که در این بنیاد در جریان است را اعلام رسانه ای کند تا مشخص شود با قواعد و اصول «بورس» آشنا است و می تواند مرجع مطمئنی برای جلب اعتماد سرمایه گذاران باشد.
