سینما مثبت: نمایش فیلم سینمایی «ماه گرفتگی» ساخته مسعود اطیابی در جشنواره سی و پنجم فیلم فجر بار دیگر از یک بحران جدی در حوزه سینمای ایران پرده برداشت و ضعفی اساسی در این حوزه را به رخ کشید.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، «قلاده‌های طلا» محصول سال 1390 از معدود فیلم‌های سیاسی موفق ساخته شده در سینمای ایران است که با روایتی منصفانه از رویدادهای پس از انتخابات سال 1388، به اثری موفق در این حوزه تبدیل شد. حالا هفت سال پس از انتخابات سال 88، انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با فیلمی دیگر درباره این مقطع زمانی وارد میدان شده اما افسوس که این مجموعه زمانی دوباره به سراغ این موضوع رفته که به خاطر حجم بالای وقایع سیاسی جامعه، اتفاق‌های پس از انتخابات سال 88 دیگر شدت و حرارت سال 1390 را ندارد! در شرایطی که برنده آن میدان انتخاباتی خود اکنون حاشیه نشین شده، این شکل از روایت داستان در فیلم «ماه گرفتگی» کاملاً نخ نما شده و بی تأثیر است.
فیلم داستان پسری را روایت می‌کند که قاری قرآن است و حالا گم شده است. جست و جو برای یافتن وی به این مسئله منجر می‌شود که مشخص می‌گردد او در مقابل مسجد لولاگر تیر خورده و به شهادت رسیده است.
فیلم با تلفیقی از چند ماجرای عشقی و تاکید فراوان بر اختلاف‌های خانوادگی یک زوج میانسال که قرار است نمک داستان باشند، داستان خود را در یک مقطع زمانی یک روزه روایت می‌کند. البته چند نقطه عطف خوب در داستان وجود دارد؛ مانند صحنه مواجهه عمو با جنازه برادر زاده و نیز لحظه شنیدن خبر شهادت فرزند توسط مادر. اما مدیرانی که پس از گذشت هفت سال چنین طرحی را برای ساخت تصویب کرده‌اند، شناخت درستی از اوضاع و زمانه نداشته‌اند که بدانند نه «کامبیز دیرباز» سوار بر موتور سنگین وزن برای مخاطبان این روزهای سینمای ایران جذابیت دارد و نه متلک‌های سیاسی می‌تواند انگیزه‌ای برای تحریک کنجکاوی مخاطب ایجاد کند.
فیلم به شدت از لحاظ نگاه و مضمون کهنه است و نویسنده آن توجهی به این مسئله نداشته که نوشته‌ای که قرار است در قالب فیلمی سینمایی نمایش داده شود، با متن قابل درج در یک نشریه درون سازمانی یا کم شمارگان تفاوت زیادی دارد و نیاز به اندکی «عمق!» در متن وجود دارد.
حالا باید منتظر باشیم و سال آینده با عدم اختصاص تعداد بالای سالن به این فیلم و در ادامه عدم اقبال مخاطبان به این اثر ضعیف و بعد هم حجم بالایی از تیزرهای تلویزیونی برای فیلم، شنونده قصه‌ای تکراری از سازندگان فیلم تحت عنوان «بی توجهی مخاطبان به فیلم‌های ارزشی» باشیم! البته واکنش سرد مخاطبان به این فیلم که در یکی از سینماهای مردمی شکل گرفت و نگارنده شاهد آن بود، می‌تواند تصویری کامل از وضعیت پیش روی این اثر را مجسم کند.
