از تکثیر «هنر و تجربه» خوشحال باشیم؟
سینما مثبت: سینمای کوتاه گذشته از آنکه بهعنوان گونهای مستقل شناخته میشود، میتواند زمینهای برای تربیت فیلمساز برای سینمای حرفهای نیز باشد اما مشاهدهها و بررسیهای میدانی نشان میدهد فعالان در این عرصه کمتر علاقهمند به تولید فیلمهای عام هستند و متأسفانه نگاه «هنر ـ تجربهای» بر اغلب این آثار حاکم است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینمامثبت، رویدادهایی مانند «جشنواره فیلم کوتاه تهران» و نیز برخی اکرانهای مرتبط با فیلم کوتاه، فضای مناسبی برای ارزیابی و تحلیل این آثار است. جشنواره فیلم کوتاه تهران که چندی پیش برگزار شد، با نمایش تعداد قابلتوجهی از این آثار همراه بود. آثاری با دستمایه، داستان و مضامین مشترک که بهشدت تداعیکننده فیلمهای تجربهگرا است. البته مضامین مشترکی مانند: خودکشی، سقطجنین، یاس و ناامیدی نیز در این آثار موج میزد اما آنچه در اغلب این فیلمها قالب بود، ساختارهایی است که صرفاً برای متصدیان این عرصه جذاب است و نمیتواند مشتری بیرونی داشته باشد و یا امیدوار بود که سازندهاش روزی به نگاهی عامتر دست یابد و بتواند فیلمی بلند برای طیف گستردهتری از مخاطب بسازد.
یکی از مهمترین الزامات درباره فیلمهای کوتاه، ایجاد امکانی برای نمایش این آثار است. خوشبختانه در حال حاضر در شبکه مستند چنین امکانی فراهمشده و برخلاف سالهای گذشته این آثار با مشکل «دیده نشدن» مواجه نیستند اما به این مسئله باید توجه داشت که همین فیلمسازان تا چند سال آینده متقاضی ساخت فیلم بلند خواهند بود و احتمالا همین ایدهها را در قالب فیلم بلند پیگیری خواهند کرد.
امیدواریم مسئولان سینمایی ضمن ایجاد فضا و امکانی برای نمایش این آثار، توجهی نیز به ایجاد زیرساختهای لازم برای یک سینمای پُرمخاطب کنند و از آثاری که واجد این ویژگی است حمایت نمایند.