امید است سیاست‌گذاران سینمای ایران با تدوین برنامه‌های دقیق‌تر زمینه‌ای را فراهم کنند تا سینمای ایران با خواسته‌های معقول رییس‌جمهور کشورمان تطبیق داشته باشد و حداقل سالی یک فیلم بتواند نظر شخص اول مملکت را تأمین کند.
با سی و سومین جشنواره فیلم فجر ـ 52
جشنواره فجر از رییس‌جمهور نمره قبولی نگرفت
سینما پلاس: کمتر از یک ماه از پایان جشنواره فیلم فجر می‌گذرد و رسانه‌ها کم‌کم این رویداد را به بایگانی می‌سپارند اما هنوز هم حواشی فراوانی در خصوص این رویداد وجود دارد که یکی از آن‌ها عدم اهدای «جایزه ملی ریاست جمهوری» در این دوره از جشنواره فیلم فجر است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، بهمن‌ماه سال 1392 «علی جنتی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر از اهدای جایزه‌ای ویژه از سوی رییس‌جمهور به فیلم‌ها خبر داد و گفت: «نهاد ریاست جمهوری آماده است با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، همه توانش را برای سینماگرانی بکار ببندد که درراه آشتی دادن مردم با سینمای ملی و عرضه آثار فرامرزی و میان فرهنگی تلاش می‌کنند ازاین‌رو در نظر داریم جایزه ملی ریاست جمهوری را به بهترین آثار سینمایی کشور بخصوص داستانی و مستند ارائه کنیم.»
این جایزه قرار بود سال گذشته به یکی از فیلم‌های حاضر در جشنواره اهداء شود اما به دلیل زیاده‌خواهی کارگردان آن فیلم و گذاشتن این شرط که «تنها در شرایطی حاضر به دریافت این جایزه است که چند جایزه مهم دیگر را هم دریافت کند»، جایزه مذکور حذف شد.
امسال نیز افرادی از سوی دفتر ریاست جمهوری در جشنواره فجر حضور داشتند و فیلم‌های آن را تماشا کردند اما در کمال تعجب و باگذشت یک ماه از پایان این رویداد، جایزه مذکور امسال به فیلمی داده نشد.
نکته قابل‌تأمل این است که عدم اهدای این جایزه معانی مختلفی می‌تواند داشته باشد و با توجه به قید عبارت‌هایی همچون: «آشتی دادن مردم با سینمای ملی و عرضه آثار فرامرزی و میان فرهنگی» در پیام قرائت‌شده از سوی علی جنتی، به نظر می‌رسد رییس‌جمهور و یا نمایندگانش حتی یک فیلم مناسب که مطابق این تعریف باشد در فیلم‌های جشنواره سی و سوم فجر پیدا نکرده‌اند و این جشنواره از این وجه نمره قبولی از رییس‌جمهور نگرفته است.
امید است سیاست‌گذاران سینمای ایران با تدوین برنامه‌های دقیق‌تر زمینه‌ای را فراهم کنند تا سینمای ایران با خواسته‌های معقول رییس‌جمهور کشورمان تطبیق داشته باشد و حداقل سالی یک فیلم بتواند نظر شخص اول مملکت را تأمین کند.
