سینما مثبت: با گذشت ۹ روز از سفر مسوول دفتر رییس سازمان سینمایی به شهر شانگهای در چین، سوال‌هایی درباره علت حضور این فرد در سفری تخصصی مطرح شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت، بیست و یکم خردادماه رسانه‌های مرتبط با سازمان سینمایی از «حضور نهاد ملی سینمایی ایران در بازار فیلم شانگهای» خبر داده و نوشتند نمایندگانی از سینمای ایران بازار فیلم جشنواره شانگهای حضور داشته و میزبان «خه ون چوئن» دبیر این جشنواره جهانی بودند.
اینکه بازدید معمول و قدم زدن دبیر یک رویداد در محل برگزاری بازار و طبعا حضور در غرفه شرکت‌ها آن هم در بازاری خلوت – به استناد تصاویر منتشر شده- تبدیل به خبری برجسته می‌شود نشان از دست خالی سازمان سینمایی در این حوزه دارد.
اما نکته جالب‌تر انتخاب نام «نهاد ملی سینمای ایران» برای غرفه بنیاد سینمایی فارابی در این بازار است زیرا این غرفه عمومیت نداشته و صرفا غرفه فارابی است و اگر نهاد به معنای فراگیر آن وجود داشت قطعا باید به جای علیرضا اسماعیلی که صرفا مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی و به عبارتی مسوول دفتر محمد خزاعی است؛ یک یا چند سینماگر شناخته شده ایرانی حضور می‌یافتند تا طرف چینی هم به جای مدیران کت شلوار پوش ایرانی،با سینماگران واقعی مواجه و مذاکره می‌کرد. در این تصویر در کنار رائد فرید زاده مسوول بخش بین الملل سینمای ایران یکی از کارشناسان رایزنی فرهنگی ایران در چین – با کت روشن و خانم خوشدل از کارشناسان معاونت بین الملل فارابی هم حضور دارند که قاعدتا ماموریتی مشخص دارند اما دلیل حضور مسوول دفتر رئیس سازمان سینمایی در این بازار نامشخص است.
البته که حضور این مسوولان هم با یک موضوع نخ نما شده همراه بوده است: پیشنهاد تاسیس اتحادیه سینمایی کشورهای عضو گروه شانگهای!
مشخصا مسوولان ایرانی به هر رویدادی که بروند چنین پیشنهادهایی دارند و اگر در قطب شمال هم حضور به هم برسانند؛ طرح تجهیز سینماهای قطب شمال با همکاری موسسه سینماشهر را می‌توانند مطرح کنند و هیچ‌گاه هم این ابهام را برای مخاطب خارجی رفع نمی‌کنند که چگونه کشوری که در آن سال‌هاست یک فیلم خارجی به صورت واقعی اکران نشده می‌تواند مدعی چنین اتحادیه‌هایی باشد؟
سینما مثبت ضمن اعلام آمادگی برای انعکاس دیدگاه‌های افراد،سازمان‌ها و نهادهایی که نام آن‌ها در این مطلب آمده امیدوار است برادر رمضانی دستاوردهای خود از این دیدار را تشریح نماید تا خدای ناکرده این تصور پیش نیاد که سفرهایی از این دست، امتیازهایی است که میان مدیران سازمان سینمایی توزیع می‌شود و حالت گشت و گذار دارد و دستاورد خاصی هم برای آن متصور نمی‌توان بود.
