سینما مثبت: خودنمایی و جذب تماشاگر و اخذ ویو! این روزها بر تولیدات تصویری فضای مجازی سیطره دارد و حالا این بیماری مزمن به رویدادهای فرهنگی و هنری نیز سرایت کرده و بیت المال و حقوق مردم را در معرض ضایع شدن قرار داده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری_تحلیلی سینمامثبت،این روزها در منجلاب اینستاگرام، در کنار معدود مطالب قابل تامل و آموزنده، با حجم زیادی محتوای تصویری مواجه هستیم که در آن زنی خانه‌دار برای جذب ویو همسرش را کتک می‌زند؛ پسری برای اخذ ویو خواهرش را به شمایل زنان خیابانی در می‌آورد،مردی برای جذب دنبال کننده حرکات شنیع انجام می‌دهد و….البته که نمی‌توان بر مردم عادی در این خصوص خُرده گرفت اما وقتی این نگاه در بخش‌های رسمی کشور نیز غلبه پیدا می‌کند؛آن وقت باید زنگ خطر را به صدا درآورد.
رویدادی به نام جشنواره فیلم شهر در دو دهه گذشته در کشور برگزار شده که بسته به دبیران آن از کمیت و کیفیت متفاوتی برخوردار بوده است. از دوره شادروان ایرج تقی‌پور که این رویداد میهمان خارجی هم داشت و به صورت جمع و جور برگزار شد تا دوره ابراهیم داروغه زاده که وجه علمی و فرهنگی بر آن غلبه داشت تا دوره مدیران دیگری مانند علیرضا رضاداد و محمد خزاعی که بیشتر رویدادی در خدمت بولد کردن مدیران شهری- سیاسی بود تا زمینه حضور آن‌ها در انتخابات و ارتباط با هنرمندان را فراهم کنند. تمامی این مدیران البته از بدنه سینما بودند و هیچ یک مانند دبیر تازه از راه رسیده این دوره، عکس بزرگ خود را بر سر در سایت جشنواره هک نکردند و اینگونه رفتارهایی که شائبه خودنمایی دارد را از خود بروز ندادند. جالب اینکه در آن مجموعه عریض و طویل هیچ کس نبوده و نیست که به خانم دبیر بگوید: علیا مخدره! مگر شما نیکی کریمی و رخشان بنی‌اعتماد و تهمینه میلانی و پوران درخشنده هستید که تصویر بزرگ شما بر تارک سایت باعث جذب هنرمندان و پیوستن به آن رویداد شود؟آیا دبیران پیشین چنین کرده‌اند؟ آیا روح الله حسینی دبیر بخش بین الملل فیلم فجر و منوچهر شاهسواری دبیر بخش مسابقه فیلم فجر چنین رفتارهایی از خود نشان داده‌اند؟آیا خزاعی و داروغه زاده چنین کرده‌اند و از همه مهم‌تر آیا در محدوده شما – حتی سوپری سر گاندی- شما را می‌شناسند که با چنین اعتماد به نفسی یک رسانه را تبدیل به بنر تبلیغاتی خود کرده‌اید؟
جشنواره فیلم شهر چه وظیفه‌ای در طول و عرض دستگاه فرهنگی شهرداری دارد؟ اساسا چه میزان تولید دارد که بخواهد برای نمایش آن جشنواره برگزار کند؟ در تولیدات آن به مسائل و معضلات شهری تا چه اندازه توجه می‌شود؟ساز و کار حمایت آن از فیلم‌سازان اجتماعی چیست و….
وقتی پاسخی برای این سوال‌ها وجود نداشته باشد،جشنواره‌ای با هزینه میلیاردی تبدیل می‌شود به محفلی برای «اخذ ویو»! اینگونه است که به جای آنکه حضور چهره‌های فرهنگی و هنری در این رویداد برجسته شود، اخبار مهم جشنواره می‌شود ژست‌های شبه شولباس بازیگران زن و خنده‌‌های مدیر کاخ و همسرش! حالا چه کاخی؟ کاخ جشنواره وقتی معنا پیدا می‌کند که چندین سالن وجود داشته باشد و یک سالن مرکزیت.وقتی کلان جشنواره در یک سالن برگزار می‌شود؛ کاخ سازی یادآور ضرب المثل مورچه و کله پاچه است.
اساسا سریال شبکه نمایش خانگی و نقی معمولی و نورالدین خانزاده چه ربطی به جشنواره شهر دارد؟ مگر شهرداری متولی شبکه نمایش خانگی است؟ آیا جز این است که این نوع جشنواره برگزار کردن – بخوانید نان‌دانی درست کردن- با هدف اخذ ویو از جایزه دادن به محسن تنابنده و چند سلبریتی دیگر است؟! واقعا فرد محترمی مانند جمشید هاشم پور کجای سینمای شهری است؟! از همه مهم‌تر اینکه در چنین جشنواره‌ای چرا شهردار غایب است؟!آیا این غیبت تعمدی به دلیل آن نبوده که به واسطه جریان سیاسی حامی شهردار و تضاد آن با هنرمندان سینما، باید بین حضور شهردار و سلبریتی‌ها یکی را انتخاب می‌کردید؟
آیا رویدادی که با پول مالیات و عوارض پسماند و نوسازی شهروندان اداره می‌شود؛ به جای تقویت جریان مستقل و متعهد سینما باید به دنبال چنین رفتارهایی برای ویو گرفتن باشد؟
اگر دبیر این رویداد تصور می‌کند که با این جشنواره برگزار کردن در آینده به مناصب بالای مدیریتی برسد و مثلا بشود اولین رئیس زن سازمان سینمایی وزارت ارشاد! باید بداند که این مسیر به ترکستان است و عمر چنین اقداماتی مانند کف روی آب است و به هفته نرسیده، حتی در جست و جوهای گوگل نیز دیگر نامی از این رویداد در صفحات اول نخواهد بود!
راستی اگر جشنواره‌ای بر مبنای سایت برگزار می‌کنید بهتر نیست حداقل در پایان جشنواره اطلاعات سایت به روز رسانی شود نه اینکه مانند این فیلم همچنان با وجود پایان جشنواره عبارت « در انتظار بررسی» مقابل نام آن ذکر شده است!
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
