بارها به ما گفتند فیلم شما نیاز به سرگروه ندارد و بروید به طور آزاد اکران کنید. فیلمی که بهترین فیلم از نگاه مردم در جشنواره فجر بوده نیاز به سرگروه ندارد! آنقدر این حرف را با آرامش خاطر می گفتند که گویی در ذهن خودشان چنین سرنوشتی برای این فیلم متصور بودند. فیلم در چند سینمای اندک به نمایش درآید و همین. فیلم را در مسیری حرکت دهند که مخاطب به آن دسترسی نداشته باشد.
گلایه های محمدحسین قاسمی؛ تهیه کننده “شیار143”
فیلم مردمی جشنواره برای اکران نیاز به سرگروه ندارد؟!
سینماپلاس: در حالی سبد اکران عیدفطر چیده می شود که هیچ نامی از “شیار143” فیلم مردمی جشنواره در این چیدمان به چشم نمی خورد؛ اتفاقی که بی شک برآمده از تمامیت خواهی تهیه کنندگانی است که همه چیز سینما از تولید گرفته تا اکران را برای خود می دانند و بدشان نمی آید از ماهها قبلتر فیلم فرزندشان(!) را برای اکران در بهترین سرگروه سینمایی شهر فیکس کنند. به گزارش سینماپلاس این روند غیرمنصفانه موجب شده است تهیه کننده “شیار143” یعنی محمدحسین قاسمی با نگارش یادداشتی که آن را برای انتشار در اختیار “مهر” گذاشته به این روند واکنش نشان دهد. متن کامل یادداشت قاسمی را می خوانیم با این امید که در میان گردانندگان شورای صنفی نمایش کسی باشد که پاسخ گلایه های قاسمی را دهد.
نیمه مربیان یا نیمه ….
این روزها تب فوتبال داغ شده تا حدی که حال و روز سینما و فیلم ما هم به نوعی فوتبالی شده. انگاری جشنواره و حضور در آن و کسب نتایج توسط فیلم «شیار 143» یک نیمه از بازی تمام عیار فیلم در عرصه سینمای ایران بوده و هنوز نیمه دوم آن که به نوعی حیات فیلم نیز به آن بستگی دارد بلاتکلیف است؛ نیمه دومی که برای مربیان است.
روزهای پس از جشنواره بود و درخواست های متعدد پخش کننده‌ها و با فیلمیران به عنوان یکی از قدرتمندترین پخش کنندگان فیلم قرارداد بسته شد. در گام نخست مهمترین دغدغه زمان اکران فیلم بود و عید نوروز به عنوان پیشنهاد اولیه مطرح شد. این پیشنهاد به همان راحتی که مطرح شد به همان آسانی نیز کنار گذاشته شد و اکران عید نوروز به فیلم هایی رسید که از قبل اکران نوروز، به نامشان خورده بود.
بسیاری از دوستان و مسولان قول همکاری برای بهترین زمان اکران سال، بعد از نوروز را دادند و گفتند اکران عید فطر پیش روست و خیالتان راحت، تمام قد کنارتان هستیم و بر همین اساس برنامه‌های خود را برای اکران عید فطر تنظیم کردیم و کار شروع شد.
اما انگار شروع نشده بود و ما خیال می کردیم شروع شده است. هر چقدر ما پیگیرتر و صریح تر بودیم جواب ها گنگ تر بود. بعدها فهمیدیم باز در مسیری ما را قرار داده اند که زمان را از دست بدهیم تا فرصت تصمیم گیری نداشته باشیم.
بارها به ما گفتند فیلم شما نیاز به سرگروه ندارد و بروید به طور آزاد اکران کنید. فیلمی که بهترین فیلم از نگاه مردم در جشنواره فجر بوده نیاز به سرگروه ندارد! آنقدر این حرف را با آرامش خاطر می گفتند که گویی در ذهن خودشان چنین سرنوشتی برای این فیلم متصور بودند. فیلم در چند سینمای اندک به نمایش درآید و همین. فیلم را در مسیری حرکت دهند که مخاطب به آن دسترسی نداشته باشد.
و این بلاتکلیفی هنوز ادامه دارد و زمان اکران آن وابسته شده به اینکه فیلمی از گردونه رقابت اکران عید فطر خارج شود و از پرده پایین بیاید تا فیلم «شیار 143» بر پرده سینماهای ایران نقش ببندد.
واهمه دارم. بیشتر از این واهمه دارم مسیری را که با خون دل از سال گذشته در آن حرکت کرده ایم، به پایان نرسانیم. شرمندگی‌اش برای من می ماند که نماینده خوبی برای نسلی که رمز ماندگاریمان شدند، نبودم.
محمد حسین قاسمی/یکی از تهیه کنندگان فیلم «شیار 143»
جمعه نیمه شعبان المعظم- 23خرداد 1393
پایان مطلب/
