افخمی حفره‌های جشنواره مقاومت را آشکار کرد
سینما مثبت: جدال قلمی «بهروز افخمی» مجری برنامه هفت با «محمد خزاعی» دبیر جشنواره فیلم مقاومت گذشته از ادبیات نامناسبی که افخمی در نامه خود نسبت به خزاعی به کار برده، در صورت درک صحیح از سوی دست اندرکاران این جشنواره می‌تواند به رفع نقطه ضعف‌ها و مشکلات جدی این رویداد سینمایی کمک کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، برنامه‌هایی از جنس «هفت» و «نود» خارج از چهارچوب رایج برنامه‌های سیما که می‌توانند با تعیین تکلیف از سوی مدیر بالادستی به هر سمت و سویی بروند، تابع مطلق «مجریان» آن‌ها است زیرا بخش عمده‌ای از جذابیت برنامه به واسطه حضور آن فرد در مقام مجری است. افخمی هم گذشته از فیلم‌های ضعیفی که در سال‌های اخیر ساخته، به واسطه کارگردانی چند فیلم مطرح جزو چهره‌های قابل احترام سینمای ایران است. اظهار نظرهای جنجالی اخیر افخمی، او را جزو چهره‌های پُرمخاطب قرار داده و قطعاً بخش عمده‌ای از جذابیت این برنامه سینمایی به واسطه حضور افخمی در آن است.
محصولی تکراری از زوج خزاعی ـ عشیری
در سوی دیگر ماجرا «جشنواره مقاومت» قرار دارد که بدون رو دربایستی یکی از ضعیف‌ترین رویدادهای حوزه سینمای ایران است که صرفاً با فضاسازی گسترده رسانه‌ای و برگزاری مراسم‌های باشکوه تلاش می‌کند «مهم» و «جریان ساز» به نظر برسد. زوج «محمد خزاعی» و «یزدان عشیری» از دهه هشتاد به طور جدی وارد عرصه برگزاری جشنواره‌های اینچنینی شده‌اند و فرقی هم نمی‌کند چه جشنواره‌ای باشد؛ از رویدادی مانند «جشنواره کیش» که تنها یک دوره در سال 92 و با حمایت «اسفندیار رحیم مشاعی» برگزار شد تا جشنواره تئاتر و فیلم و مقاومت؛ همه و همه از سوی این دو سینماگر عزیز در چهارچوبی قرار می‌گیرند که گویی آن رویداد مهم‌ترین اتفاق هنری سال است اما وقتی به عقبه برخی از این رویدادها مراجعه می‌کنیم، با انبوهی از بی برنامگی و ضعف‌های عجیب در برنامه‌های فرهنگی ـ هنری سازمان‌های پشتیبان این جشنواره‌ها مواجه می‌شویم. مثلاً درخصوص جشنواره مقاومت، قاعدتاً باید برگزار کننده آن ـ انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس ـ حضوری مؤثر در این عرصه داشته باشد و تولیداتی را عرضه نماید که پیش مقدمه جشنواره باشد اما در چند سال اخیر این انجمن به جز برگزاری مراسم افطاری و صرف زمان و هزینه برای تولید فیلم و سریال توسط مدیران خودش که قاعدتاً باید انرژی خود را صرف پیشبرد اهداف این انجمن نمایند، چه کار مؤثر دیگری انجام داده که حالا برای آن بخواهد جشنواره‌ای در این ابعاد برگزار نماید؟! به جز تولید تعدادی فیلم کوتاه و مستند و سرمایه گذاری در ساخت چند اثر ضعیف، چه دستاوردی از سوی این مجموعه ارائه شده که با مراسم باشکوه اختتامیه آن هماهنگی داشته باشد؟
نمونه‌های موفق در عرصه‌های مشابه
در چنین شرایطی وقتی کارنامه فعالیت رویدادهایی مانند «جشنواره عمار» را بررسی می‌کنیم و یا به فعالیت‌های بعضاً با آزمون و خطای سازمانی مانند «اوج» مواجه می‌شویم، با حجم قابل توجهی از فعالیت‌های حرفهای و مؤثر مواجه می‌شویم که از سوی این مجموعه‌های نوپا و خلاق رخ داده و اتفاقاً در فضای فرهنگی جامعه نیز تأثیر گذاشته است.
اینکه برگزار کنندگان جشنواره مقاومت می‌توانند مراسم باشکوهی را برای اختتامیه آن تدارک ببینند، مسئله‌ای است که ربطی به برگزاری یک جشنواره موفق هنری ندارد. بحث جشنواره و مراسم دو موضوع جدای از هم است که ممکن است این رویداد در اولی نمره مثبت بگیرد اما قطعاً در دومی نمره مشروط هم نمی‌گیرد. این واقعیتی است که حتی رسانه‌های اصولگرا نیز به آن واقف هستند اما به دلایلی همچون «رو در بایستی» از بیان آن به صورت شفاف پرهیز کرده و با «درون سازمانی» کردن این مباحث، زمینه‌ای را فراهم می‌کنند که چنین رویدادی حتی پس از گذشت این همه سال چندان جدی تلقی نشود. مراسم اهدای جایزه به برترین فیلم سازان حوزه مقاومت می تواند به صورت مراسمی مستقل برگزار گردد و در آن به چهره های موفق این عرصه جایزه داده شود اما یک جشنواره معتبر در حوزه مقاومت، پیش نیازهایی دارد که جشنواره مقاومت فعلی فاقد ان است و بعید است با این دست فرمان، تا دهها سال دیگر به آن دست یابد.
خودتان را برای حرفهای مشابه آماده کنید
البته این مسئله به معنای عدم پوشش این رویداد در شبکه‌های تلویزیونی نیست. در بخش‌های مختلف و پُربیننده این جشنواره دیده و اخبارش انعکاس یافته که این موهبت شامل حال 90 درصد جشنواره‌های سینمایی نمی‌شود. اما اینکه برگزار کنندگان جشنواره مذکور توقع داشته باشند از صدر تا ذیل رسانه‌ها در خدمت چنین رویدادی باشد، اتفاقی است که صرفاً با «افزایش کیفیت برگزاری» و نیز «تولید محور شدن جشنواره» رخ خواهد داد والا تا زمانی که قرار باشد جشنواره فقط در صفحات رسانه‌ها «خوب و عالی» باشد و در عمل فضای کلی رویداد «سرد و بی روح» باشد، باید هم برگزار کنندگان تحمل پاتک‌هایی از جنس افخمی و برنامه هفت را داشته و گوش خود را برای شنیدن کنایه‌هایی از جنس آنچه افخمی گفت آماده کنند.
