سینمامثبت: نمایش فیلم آخوند صورتی ساخته جدید حسین شمقدری در شبکه‌های مجازی ابهام‌های فراوانی را برای جامعه فیلمسازی کشور به دنبال داشته و تناقض‌های جدیدی را ایجاد کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت،این فیلم با روایتی از مواجهه روحانی اهل تساحل و تسامح به نام «حاج آقا صفری» با بخش‌های مختلف جامعه ساخته شده و نگاهی انتقادی به برخی اتفاق‌ها و رخدادهای اجتماعی دارد؛ از مساله حجاب در جامعه تا بحث اوقاف و برخورد طبقاتی با موضوع حجاب.
این اثر تصویری از نظر ساختاری نمی‌تواند فیلمی مستند تلقی شود و بیشتر برنامه‌ای تلویزیونی در حد و اندازه گزارش‌های خبری است که در این فقره با دخالت مکرر راوی – شمقدری- در روایت و الصاق خودش به اثر، ساختاری شعاری پیدا کرده است.فیلمساز در صحنه‌هایی نظیر پارک از دو دوربین برای ضبط استفاده کرده و کات‌‌های مکرر حس مستند را تضعیف می‌کند. همچنین امکان حضور دوربین در برخی کافه‌ها و نمایش زنان بی‌حجاب نیز نکته قابل تامل و غیرقابل باور فیلم است.
مصاحبه شوندگان بازیگرند؟
برخی صحنه‌های فیلم نظیر مواجهه دختران بی‌حجاب با شخصیت روحانی نیز ساختگی به نظر می‌رسد؛ گویی این دختران تجربه‌ای هم در حوزه بازیگری دارند که می‌دانند در کجای فیلم باید از خودشان واکنش نشان دهند و دزدکی دوربین را نگاه نکنند و خوب و روان صحبت کنند و…
نمونه چنین فیلم‌هایی پیشتر درخصوص موضوع‌های مختلف از حجاب گرفته تا مصرف مشروبات الکلی و فحشا و… ساخته و به صورت خصوصی به مسوولان عرضه می‌شد اما ظاهرا حالا تصمیم بر این است که نوع تلطیف شده‌ای از این فیلم‌ها نمایش عمومی هم داشته باشد.شاید علت این مساله اختلاف نظر در میان مسوولان کشور درخصوص مواجهه با برخی پدیده‌ها مانند حجاب است که در طول ماههای گذشته گهگاه از تریبون‌های عمومی نیز به آن اشاره شده و حالا در این فیلم با صراحت بیشتری از مساله «محدود شدن امر به معروف و نهی از منکر به بحث حجاب» انتقاد صورت می‌گیرد. انتخاب افسران پلیس سرقت که به دنبال افراد بی‌حجاب هستند مصداق خوبی برای طرح این تناقض است.البته این ابهام وجود دارد که فیلمساز چگونه امکان فیلمبرداری از اتوموبیل‌های نیروی انتظامی را پیدا کرده زیرا این کار حتی با وجود داشتن مجوز نیز علمی نیست و تصویربرداری ا از پلیس در حال انجام عملیات-ولو دستگیری بی‌حجاب‌ها- برای مستندسازان ممنوع است مگر در شرایطی خاص که در فیلم اشاره‌ای به آن نشده است.
مشکل جدی فیلم «عدم صداقت» است.کارگردان در ریشه‌یابی اجباری شدن حجاب به صحبت‌های حسن روحانی استناد کرده و سپس مساله نفوذ را مطرح می‌کند؛دقیقا مانند همان رویه‌ای که فیلمی با موضوع توقیف برزخی‌ها ساخته ایرج قادری به سراغ سال‌های اول انقلاب رفته و با طرح این موضوع که محمد خاتمی در پس پرده توقیف این فیلم بوده، نتیجه گیری سیاسی خاص خود را از این مساله می‌کند. این نوع نتیجه گیری در اثری مستند غیرقابل قبول است زیرا مستند باید صادق باشد و محدود کردن چنین موضوع‌هایی به افراد بدون توجه به پس زمینه‌های اجتماعی مقطعی تاریخی که این افراد صرفا نماینده تفکر حاکم بر جامعه بودند امری غلط و غیرقابل قبول است.
دست آخر اینکه این نوع آثار تصویری که صرفا بر اساس امتیازها و مجوزهای خاص توسط افرادی معدود و مشخص تولید می‌شود کارکردی جز دامن زدن به تناقض‌ها ندارد و با نمایش چند دختر بی‌حجاب و مواجهه آن‌ها با یک روحانی مساله حجاب حل نمی‌شود و اگر عزمی برای طرح مساله وجود دارد، مسیر آن «ساخت آثار عمیق و جدی»است و ساخت چنین آثاری که شائبه انحصار در آن‌ها وجود دارد کمکی به حل مساله حجاب نمی‌کند.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آن‌ها در این مطلب آمده است.
