در حاشیه انحلال شورای عالی سینما
خانه سینما هست؛ ایوبی شریک نمی خواهد
سینما مثبت:انتشار خبر انحلال شورای عالی سینما با دو واکنش مشخص در میان اهالی سینما مواجه شده است. عده‌ای این موضوع را بهانه‌ای برای انتقاد از سازمان سینمایی کرده‌اند و عده‌ای دیگر از این اقدام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تجلیل کرده‌اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، تاسیس شورایی عالی متشکل از سینماگران شناخته شده از ایده‌های «جواد شمقدری» در زمان تصدی مسوولیت سازمان سینمایی در شهریور ۱۳۹۰ در دولت دهم بود. اقدامی که در ظاهر ارزشمند و مفید بود و می‌توانست منجر به اخذ تصمیم‌های مهم و جدی در حوزه سینما شود اما انتخاب چهره‌هایی همچون: «داوود میرباقری، مسعود جعفری‌جوزانی، احمد نجفی، جمال شورجه، مسعود ده‌نمکی و محسن علی‌اکبری» به عنوان اعضای آن و عدم تمایل «ابراهیم حاتمی کیا» به حضور در این شورا در همان روزهای اول نشان داد رییس سازمان سینمایی درک درستی از کار تشکیلاتی و اجرایی در حوزه سینما ندارد چرا که از میان چهره‌های انتخاب شده صرفا محسن علی اکبری و تاحدودی مسعود جعفری جوزانی این توانایی را داشتند و دیگران صرفا هنرمندانی بودند که می‌توانستند در زمینه فعالیت خود، فیلم و سریال بسازند.
فروردین سال ۱۳۹۳ و در دولت یازدهم، مسعود جعفری‌جوزانی، خسرو سینایی، پرویز پرستویی، منوچهر محمدی، احمدرضا درویش، سیدرضا می‌رکریمی و فرهاد توحیدی اعضای جدید شورا بودند. در این ترکیب، با انتخاب چهره‌هایی همچون: محمدی، می‌رکریمی و توحیدی کفه شورا به سمت افرادی که توانایی کار اجرایی داشتند سنگین‌تر شد اما مشخص نیست افرادی مانند سینایی و پرستویی در چنین ترکیبی چه جایگاهی دارند و دقیقا باید چکار می‌کردند؟!
البته وجود چنین شوراهایی می‌تواند «امکان لابی‌گری» را در اختیار رییس سازمان سینمایی قرار دهد اما ایوبی در سال‌های اخیر نشان داده با دادن اختیارهای گسترده به برخی مسوولان خانه سینما، دیگر نیازی به شورای اینچنینی ندارد و عملا با اهدای مسوولیت دبیری جشنواره فیلم فجر به می‌رکریمی و گروه همراه، مهم‌ترین نهاد صنفی که می‌تواند مهم‌ترین منتقدش باشد را با خودش همراه کرده است.
مسئله دوم «شریک ساختن و ایجاد نهاد موازی» است که در صورت فعالیت چنین شورایی آن هم با حضور رییس جمهور می‌توانست دردسرهایی را برای رییس سازمان سینمایی پدید آورد و به همین دلیل ایوبی ترجیح داد با ایجاد زمینه‌ای برای حذف این شورا، عملا بخش دیگری را در قدرت خود سهیم نکند و یک جا تصمیم‌های لازم در این حوزه را بگیرد.
