سینما مثبت: پس از واکنش‌های منفی نسبت به بیانیه اخیر خانه سینما درخصوص درگذشت بکتاش آبتین و استعفای یکی از اعضای برجسته خانه سینما، سرانجام این نهاد صنفی با انتشار بیانیه‌ای از این اقدام عذرخواهی کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت،خانه سینما با آنکه نهادی صنفی است اما در موارد متعددی با تبعیضی غیرقابل باور نسبت به اعضای خود رفتار می‌کند که آخرین نمونه چنین رفتاری را می‌توانید با کلیک کردن در «اینجا» بخوانید. حالا پس از درگذشت دردمندانه و غم انگیز بکتاش آبتین شاعر،مستندساز و زندانی سیاسی، این نهاد صنفی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: «علیرغم واکسیناسیون گسترده و فروکش کردن امواج کرونا عضوی دیگر از هنرمندان خانه سینما با ابتلا به این بیماری مرموز جان سپرد ، با تأسف بسیار اطلاع یافتیم بکتاش آبتین شاعر ، نویسنده و مستندساز سینمای ایران چشم از جهان فروبست.خانه سینما درگذشت بکتاش آبتین کارگردان سینمای مستند ایران را به خانواده محترم ایشان ، همکارانش در انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند و تمامی سینماگران ایران تسلیت می‌گوید.»
لحن موجود در بیانیه باعث شد تا محمد رضا مویینی از تدوینگران برجسته سینمای ایران که در خانه سینما مشاور هیات مدیره خانه نیز هست از مسوولیت خود استعفاء دهد. دقایقی قبل نیز خانه سینما با انتشار بیانه‌ای عذرخواهانه نسبت به نحوه تنظیم بیانیه تسلیت خود واکنش نشان داده و نوشت: «خبر دهشتناک بود. همه میدانیم چه شدهو چه اتفاقی افتاده است . ما هم متاسفیم و داغدار از آنچه بر مستند ساز کشورمان بکتاش آبتین عزیز گذشت که نمی‌باید می گذشت.
به خاطر جریحه دار شدن احساسات اهالی سینما نسبت به پیام تسلیتی که از طرف هیات مدیره خانه سینما منتشر شده مسئولانه از شما عذر خواهی میکنیم.
میدانیم تقصیر چیست و با شرم آشناییم.خشم بخشی از سینماگران عزیز کشور را درک می کنیم. و خود را پاسخگو به همه اهالی سینما میدانیم و نیک میدانیم خانه سینما یک واحد اجتماعی مؤثر است که با همدلی منتقدانه تمام اعضایش نفس میکشد.صمیمانه تابع رأی و خواست جامعه اصناف سینمایی کشور هستیم.»
پیام تسلیت انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند برای درگذشت بکتاش آبتین
همچنین انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند نیز نسبت به درگذشت این مستند ساز واکنش نشان داده و در بیانیه‌ای اعلام کرد:
نویسنده، شاعر و مستندساز، بکتاش آبتین حالا دیگر بین ما نیست و از ظلمی که بر او رفته و نه فقط او که بر همه ما رفته بسیار متاسفیم و مصرانه خواستار رسیدگی به آن از سوی مراجع قضایی هستیم. به خانواده او و به ویژه همسرش که از اعضای انجمن صنفی تهیه کنندگان است تسلیت می‌گوییم.
هر انسان یک دنیاست؛ این حرف در ادبیات و فرهنگِ ما آشناست. اما بعضی دنیای وسیع‌تر و پرجنب‌و‌جوش‌تری دارند، آنها احساس می‌کنند در قبال صدق و کذب روزگار مسئول‌اند و نظرشان را می‌گویند؛ نظرِ آنها دنیای‌شان را روشن می‌کند و تصویر آن می‌افتد روی صفحه‌ی تاریخ؛ و جغرافیای جهان دستِ آن‌هاست که پنهان نمی‌شوند و آشکارند.
بکتاش آبتین از این تبار بود و شور و شیدایی‌اش در شعر و زندگیِ شاعرانه‌اش پیداست؛ لطیف، خلاق، مسئول و همدل.
دنیای ما به این‌نوع درامِ خلاقِ شوریده نیاز دارد و جوامع باید مراقبشان باشند؛ نگاه‌شان کنند و ببینند چه داستانی را چرا تعریف می‌کنند.
بکتاش آبتین، شخصیتِ پرشورِ درامی از سرِ دردآگاهی بود؛ قابل احترام و تشویق بود و هست اما وقتی، کسی در جایی، نداند، نمی‌تواند صدق و کذب حقیقیِ عالمی دیگر را تشخیص دهد و مشخص است که نادیده می‌گیرد، نیک نمی‌بیند و وجدان جامعه را می‌خراشد به جور.
جامعه‌ی خاموش، خراب می‌شود. هنرمندان و اندیشمندان حتماً جور دیگر می‌بینند و لحن و زبانی دارند که شاید به گوشِ ناآزموده، غریب و ناشناس بیاید؛ اما آنها چراغند، باید باشند تا جامعه خاموش نشود.
شاعر، رفت و ما در مرثیه ماندیم.
یادش، تصویری از شعرِ روحِ شادِ کسی است که بی‌درنگ می‌زیست .
اهالی سینمای مستند، سندهای بسیاری از هزینه‌های کمرشکنِ تأخیر را نشان داده‌اند و بسیارِ دیگر در چنته دارند.
تاریخ ما پر از حافظه‌ی تأخیر است و تخریب؛ قدردانِ سندهای متفاوت، متمایز و مشوِّقِ زیستن باشیم، دنیا گوناگون است و آدم‌ها گوناگون می‌شوند؛ باید این را فهمید، جامعه‌ی انسانی، ضیافت گوناگونی است، نه آرامگاهِ یکسانیِ سنگ‌هایی با یک نوشته.
