سینما مثبت: استقبال اندک تماشاگران سینما از فیلم پُرهزینه پالایشگاه بار دیگر خبر از شکست سیاست‌های دولتی در ساخت فیلم‌های به اصطلاح فاخر بدون توجه به بازار هدف آنها دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری-تحلیلی سینمامثبت، فیلم پالایشگاه ساخته مهرداد خوشبخت در حالی به نمایش عمومی درآمده که نام آن از «گُل‌های باوارده» که می‌توانست نامی هنری تلقی شود به نام تبلیغاتی،مستقیم‌گو و شعاری «پالایشگاه» تغییر کرده است؛ نامی که بیشتر متناسب با محصولات و تولیدات سمعی-بصری شرکت نفت است تا نامی مناسب برای فیلمی سینمایی. این نام حداکثر می‌تواند بر بالای بولتن داخلی وزارت نفت قرار بگیرد.شاید هم در پس این تغییر نام سازندگان فیلم خواسته‌اند اخبار و حواشی مقطع ساخت و نمایش فیلم در جشنواره را پاک کنند.
پالایشگاه فیلمی است که احتمالا قرار بوده در حد و اندازه‌های «پرل هاربر» باشد اما در عمل تبدیل به فیلمی معمولی و البته پُرهزینه شده است. مانند هر فیلم پُرهزینه دیگر این فیلم نیز چند شخصیت و اتفاق جالب دارد.شخصیت سید داوود با بازی «امیررضا دلاوری» و شخصیت نادر سلیمانی دو نمونه از نکات قابل تامل فیلم است اما در کلیت، خوشبخت گویی مقهور برج و باروهای نفتی شده و به همین دلیل دوربین را بارها و بارها حرکت داده تا به اصطلاح این عظمت در فیلم به تصویر کشیده شود اما فیلم «ایده انسانی» ندارد. بسیاری از شاهکارهای سینمایی دنیا نه با نمایش صحنه‌های عظیم بلکه با اتفاق‌های کوچک انسانی شکل گرفته‌اند که این فیلم فاقد آن است و حتی آثار مشابه مانند «دکل» ساخته محمد حسین برزیده همچنان از پالایشگاه جلوتر هستند.
انتخاب غلط بانیپال شومون به عنوان بازیگر نقش اصلی نیز باعث شده تا مخاطب نتواند با این بازیگر همذات پنداری کند.شومون بیشتر مناسب نقش‌های کوتاه است و البته چشم‌های او نیز امکان همذات پنداری مخاطب را سلب می‌کند. شاید به دلیل همین ضعف‌ها است که فیلم به سراغ نمایش فضاهای ذهنی و کابوس مانند می‌رود و ماجرای شهید تندگویان را خیلی زود فراموش می‌کند و مهم‌ترین بخش فیلم که قرار دادن تجهیزات نفتی روی کامیون است نمایش داده نمی‌شود و متوسل به بخش‌های اضافی مانند سینمارکس و نمایش کلیپ و… می‌شود.
ساخت فیلم‌های پُرهزینه و ضعیف توسط شرکت نفت امری مسبوق به سابقه است و احتمالا خوشبخت نیز آخرین کارگردانی نیست که چنین اثری می‌سازد اما ای کاش این فیلمساز با برگزاری وبیناری توضیح دهد که چگونه با وجود ساخت فیلم‌های ضعیف و ارگانی همچون: عقاب صحرا و آبادان یازده ۶۰ همچنان مورد اعتماد و وثوق مسوولان برای ساخت فیلم‌های ارگانی است؟!
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی است که نام آنها در این مطلب آمده است.
وزیر ارشاد با شادمانی از رقم 33 میلیون تماشاگر سینما یاد می کند گو اینکه مجموع تماشاگران دو فیلم فسیل و هتل نزدیک 7 میلیون و بقیه فیلمها را هم اگر 8 میلیون تماشاگر حساب کنیم نصف رقم سخن وزیر می شود یک تبلیغات واهی ان هم از سوی بالاترین مقام ارشاد مردم هم که حال و حوصله حساب و کتاب ندارند شاید اقلیتشان روی حرف های وزیر صحه بگذارند اما اکثریت بی تفاوتند و درگیر مشکلات روزمره.