سینما مثبت: از همان لحظات اول پخش مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر که دوربین حاتمی کیا را در ردیف اول صندلی های برج میلاد نشان داد مشخص بود که قرار است جایزه‌ای مهم به این فیلم ساز تعلق بگیرد که او را بر روی صندلی‌های ردیف اول نشانده بودند. قابل حدس هم بود فیلم او چند جایزه مهم دریافت خواهد کرد اما آیا اجرای «نمایش تک پرده‌ای» او نیز قابل پیش بینی بود؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، حاتمی کیا که پس از نمایش فیلمش در جشنواره موجی از اظهار نظرهای عجیب را به راه انداخته و حسابی مورد توجه قرار گرفته بود، در آخرین دقایق برگزاری جشنواره‌ای که خیلی عادی و خنثی برگزار شده بود، نیاز داشت تا با حرکتی خاص به قهرمان صفحات اول روزنامه‌های صبح روز بعد تبدیل شود. در جشنواره‌ای که چهره بااستعداد دوره‌های گذشته ـ محمد حسین مهدویان که از او به عنوان حاتمی کیای جوان یاد می‌شود ـ با فیلمی مغشوش و احساسی ناگهان به «مُهره سوخته» تبدیل شد، لازم بود تا فردی جای خالی او را در صفحات اول روزنامه های صبح روز بیست و سوم بهمن ماه پُر کند و اینگونه بود که ناگهان «ابرام آقا وارد شد» و «غوغا» کرد!
کدام حرم؟ کدام مدافع؟
حاتمی کیا مدعی است فیلمی درباره مدافعان حرم ساخته است. سوال این است که او در کجای فیلم «حرم» را به درستی نشان داده که بخواهد تصویری درست از «مدافعان» آن نشان دهد؟! او در اختتامیه فیلم فجر با افتخار خود را «فیلم ساز وابسته» و «فیلم ساز این نظام» معرفی می‌کند. حاتمی کیا علاوه بر آنکه فیلم ساز تکنیکی خوب و مسلطی است، آدم باهوشی هم هست و می‌داند چگونه برای این «وابستگی» فاکتوری قیمتی صادر کند! در این چند روز بارها اعلام کرده حدود یک سال درگیر ساخت این فیلم بوده است. افراد آشنا به «عدد و رقم» می‌دانند یکسال زمان صرف پروژه‌ای اینچنینی چه عدد و رقم چرب و چیلی به عنوان دستمزد برای سازنده فیلم به ارمغان می‌آورد! او خود را به همین واسطه «کار آفرین» می‌داند و رزق رساننده به عوامل سینمای ایران اما اعلام نمی‌کند بابت این یک سال چه دستمزدی گرفته و آیا افتخار به وابستگی ارتباطی به عدد و رقم دستمزد دریافتی اش دارد یا اینکه اگر یکی از همین نهادها دوباره با او کج خلقی کند، باز هم مانند زمان «موج مرده» نگاتیوهای فیلمش را داخل نایلون می‌ریزد و در میزگرد خبری تک نفره‌ای حضور می‌یابد و نمایشی تازه برپا می‌کند؟
چرا از منش حاج قاسم نمی‌آموزید؟
حاتمی کیا «بلد کار» است و می‌داند چگونه با اخبار و مطالبی که در رسانه‌ها در نقد او درج می شود، یک پروژه «گردن کلفت» را راه بیندازد. او افتخار می کند برای ساختن این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی جایزه گرفته اما عجیب است همنشینی با حاج قاسم تاثیری در او نگذاشته است. کجا شنیده و دیده اید که امثال حاج قاسم‌ها، همت‌ها، باکری‌ها، صیاد شیرازی‌ها و… برای ایستادن در مقابل دشمن و در کف دست گرفتن جانشان برای انقلاب و نظام «فاکتور» صادر کرده باشند و اینچنین متوقع شده باشند که چرا تلویزیون در یک برنامه منتقد مورد نظر ابرام آقا را دعوت نکرده که درباره فیلمش به به و چه چه کند؟! آقای حاتمی کیا! فراموش کرده اید در طول شش ماه گذشته بخش های مهم خبری تلویزیون همچون بیست و سی در غرق اخبار فیلم شما بوده و پُربیننده ترین ساعت‌های این تلویزیون کم رمق و بی مخاطب، به تبلیغ فیلم شما اختصاص یافته است؟!
پروژه‌های میلیاردی نوش جانتان! در واقع نوش جان شما و خانواده گرامی که فیلمش را شما می‌سازید، عکسش را یک آقا زاده محترم می‌گیرد و کتابش را آقازاده دیگری منتشر می‌کند. حالا هم که یکی از آقازاده ها قرار است جا پای شما بگذارد و کارگردان شود تا نگاه و سبک فیلم‌سازی تان ادامه یابد. به نظر شما این میزان از توجه و امکانات در دوره و زمانه‌ای که بسیاری از فیلم‌سازان لنگ دخل و خرج عادی زندگی هستند و با «تاکسی اینترنتی» مسافرکشی می‌کنند تا شکم خود را سیر کنند برای شما حاتمی کیاها «بَس» نیست؟
