سینما مثبت: رضا استادی کارگردان مستند بلند «بنز ایرانی» که در هجدهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» حضور دارد، درباره این مستند گفت: پروژه مستند «بنز ایرانی» تقریبا از سال 1399 آغاز شد. دوره ای که به صورت متمرکز مطالعاتی پیرامون صنعتگران صنعت ایران و کارها و اتفاقات سیاسی داشتم. مشخصا در دو کتاب «پیکان سرنوشت ما» احمد خیامی و «برای تاریخ می گویم» محسن رفیق دوست به دو روایت برخورد کردم که به تلاش هایی برای تولید بنز که به توفیق منجر نشد پرداخته بودند و این دقیقا انگیزه ای شد تا این مستند را بسازم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی،وی ادامه داد: زمانی که سیاوش سرمدی به عنوان مشاور کارگردان در کنار من قرار گرفت، پیشنهاد داد تا به جای پرداختن به وجه تولید اتومبیل بنز به وجوه فرهنگی و تجمل گرایی بپردازیم و تاریخ تجمل گرایی در ایران را مورد بررسی قرار دهیم.
استادی در بخش دیگری از صحبت های خود توضیح داد: «بنز ایرانی» محصول نگاه یک عشق ماشین و در ستایش ماشین بنز نیست، بلکه به مفاهیم عمیق تری می پردازد و علاوه بر آن هرآنچه که درباره بنز تصویر یا محتوایی وجود داشت را در این فیلم با کیفیت بسیار خوب می بینیم. همانطور که عرض کردم درست است که این فیلم محصول نگاه یک عشق ماشین نیست ولی قطعا کسانی که علاقه زیادی به ماشین دارند هم می‌توانند از دیدن آن لذت ببرند.
رضا استادی درباره مدت زمانی که صرف تولید این مستند شده است، بیان کرد: «بنز ایرانی» از نظر صرف زمانی کوتاه ترین پروژه ای بود که روی آن کار کردم. مثلا نزدیک به ده سال مشغول پروژه «پرونده مختارنامه» بودم و اصولا تلاش می کنم در موضوعی که می خواهم کار کنم، هرآنچه که وجود دارد را ارائه کنم تا حداقل تا چند سال نتوان مورد دیگری به آن اضافه کرد. پروژه مستند «بنز ایرانی» هم تقریبا تا همین اواخر ادامه داشت و نکته ای که باید بیان کنم این است که به هیچ وجه برای خود محدودیت زمانی قائل نشدم و تاریخی را برای اتمام کار در نظر نگرفتم. درست در زمانی که احساس کردم دیگر چیزی وجود ندارد که بخواهم به کار اضافه کنم، فیلم به پایان رسید.
کارگردان مستند «بنز ایرانی» درباره دلیل ساخت چنین مستندی گفت: در تمام دنیا مردم یک زندگی معمولی دارند و داشتن برخی چیزها جزو بدیهی ترین اتفاقات است، ولی گاهی همین موارد در فرهنگ ما مفهوم فرامتنی پیدا می کنند که اتفاقا به ماهیت آن هم غلبه می کنند. گاهی حتی به مفهومی سیاسی تبدیل می شوند و از موقعیت خود خارج می شوند. به همین دلیل احساس کردم مهم است که درباره چنین موضوعی فیلم خود را بسازم.
این فیلمساز و روزنامه نگار با اشاره به نزدیک بودن این مستند به سینما مطرح کرد: مستند «بنز ایرانی» به سینما نزدیک است، یک نکته بسیار مهمی که در پروژه هایی مانند «مختارنامه» و «کلاه پهلوی» و… یاد گرفته ام این است که مدیوم سینما باید برای خودش باشد. از اولین دوره جشنواره «سینماحقیقت» آن را دنبال کرده ام و شاید در دوره هایی تمام فیلم ها را دیده‌ام. صادقانه باید بگویم بسیاری از مستندهایی که ساخته شده و در جشنواره هم حضور داشته اند برای مدیوم تلویزیون است.
وی ادامه داد: «بنز ایرانی» بعد از نمایش در «سینماحقیقت» نیز راه خود را پیدا می کند. هرچند که موافق نمایش در هنروتجربه نیستم، ولی بعد از جشنواره می تواند در پلتفرم ها عرضه شود.
رضا استادی درباره بازخوردهایی که درباره فیلم خود گرفته است، گفت: بعضی گفته اند که ازنظر داستانگویی صریح و بامنطق خوبی پیش می رود. برخی هم با جدیت از من می پرسیدند که آیا این مستند پخش می شود و تصور می کردند که با ممیزی های بسیاری همراه خواهد شد درصورتی که چنین چیزی نبود. بعضی از دوستان هم معتقد بودند که ریتم فیلم بسیار خوب است.
استادی با بیان ناراحتی از حضور نداشتن این مستند در بخش مسابقه جشنواره «سینماحقیقت» بیان کرد: نمی‌توانم ناراحتی خود از حضور نداشتن مستند «بنز ایرانی» در بخش مسابقه جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» را بیان نکنم. «بنز ایرانی» می توانست یکی از پرمخاطب ترین فیلم های جشنواره باشد.
رضا استادی کارگردان مستند «بنز ایرانی» در پایان گفت: نکته بسیار مهم درباره «بنز ایرانی» این است که سازنده اصلا سراغ سانسور خود نرفته است. این اولین کار بلندی است که ساخته ام و سه مستند دیگر دارم که در حال آماده سازی آن هستم.
هجدهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» تا 25 آذرماه در پردیس سینمایی چارسو در حال برگزاری است.
