سینما مثبت: فیلم سینمایی آسمان غرب محصول مشترک بنیاد سینمایی فارابی،ارتش جمهوری اسلامی و حوزه هنری می‌توانست پس از سال‌ها احیاگر فیلم‌های دفاع مقدس حماسی باشد اما به واسطه چند ضعف نمی‌تواند اثری کامل تلقی شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینما مثبت،آسمان غرب فیلمی جاه‌طلبانه است و کارگردانی که پیش از این تجربه ساخت فیلم اتاقگ گلی را داشته، با ساخت آسمان غرب وارد عرصه‌ای سخت و حساس شده است.داستان فیلم درباره روزهای آغاز حمله عراق به کشور و دفاع از مرزهای غربی توسط نیروهای ارتش،سپاه و عشایر است.فیلم لحظات خوب و جذاب زیاد دارد.ارتباط میان شهید شیرودی و همسرش شهناز جزو سکانس‌های خوب زن و شوهری سینمای ایران است و صحنه پردازی‌های فیلم واقعی و قابل باور است.
از معدود فیلم‌هایی است که مساله تعرض نیروهای عراقی به زنان ایرانی در آن به خوبی به تصویر کشیده شده است.
یکی از ضعف‌های جدی فیلم صحنه‌های جنگ تانک با هلی‌کوپتر است که از نظر اجرا ضعیف است.البته امکانات فراوانی برای به تصویر کشیدن این بخش‌ها در اختیار فیلمساز قرار گرفته اما استفاده خوبی از این امکانات نشده است.مشخصا وقتی هلی کوپترهای ایرانی به ستون تانک‌های عراقی حمله می‌کنند، تانک‌ها باید با دریافت اولین ضربه‌ها متفرق شوند و به هلی کوپترها واکنش مناسب نشان دهند اما تا دقایقی طولانی پس از حمله تانک‌ها همچنان آرایش ستونی دارند و در یک خط قرار گرفته‌اند و معدود واکنش‌های عراقی‌ها نیز متناسب با این حجم پردازش نیست ضمن آنکه اجرای این صحنه‌ها نیز به شدت یاآور فیلم‌های دهه شصتی است و اتفاق‌هایی مانند: نحوه مرگ عراقی‌ها در این صحنه‌ها به تصویر کشیده نشده است.
این ایراد در ادامه فیلم نیز تکرار می‌شود.با توجه به فیلم‌برداری این صحنه‌ها در شرایط نوری مختلف، تصاویر یک دست نیست و رنگ و نورها با هم تفاوت دارد.
مشکل دیگر فیلم صحنه‌های جنگ شهری است که حجم فراوانی از امکانات در آن به کار گرفته شده اما در نمایش انفجار‌ها افراط وجود دارد ضمن اینکه تمرکز این میزان از نیروهای عراقی در یک فضای محدود
منطقی نیست و کارگردان باید با پراکنده کردن این تجهیزات نظامی، اهمیت استراتژیک شهر را تبیین می‌کرد و البته کلیتی از شهر را نیز نشان می‌داد که چنین اتفاقی رخ نداده است.
کارگردان با انتخاب جامپ کات در تدوین سعی کرده تا برخی ضعف‌ها را بپوشاند اما همچنان این ایراد به چشم می‌آید.
بازی میلاد کی‌مرام هم در برخی از صحنه‌های فیلم به شدت یادآوری بازی شهاب حسینی است اما در مجموع باور پذیر و قابل قبول است.
نکته مهم درخصوص چنین آثاری ضرورت حضور چهره‌های قدیمی و باتجربه به عنوان مشاور است. لحظه‌ای تصور کنیم فردی مانند احمد رضا درویش در کنار عسگری حضور می‌یافت؛ قطعا نتیجه اثری بدون ایراد و دیدنی‌تر بود.
