موج سازان نسل جوانمان هم چیزی در چنته ندارند. مثلا به فلانی در جشنواره جایزه نداده اند و ناگهان در فیسبوک و شبکه های مجازی تبدیل می شود به قهرمان و بعد هم که فیلم را تماشا میکنی میبینی چیز شاخص و برجسته ای هم نیست.
تناقضهای گفتاری بازیگر پرکار دوران احمدی نژاد زیر ذره بین سینماپلاس
طعنه هنگامه قاضیانی به بازیگر “عصبانی نیستم”/برای انتخاب ترانه علیدوستی شیربرنج پختم!
سینماپلاس: اینکه می گویند سینما و در نگاه جزیی تر سینمای ایران هم متغیری است وابسته به جامعه پربیراه نیست. کمی کندوکاو در خصوصیات اخلاقی چهره های برتر این سینما بیش از همه همین وابستگی را به ذهن متبادر می کند. یعنی هر قدر که افراد جامعه در یک سری خصوصیات مذموم اخلاقی و از جمله پشت سر یکدیگر حرف زدن و حسدورزی شهره باشند اهالی سینما هم متاثر از جامعه کم و بیش از این ویژگی بهره می برند. به گزارش سینماپلاس صدالبته که همواره و در هر جامعه فرهنگی استثنائاتی هم وجود دارد که خلاف جهت آب شنا کرده و سعی می کنند الگو شوند اما در کلیت امر سینما و اهالی اش را باید یکی از مردم دید و نه بیشتر.
واکاوی تازه ترین گفته های هنگامه قاضیانی بازیگری که اخیرا “زندگی مشترک آقای محمودی و بانو” را روی پرده داشت و اشاراتی که وی به همکارانش می برد هم مثالی است در تایید این واقعیت. قاضیانی در این گفتگو که با عباس یاری در “فیلم” انجام شده از یک طرف طعنه هایی زده به همکاران سالهای اخیرش که سعی می کنند او را نادیده بگیرند و از طرف دیگر طعنه ای انداخته به آن بازیگری که به واسطه نگرفتن سیمرغ از جشنواره پارسال ناگهان به قهرمان بدل شد و همه این طعنه ها در شرایطی رخ داده که ایشان یکی از پرکارترین بازیگران دوران رییس جمهور سابق بوده و البته در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، دو سیمرغ هم گرفته است!
به فلانی جایزه ندادند و به ناگاه شد قهرمان
قاضیانی با اشاراتی که احتمالا به نوید محمدزاده و “عصبانی نیستم” برمی گردد می گوید:«موج سازان نسل جوانمان هم چیزی در چنته ندارند. مثلا به فلانی در جشنواره جایزه نداده اند و ناگهان در فیسبوک و شبکه های مجازی تبدیل می شود به قهرمان و بعد هم که فیلم را تماشا میکنی میبینی چیز شاخص و برجسته ای هم نیست.» به گزارش سینماپلاس قاضیانی رقبا را این گونه نادیده می گیرد اما درباره فیلم خودش “زندگی مشترک…” می گوید:«واقعا هر پلانی را که دیدم دوست داشتم چون برایش خیلی وقتی گذاشتم و چون آن بلوغ و تمدن هم وجود داشت بهترین اتفاق افتاد.»
ایشان درباره “روزهای زندگی” دیگر فیلمشان هم کاملا قهرمانانه به خویش می نگرند و می گویند:«برخلاف فیلمها و بازیهای ساده ای که در آن سالها در آپارتمان اجرا شده بود ما در شرایط خیلی دشواری در یک سوله و به سختی توانستیم از پس ایفای نقشهایمان برآییم ولی کاملا نادیده گرفته شدیم.» به گزارش سینماپلاس قاضیانی از بدی فیلمهای آپارتمانی می گوید و جالب اینجاست که کارنامه اش پر است از فیلمهایی که در لوکیشنهای داخلی می گذرند و از جمله همین “زندگی مشترک…”، “سعادت آباد”، “میگرن” و “سعادت آباد”.
تصویری از اختتامیه جشنواره سی ام فیلم فجر/جشنواره ای که در آن قاضیانی برای بازی در “روزهای زندگی” سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کردند یعنی همان فیلمی که ایشان می گویند بازیش در آن فیلم کلا نادیده گرفته شده!!!
برای انتخاب ترانه علیدوستی نذر کردم و شیربرنج پختم
هنگامه قاضیانی در جایی از گفتگویش هم با اشاره به همبازیان یک دهه اخیرش اظهار می دارد:«من از سال 79 همزمان با خیلی از خانمهای بازیگر کارم را شروع کردم و جالب اینجاست که وقتی با اینها گفتگو میشود اصلا نامی از من نمی برند. اما اتفاقی که برایم افتاد این بود که در ده سال ضعیف سینما رشد کردم.» به گزارش سینماپلاس باز هم سرکارخانم قاضیانی همبازیان خود در “زندگی مشترک…” را از آنها که نادیده اش گرفته اند متمایز می کند و می فرماید:«کارکتر “منصور” را از همان ابتدا حمید فرخ نژاد میدیدم و برای شخصیت “ساناز” هم از همان ابتدا ترانه علیدوستی را در ذهن داشتم. حتی برای انتخاب ایشان نذر کردم و شیربرنج پختم!»
پایان مطلب/
