به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، میرکریمی در این یادداشت ضمن تحقیر جشنواره‌های بین المللی کشورهای همسایه، با معرفی تلویحی رویدادی که خود دبیر آن بوده به عنوان جشنواره‌ای نمونه! به سراغ مبحث مالی رفته و نوشته است: «کمی پیش از اختتامیه، تراز مالی جشنواره بدستم رسید که حکایت از صرفه جویی در هزینه‌های بخش‌های مختلف داشت. هزینه کلی جشنواره به رغم همه بخش‌های اضافه شده به آن، مبلغ قابل توجهی نسبت به سال گذشته کاهش نشان می‌داد، این رقم افزایش می‌یافت اگر می‌خواستیم نرخ تورم سالانه را هم محاسبه کنیم.این همان نظم مالی بود که انتظارش را داشتیم.»
این اظهارات کلی در حالی مطرح شده که میرکریمی جزئیاتی از رقم مذکور را ارائه نکرده و مشخص نیست بر اساس چه متر و معیاری، این رویداد به لحاظ مالی قابل دفاع بوده است؟
چند و چون هزینه‌های جشنواره فیلم فجر
«شفاف سازی» یکی از نگرانی‌های مهم مدیران وابسته به دولت است. در چهارچوب مدیریتی این افراد، معمولاً سقف مشخصی برای هزینه وجود ندارد و هنگام اجرای یک طرح، معمولاً «بودجه باز» برای آن در نظر گرفته می‌شود. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که چنین افرادی هنگامی که در خارج از گود باشند، رفتاری انتقادی نسبت به رویدادهای مشابه در پیش می‌گیرند. تیرماه سال 1394 «مازیار میری» مدیر اجرایی جشن خانه سینما در نشست خبری این رویداد در پاسخ به سؤال ما درباره هزینه‌های برگزاری جشن خانه سینما، رقم «چهارصد و ده میلیون تومان» را ذکر کرد و آن را یک سی‌ام هزینه برگزاری جشنواره‌های سینمایی مشابه دانست و دو بار در صحبت‌های خود از جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم شهر نام برد. محاسبه‌ای ساده نشان می‌دهد ضرب عدد مورد اشاره این فعال سینمایی در عدد 30 رقمی بیش از دوازده میلیارد تومان می‌شود.» متن کامل این مطلب را می توانید با کلیک کردن در «اینجا» مطالعه کنید.
میری که حالا خود در جشنواره بین الملل فیلم فجر مدیر بخش دارالفنون بوده، سخنی درباره هزینه‌های جشنواره بین الملل فیلم فجر بیان نکرده اما محاسبه‌ای سرانگشتی نشان می‌دهد هزینه‌های این جشنواره کمتر از جشنواره‌ای مانند شهر نبوده و احتمالاً چند میلیارد تومانی هزینه داشته است.
در این جشنواره سیزده نفر در بخش‌های مدیریتی فعالیت داشتند. سه نفر به عنوان مشاور فرهنگی و ده نفر مشاوران انتخاب فیلم در کنار دبیر حضور داشتند. به این‌ها اضافه کنید کادر پُرتعداد اجرایی جشنواره، حضور میهمان‌های خارجی، انواع هزینه‌ها از جمله خرید رسانه‌ها، برگزاری میهمانی‌ها و…
خبرنگار سینما مثبت درخصوص دستمزد رایجی که چند چهره حاضر در این فهرست بابت پروژه‌های سینمایی دریافت می‌کنند پرس و جویی ساده انجام داد. یکی از این هنرمندان برای هر فیلم سینمایی بین 150 تا 170 میلیون تومان دستمزد می‌گیرد. هنرمندی دیگر دستمزدی 100 میلیونی را مطالبه می‌کند و دیگری برای درگیر شدن در ساخت فیلمی که به طور متوسط سه ماه از وقت او را می‌گیرد، دستمزدی برابر با دویست میلیون تومان دریافت می‌کند.
این ارقام مربوط به بخش خصوصی است و در جشنواره‌ای کاملاً دولتی که بودجه‌اش از سوی سازمان سینمایی پرداخت می‌شود، قطعاً دستمزدهای بیشتری به این افراد تعلق می‌گیرد.
اشکال‌ها و ضعف‌های عجیب جشنواره
هرچند میرکریمی در این ارزیابی به خودش نمره بیست داده و کیفیت برگزاری این رویداد را خوب ارزیابی کرده اما مشاهده‌های سینما مثبت حقایق جالبی را از این رویداد نشان می‌دهد. اشاره به برگزاری مراسم معرفی فیلم‌ها در حالی از سوی میرکریمی به عنوان نقطه قوت معرفی می‌شود که این مسئله صرفاً شامل آثار محدود و معدودی شد. ضمن اینکه در برخی مراسم‌ها مانند معرفی کارگردان فیلم «من معلم هستم»، مترجم روسی داخل سالن حضور نداشت که این مسئله برای جشنواره‌ای جهانی که در چند قدمی سفارت روسیه هم برگزار می‌شود؛ عجیب است!
استناد به سخنان فیلم سازان کم بضاعت
ضریب اشغال 60 درصدی صندلی‌های سالن هم اگر واقعی باشد، آمار عجیبی نیست. جشنواره‌ای که در مرکز شهر واقع شده و روزی بیست تا سی و پنج هزار تومان یارانه به همراه صبحانه می‌دهد و امکان دیدن «فیلم مفتی» در آن وجود دارد و می‌توان حتی 20 دقیقه بعد از آغاز نمایش وارد سالن شد، باید با استقبالی بیش از این‌ها مواجه شود. وقتی 400 خبرنگار برای حضور در جشنواره ثبت نام می‌کنند، تنها یک چهارم آن‌ها کافی هستند تا سالن‌های کوچک و فرعی جشنواره را پُر کنند. در مورد مشابه وقتی فرهنگسرایی مانند ارسباران فیلم رایگان به نمایش می‌گذارد، بیش از جشنواره جهانی فیلم فجر از آن استقبال می‌شود و آماری که میرکریمی به آن اشاره می‌کند، جای افتخار ندارد.
استناد به سخنان چند فیلم ساز کم بضاعت کشورهای همسایه و نیز طرح مسائلی مانند اینکه «بسیاری از میهمانان خارجی گفتند ما مبلغ شما خواهیم بود چون احساس خوبی نسبت به جشنواره شما داشتیم» که پیشتر از زبان یکی از عوامل جشنواره بیان شد هم کاری را پیش نخواهد برد و صرفاً زمانی می‌تواند معنا داشته باشد که نشانه‌های واقعی آن مشاهده شود نه اینکه صرفاً در حد حرف و سخن باقی بماند.
میرکریمی سند بیاورد
امید است میرکریمی پیش از آنکه با اجرای طرح‌های اشتغال زا همچون: «فرستادن سینماگران به جشنواره‌های خارجی» وسعت این جشنواره را بیش از پیش گسترده‌تر کند، اعلام کند چه هزینه‌ای صرف این رویداد شده تا طی آن عده‌ای به تماشای فیلم‌هایی بنشینند که پیش از این در جشنواره‌های جهانی چرخیده و جوایزش را هم گرفته و حتی از بازار کنار خیابان هم قابل تهیه است. همه اهالی سینما حق دارند بدانند از بودجه‌ای که باید به سینمای متعلق به آن‌ها اختصاص یابد، چه هزینه‌ای صرف برگزاری این جشنواره شده است.
