نگرانی عمده علاقمندان به ساخت این فیلمها این است که سازمان سینمایی با فیلمی با این مضمون که قاعدتاً اثر تلخ و تکان دهنده ای خواهد بود، پروانه ساخت ندهد
گزارش سینما پلاس از واکنش سینماگران ایران به موضوع اسید پاشی اصفهان
فیلمهای اسیدی در راه جشنواره فیلم فجر
سینما پلاس: وقایع تلخی که اخیراً در شهر اصفهان رخ داده، خیلی زود بر سینمای ایران تأثیر گذاشته و چند فیلم ساز را به تکاپو انداخته تا فیلمهایی با این مضمون تولید کنند.
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، اسید پاشی موضوعی است که به عنوان یک انتقام کور از سوی برخی از افراد مورد استفاده قرار میگیرد. تاکنون در سه اثر تصویری در سینما و تلویزیون ایران این موضوع مورد توجه قرار گرفته است. اثر اول فیلم «دو زن» ساخته تهمینه میلانی است که در آن شخصیت مرد داستان (با بازی محمد رضا فروتن) برای انتقام از فرشته (با بازی نیکی کریمی) اقدام به اسید پاشی میکند اما نقشه وی عملی نمیشود. اثر دوم سریال «ارمغان تاریکی» ساخته جلیل سامان است که در سال 13 ساخته شد و در آن یکی از اعضای سازمان منافقین برای انتقام از عضو جدا شده این سازمان، به صورت همسر او (با بازی لیلا زارع) اسید میپاشد. اثر سوم نیز فیلم «کلاشینکف» ساخته سعید سهیلی است که چندی پیش بر روی اکران بود. در این فیلم یکی از شخصیتهای مرد (با بازی شهرام حقیقت دوست) با دختری ازدواج کرده که به چهره او اسید پاشیده است. در واقع دختر او را مجبور به این ازدواج کرده و به این واسطه از مجازات او چشم پوشی کرده تا این مرد تا پایان عمر، همسرش را مانند یک آیینه دق تحمل کند.
حالا وقایع اخیر در اصفهان سبب شده تا چند فیلم ساز و فیلم نامه نویس، قصههایی را در این خصوص طراحی و نگارش فیلم نامه آن را آغاز کنند. یکی از این آثار با سرعت مراحل پیش تولید خود را طی میکند و سازندگان آن امیدوارند فیلم مذکور را به جشنواره فیلم فجر برسانند و سپس با توجه به ابعاد جهانی این واقعه و انعکاس ماجرای اصفهان در رسانههای خارجی، فیلم مذکور را به عنوان نماینده سینمای ایران در برلین، عازم این جشنواره نمایند. حتی چند تن از بازیگران مطرح زن سینمای ایران نیز برای حضور در این فیلم ها و پذیرفتن گریم اسیدپاشی بر روی چهره خود اعلام آمادگی کرده اند.
این موضوع به واسطه آنکه زنان را قربانی قرار داده و انگیزههایی نامشخص دارد، میتواند نظر بسیاری از جشنوارههای خارجی را جلب کند اما نگرانی عمده علاقهمندان به ساخت این فیلمها این است که سازمان سینمایی با فیلمی با این مضمون که قاعدتاً اثر تلخ و تکان دهنده ای خواهد بود، پروانه ساخت ندهد. بر همین اساس ساخت این آثار به صورت زیر زمینی و بدون اخذ مجوز نیز به عنوان یک گزینه مورد توجه سازندگان قرار گرفته است.