آقای دیوان بیگی بازیگر بسیاری از سریال‌های تاریخی است که در آن‌ها اسلحه وجود دارد. بر همین اساس می‌توان حدس زد دیوان بیگی در چه نوع سریال‌هایی ایفای نقش می‌کند: سریال‌هایی با موضوع تاریخ معاصر و از نوع الف ویژه!
چرا بازیگران سینمای ایران به فیلم جدید افخمی اعتراض نکردند
علت سکوت سینمای ایران در مقابل افخمی
سینماپلاس: مشکلات و محدودیت‌های موجود در سینمای ایران باعث شده تا فیلم سازان اجتماعی به جای پرداختن به سوژه‌های مهم، پیکان انتقاد را به سمت خود بگیرند و در نهایت اگر هم قرار بر حضور شخصیتی منفی در فیلم است، یکی از هم صنفی‌های خود را مورد نقد قرار دهند.
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس، اعتراض‌های افراد و شخصیت‌های مختلف به محتوای فیلم‌های سینمایی یکی از مهم‌ترین مشکلات سینماگران است. این موضوع سال‌هاست دست و پای فیلم سازان را بسته و مانع از ورود سینماگران به حوزه‌های اجتماعی شده است. یکی از مصداق‌های چنین وضعیتی بهروز افخمی است، فیلم سازی که دراواخر دهه هفتاد با ساخت فیلم «شوکران»، به نقد مناسبات حاکم بر طبقه نوکیسه جامعه پرداخته بود، به واسطه انتقادها و اعتراض‌های فراوانی که به وی صورت گرفت، عطای ساخت فیلم‌های اجتماعی را به لقای آن بخشید و حالا در آخرین فیلم خود «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران»، شخصیت خاکستری خود را از میان اهالی سینما انتخاب کرده است. در این فیلم شخصیتی به نام «پرویز دیوان بیگی» وجود دارد که جزو بازیگران مطرح و شناخته شده سینمای ایران است؛ به گونه ای که وقتی شهرداری تصمیم به افتتاح سالنی می‌گیرد او را دعوت می‌کند. آقای دیوان بیگی بازیگر بسیاری از سریال‌های تاریخی است که در آن‌ها اسلحه وجود دارد. بر همین اساس می‌توان حدس زد دیوان بیگی در چه نوع سریال‌هایی ایفای نقش می‌کند: سریال‌هایی با موضوع تاریخ معاصر و از نوع الف ویژه! او در جوانی گرایش‌های چپی داشته و در مقطعی از زندگی خود اهل تریاک و دود و دم نیز بوده اما به دلایل مرتبط با سلامتی خود، فعلاً این مسائل را کنار گذاشته است.
دیوان بیگی خُل وضع نیز هست و برای درمان مشکلات خود اقدام به شکستن بشقاب می‌کند اما با همه این ویژگی‌های رفتاری، اهالی سینما و از جمله صنف بازیگران اعتراضی به این موضوع نشان ندادند چون می‌دانند نمایش یک شخصیت با این ویژگی‌ها به تمامی اهالی یک صنف تعمیم نمی‌یابد و حضور شخصیتی مانند دیوان بیگی در یک فیلم، به معنای تریاکی بودن تمام بازیگران نیست. پیش از این نیز وقتی سیدضیاء الدین دُری در فیلم «باد و شقایق» کارگردان سینمای ایران را معتاد نشان داد، باز هم اعتراضی به او صورت نگرفت.
کافی است اندکی از ویژگی‌های شخصیتی این کاراکتر، در یک شخصیت پزشک، معلم یا پرستار قرار داده شود تا حجم فراوانی از اعتراض‌ها نثار آن سینماگر شود و حتی ادامه نمایش عمومی فیلم را با مشکل مواجه کند. در چنین شرایطی منطقی‌ترین و با جنبه ترین صنف فعال در ایران همچنان هنرمندان و سینماگران هستند.
