امروز قرار است دو مراسم با موضوع حمایت هنرمندان از مردم بی دفاع غزه برگزار شود. مراسم اول با عنوان «گردهم آیی هنرمندان در حمایت از مردم غزه» ساعت 18 از سوی «انجمن سینمای جوان مقاومت» و «سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران» در فرهنگسرای شفق برگزار می شود. مراسم دوم نیز با عنوان «غزه تنها نیست» ساعت 18 در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می شود و برگزار کننده آن حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی است.
سینماپلاس از یک رفتار نادرست فرهنگی گزارش می دهد:
مسابقه دستگاه های دولتی برای برگزاری مراسم در حمایت از «غزه»
سینماپلاس: حملات وحشیانه رژیم اشغالگر قدس به مردم بی دفاع غزه این روزها با واکنش های مخلتفی مواجه شده و هنرمندان ایرانی نیز هنگام با دیگر مردم، به کشتار کودکان در نوارغزه معترض شده اند. در این میان برخی موازی کارهای دستگاه های دولتی تاثیر اقدامات پیش رو را کاهش می دهد.
به گزارش خبرنگار وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس، امروز قرار است دو مراسم با موضوع حمایت هنرمندان از مردم بی دفاع غزه برگزار شود. مراسم اول با عنوان «گردهم آیی هنرمندان در حمایت از مردم غزه» ساعت 18 از سوی «انجمن سینمای جوان مقاومت» و «سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران» در فرهنگسرای شفق برگزار می شود.
مراسم دوم نیز با عنوان «غزه تنها نیست» ساعت 18 در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می شود و برگزار کننده آن حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی است.
صرف رقمی قابل توجه برای راندمانی اندک
با توجه به ساعت برگزاری، احتمالا هر دو همایش منتهی به مراسم افطار خواهند بود. اگر این هزینه را در کنار سایر موارد همچون: اجاره سالن و…. قرار دهیم، با رقمی قابل توجه مواجه می شویم که می توان از محل صرفه جویی این دو مراسم و برگزاری یکجای آن، می شد رقم صرفه جویی شده را صرف حمایت از مردم بی دفاع این باریکه کرد. ضمن آنکه قطعا برگزاری یک همایش و گردهمایی واحد، منجر به ثبت تصاویری پرُشکوه و بهتر از مراسم می شود که تاثیر رسانه ای بیشتری دارد.
به نظر می رسد برنامه ریزان هر دو برنامه تلاش کرده اند این مراسم روز پنج شنبه برگزار نشود چون با توجه به قرار گرفتن در ماه مبارک رمضان، از احتمال حضور گسترده هنرمندان در چنین مراسمی در عصر یک روز تعطیل کاسته خواهد شد حال آنکه یکی از این برنامه ها قطعا می توانست روز سه شنبه و حتی دوشنبه ـ بعد از یکشنبه خونی غزه ـ برگزار گردد.
متاسفانه بی تدبیری هایی از این دست که معمولا از سوی دستگاه های فرهنگی رخ می دهد، با سکوت اطرافیان آنها همراه است و دستگاه های اینچنینی به جای توجه به اصل موضوع، صرفا به دنبال برجسته کردن نقش خود در چنین موضوعی هستند.
پایان مطلب/