سینما مثبت: مسوولان سینمای ایران این روزها در حالی به آمار و ارقام فروش فیلم‌های تجاری با حضور بازیگرانی ثابت و تکراری و موضوع‌هایی نخ نما شده دلخوش هستند که در خارج از ایران،سینمای ایران جایگاه خود را در عرصه‌های بین المللی از دست داده و فیلم‌های زیر زمینی تولید شده،سینمای کشورمان را نمایندگی می‌کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت،در سال‌های ابتدایی دهه شصت که ائتلافی جهانی علیه کشور عزیزمان ایران در دنیا شکل گرفته بود و سرمایه‌های عظیم نظامی و اقتصادی راهی عراق می‌شد تا در جنگ علیه ایران به کار
رفته شود؛سینمای ایران توانست با ارائه چهره‌ای انسانی و محترمانه از کشورمان فضای خصمانه علیه ایران را در دنیا تعدیل کند.اما حالا در این سال‌های اخیر سینمای رسمی ایران جایگاه خود را در دنیا از دست داده و عرصه به طور کامل به دست فیلم‌های ساخته شده در فضای غیر رسمی افتاده است.
پس از تولید و عرضه فیلم «کیک محبوب من» در جشنواره برلین(اینجا) حالا جشنواره فیلم کن امسال فیلمی با نام «دانه‌ی انجیر مقدس» به کارگردانی محمد رسول‌اف را در بخش مسابقه خود به نمایش درآورده که در آن بازیگران زن بدون پوشش رسمی مقابل دوربین حاضر شده‌اند.داستان فیلم نیز روایت‌گر قصه‌ای درباره یک قاضی است که قاعدتا نمی‌تواند نگاه مثبتی به این جایگاه داشته باشد.
در یکسال گذشته آثار مختلفی مانند: «منطقه بحرانی»، «کیک محبوب من»،«من، مریم، بچه‌ها و ۲۶ نفر دیگر» و «ماده تاریک» ساخته و به عنوان آثاری از سینمای ایران در جشنواره‌های بین المللی نمایش داده شده که در آن بازیگران زن فاقد پوشش رسمی و مرسوم بوده‌اند.البته نمی‌توان از مسوولان سینمایی توقع داشت که تمامی این فیلم‌ها را شناسایی و نسبت به جلوگیری از تولید آن اقدام نمایند اما نکته مهم «از دست دادن بازار جهانی سینمای ایران» است که با حضور مسوولان سینمایی دولت سیزدهم کاملا محقق شده و عملا ایران دیگر جایگاهی در بازار بین الملل ندارد.مشخصا جشنواره‌هایی مانند کن و برلین که زمانی پذیرای آثاری از سینمای ایران بود؛ در سال‌های اخیر تبدیل به جلوه‌گاهی برای نمایش آثار ضد ایرانی شده‌اند.ایران نیز عملا با تعطیلی رویداد جشنواره جهانی فیلم فجر، فرصت هرنوع تعامل و ارتباط را با دنیا از دست داده و در جشنواره ملی فیلم فجر نیز تعاملی در سطح گذشته با سینمای دنیا برقرار نیست تا بتوان حداقل حضور در این حوزه‌ها را به دست آورد.برنامه‌های مسوولان سینمایی برای ارتباط با سینمای روسیه و چین هم هنوز به نتیجه قابل لمسی نرسیده است.
آثار تولیدی سال‌های اخیر نیز امکان چندانی برای حضور بین المللی نداشته‌اند و در چنین شرایطی که وضعیت سینمای ایران در جهان روز به روز وخیم‌تر می‌شود؛ مسوولان سینمایی همچنان ذوق زده از فروش فیلم‌هایی تجاری با بازی: جواد عزتی،بهرام افشاری،پژمان جمشیدی و…به جای برقراری توازن در کلیت سینمای ایران،هر چند روز یکبار فریاد می‌زنند: رکورد فروش روزانه سینما شکسته شد!
اگر قرار بود سینمای ایران صرفا در بخش فیلم‌های تجاری رشد کند، کافی بود به جای مسوولان فعلی سینمای ایران تهیه کنندگان این آثار مسوولیت‌های سینمایی را به عهده می‌گرفتند.آن وقت دیگر تبدیل جشنواره‌های خارجی به تریبون‌هایی علیه ایران نیز چندان مساله مهمی نبود.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
