سینما مثبت: انتشار اخباری درخصوص ساخت فیلمی مستند با موضوع زندگی خاندان پهلوی، بار دیگر این نکته را گوشزد می کند که چرا تصمیم گیرندگان برخی مراکز فرهنگی ـ هنری به دلیل عدم اشراف کافی بر مسائل تاریخی، باعث ساخت آثاری می شوند که به جای تاثیر مثبت، «تاثیر منفی و معکوس» بر مخاطب می گذارد؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، اخیرا خبری از ساخت مستندی با عنوان «اشرف، همزاد شاه» به تهیه کنندگی «خانه مستند انقلاب اسلامي و روايت فتح» منتشر شده که در بخش هایی از خبر ارسالی برای رسانه ها از سوی سازندگان فیلم آمده است: «در يکي از اتاق هاي کاخ اشرف در شمال، وافور بزرگي است که دور تا دورش را پلکاني با موکت ضخيم قرار دارد…در اتاقي ديگر، چراغ هایی شبیه نوک سینه گاو از سقف آويزان بود و وانی شبیه ابعاد بدن گاو زير آن قرار داشت. اتاق دیگر، آشپزخانه ای بود که تمام ديوارهايش با سنگ های سبز رنگ پوشيده شده بودند که هنوز یخچال و فر و گازش کار می کرد…»
در ادامه خبر با بیان این مطلب که «سازندگان مستند اشرف، همزاد شاه بيشتر از دو سال به دنبال اين شايعات بودند.»نیت سازندگان فیلم از دو سال تحقیق و پژوهش برملا می شود: پاسخ به برخی ابهام های خاله زنکی درباره خواهر شاه!
نباید موضوع های تاریخی را دست پایین گرفت
متاسفانه رویه «دست پایین گرفتن و نشانی غلط دادن» پدیده ای رایج در روایت اتفاق های تاریخی است و حالا سازندگان این مستند نیز به جای پرداختن به مسائل مهم و اساسی، سراغ «وافور و حمام» اشرف رفته اند و تاسف آور تر اینکه چنین اثری نه در یک مجموعه کم اهمیت بلکه در جایی مانند «روایت فتح» ساخته شده که به طور معمول توقع آثار عمیق وجدی از آن وجود دارد. شکی نیست که خاندان پهلوی از نظر اخلاقی مشکلات فراوانی داشته اند و مشخصا اگر قرار باشد «زندگی شخصی و ازدواج های» اشرف پهلوی به تصویر کشیده شود، قطعا حاصل کار بسیار پُرمخاطب از آب درخواهد آمد اما آیا مسئله جمهوری اسلامی ایران با دولت پهلوی وافور و تریاک بوده است؟ قطعا پاسخ به این سوال «خیر» است، حالا با گذشت 39 سال از پیروزی انقلاب اسلامی مشخص شده مهم ترین مشکل حکومت پهلوی «وابستگی این خاندان به بیگانه» بوده است؛ بیگانه ای که در آخرین روزهای حکومت شاه در ایران فقط 50 هزار مستشار نظامی داشت و همین وابستگی زمینه ساز مشکلات و مصائب گوناگونی شد که تا امروز نیز در کشور ادامه دارد. بر اساس همین تحلیل است که در آخرین آثار ساخته شده رسمی درباره این خاندان، شاهد برجسته سازی فساد اخلاقی و اقتصادی آن ها نبوده ایم و بیشتر بر این مسئله تاکید شده است.
امید است روایت فتح به جای پرداختن به چنین موضوع های خاله زنکی که بیشتر مناسب مجلات زرد است؛ به سراغ موضوع هایی مانند: «نظام اداری ایران در دوران پهلوی»،«مسئله نفت در دوران پهلوی»،«اقتصاد مبتنی بر مونتاژ در دوران پهلوی»،«واردات بی رویه و تغییر ذائقه مردم در دوران پهلوی» و… برود.
