سینما مثبت: مدیرعامل بنیاد فرهنگی روایت فتح که همزمان سمت های دیگری همچون «مسوول بسیج هنرمندان» و «رییس سازمان هنری ـ رسانه ای اوج» را نیز به عهده دارد، در چندروز گذشته طی گفت و گو با روابط عمومی مجموعه خود و رسانه ای کردن آن، نکات و مطالبی را بیان کرده که جای تامل دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، آنچه این مدیر جوان در مصاحبه خود عنوان کرده، عمدتا مطالبی است که در نیم دهه گذشته از زبان وی شنیده شده و از جهاتی تازگی ندارد اما بخش قابل تامل ماجرا، «لحن خاصی» است که در آن برخی از منتقدانش را که اتفاقا افراد هم طیف خودش است را خطاب قرار می دهد. به این مطالب دقت کنید: «ما امیدواریم کسانی که تولیداتشان بایگانی می شود و حتی خودشان از اکرانش سرباز می زنند، فضای سینمای دفاع مقدس را ملتهب نکنند. برخی دوستان مورد احترام ما، که رفتارهایی شبیه «کاهنان معبد آمون» دارند درباره انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس آدرس غلط می دهند…ما امیدواریم کسانی که سرگرم باشگاه داری و بساز و بفروشی هستند، دایه مهربان تر از مادر سینمای انقلاب نشوند. اگرچه آنها هم حق دارند فیلم بسازند، اما سیاست ما این است که کسانی که شایسته تر هستند و با آثارشان ثابت می کنند، برای انقلاب و شهدای دفاع مقدس دلسوزترند در این عرصه بمانند و به فعالیت خود ادامه دهند.»
قطعا مخاطب این سخنان نه افرادی خارج از نظام بلکه هنرمندانی هستند که با نیت ها و انگیزه های خالصانه در عرصه دفاع مقدس فعالیت داشته اند و به نوعی «همسنگران مدیرعامل» محسوب می شوند؛ حالا آن ها در دوران فعالیت خود بودجه های چند میلیاردی نداشتند که صرف ساخت فیلم کنند و به همین دلیل آثارشان کم کیفیت تر از برخی فیلم های چند میلیاردی اخیر است اما آیا چنین شایسته عتاب و خطاب هستند و آیا بهتر نبود این حرف ها در مجلسی خصوصی و به صورت دوستانه بیان شود تا اینکه اینگونه رسانه ای شده و آب به آسیاب دشمن بریزد؟
یکبار اعداد و ارقامی که گفتید را جمع و تفریق کنید!
مدیرعامل بنیاد فرهنگی روایت فتح در این مصاحبه به نکاتی اشاره کرده که در طول نیم دهه گذشته کمابیش در جمع های رسانه ای و دوستانه آن ها را تشریح کرده است. در این مصاحبه با اعلام خبر پایان فاز طراحی مجموعه فرهنگی تخصصی و پردیس «روایت فتح» آمده است: «زنجیره طراحی، تولید و پخش روایت فتح با ساخت پردیس سینمایی و مجموعه فرهنگی روایت فتح در ماههای آتی و در مساحتی نزدیک به 7000 متر کلید خواهد خورد. در طراحی این مجموعه فرهنگی و هنری 8 سالن سینمایی با ظرفیت 50 تا 400 نفر در نظر گرفته شده است. در کنار این سالنها یک مرکز اجتماعات با ظرفیت 5000 نفر ساخته خواهد شد.»
آنچه آقای مدیرعامل به آن اشاره کرده، دارای دو تصویر ضمیمه هم هست که امکان اظهار نظر درباره آن را آسان تر می کند. فضای هفت هزار متری مورد اشاره بالاتر از میدان فردوسی قرار دارد. یعنی در یکی از شلوغ ترین نقاط شهری. این تصویر فضای مذکور از طریق سایت گوگل مپ است
اما در تصاویر ضمیمه خبر که در بالا آمده، خیابان هایی به شدت خلوت مشاهده می شود که خانواده ها در آن با فراق بال قدم می زنند و اتوموبیل ها نیز با فراق خاطر در آن جا پارک کرده اند. آیا طراحان این پروژه هنگام رفت و آمد به محل کار خود، به وضعیت ترافیکی خیابان دقت کرده اند تا وقتی از ساخت مرکز اجتماعات با پنج هزار نفر خبر می دهند بدانند در صورت افتتاح این مرکز، چه وضعیتی در این محدوده حاکم خواهد شد؟ بزرگ ترین سالن های اجتماعات ایران «سالن وزارت کشور» با سه هزار نفر ظرفیت و «سالن اصلی همایش های برج میلاد» با 1600 نفر ظرفیت است و قطعا محدوده خیابان شهید قرنی و فردوسی کشش و گنجایش چنین جمعیتی را ندارد!
عدم آشنایی کامل مدیرعامل با امور اجرایی
بررسی اظهارنظرهای مدیرعامل روایت فتح نشانه کاملی از عدم آشنایی وی با امور اجرایی است. البته نمی توان توقعی به جز این هم داشت چرا که تسلط بر مباحث اجرایی نیازمند تجربه ای طولانی است که مدیر عامل فاقد آن است و شاید به همین دلیل از طرح هایی مانند گسترش شهرک سینمایی دفاع مقدس به سادگی سخن می گوید. واقعیت این است که در طول حدودا شش سالی که از شکل گیری اولین مجموعه تحت مدیریت ایشان ـ سازمان اوج ـ می گذرد، کار قابل تاملی که بتوان آن را «برند» اوج دانست شکل نگرفته است. صرف نظر از ساخت دو فیلم با «ابراهیم حاتمی کیا» که با هر تهیه کننده ای می تواند نتیجه خوبی حاصل شود، تنها نقطه قابل اتکاء اوج در سال های اخیر تولید «ایستاده در غبار» بوده و بس! درخصوص سایر تولیدات خاص مانند «صدام» و «هنگام بیداری» نیز صرفا «خبر» شنیده شده و این پروژه ها هیچ گاه به سرانجامی نرسیده که بتوان درباره میزان توان واقعی این مجموعه با قاطعیت سخن گفت والا ساخت سریال هایی مانند «آسمان من» و مستندهای متعدد، مزیتی برای این مجموعه محسوب نمی شود و نمونه آن در بخش هایی مانند شبکه مستند نیز رخ داده است.
امید است مدیرعامل بنیاد روایت و رییس سازمان اوج و بسیج هنرمندان به عنوان حلقه اتصال نیروهای انقلابی عرصه سینما از این پس کمی سنجیده تر سخن بگوید و به جای اتخاذ لحن عصبانی در مصاحبه هایش، روشی مهربانانه تر را در مقابل هم کیشان خود به کار گیرد و کار نقد را نیز به رسانه ها واگذار کند، چرا که همان منصبی که ایشان اکنون بر آن تکیه زده و در حال قضاوت و نقد دیگران است، دیر یا زود به دیگرانی واگذار می شود؛ به قول معروف «این آسیاب به نوبت است»!