سینما مثبت: یک روزنامه نگار و منتقد سینمایی ضمن تاکید بر ادغام مجدد بخش بین الملل فیلم فجر با جشنواره ملی ابراز امیدواری کرد این اقدام بیش از گذشته بتواند به عرضه ظرفیت‌های داخلی سینمای ایران نزد مخاطبان ایرانی کمک کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینمامثبت به نقل از خبرگزاری میزان، رضا استادی در گفت‌وگو با میزان پیرامون ادغام جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر گفت: به نظرم ادغام جشنواره جهانی و ملی فجر، تصمیم درستی است و شک و شبهه‌ای در آن وجود ندارد. برگزاری جداگانه بین‌الملل از همان ابتدا نتیجه‌ای جز تعطیلی نداشت، چون ضرر مالی این محفل بسیار بیشتر از منافعش بود. قطعا اگر همین ادغام به رای‌گیری توسط اهالی سینما گذاشته می‌شد اغلب اهالی سینما، رای به ادغام می‌دادند و البته در دوران برگزاری نیز بدنه سینما از صنف کارگردانان تا تهیه‌کنندگان و… بار‌ها بر برگزاری یکپارچه تاکید کرده بودند.
وی در همین راستا ابراز کرد: مقطعی که جشنواره فیلم فجر بخش بین‌الملل داشت همیشه نزدیکی زمان برگزاری جشنواره فجر با جشنواره برلین یک مسئله و مشکل از نظر حضور میهمان‌های خارجی بود. وقتی هم بخش بین الملل به اردیبهشت ماه موکول شد این جشنواره به واسطه نزدیکی به جشنواره کن مشکل ساز بود و عنوان می‌شد عده‌ای از میهمان‌ها به همین دلیل در جشنواره حضور نخواهند داشت. البته مناسبت‌های مذهبی و حتی سیاسی ما نیز بر این رویداد تاثیر گذاشته و زمان آن را تغییر داده، اما همیشه این همزمانی وجود داشته و خواهد داشت و اساسا جشنواره فیلم فجر به دلیل محدودیت‌های برگزاری خیلی نباید به دنبال عدم تلاقی زمانی با رویداد دیگری باشد تا پس از رفع این نقص به رویدادی معتبر تبدیل شود. این رویداد آنقدر مشکلات اساسی دارد که بحث زمان خیلی اهمیت پیدا نمی‌کند.
استادی در پاسخ به این سوال که یکپارچه شدن جشنواره چقدر خواهد توانست در مسیر اعتلای سینمای ملی، گفت‌وگو‌های میان فرهنگی، ایجاد پتانسیل‌های بالقوه برای تبدیل شدن به ویترین سینمای خاورمیانه، و… گام برداشته وحرکت کند، اظهار کرد: تولیدات سینمای ایران مشتریان و علاقمندانی در میان فستیوال‌های خارجی دارد که حتی اگر در بهمن ماه هم برگزار شود افرادی علاقه‌مند به حضور خواهند بود تا از میان این فیلم‌ها برای فستیوال‌ها و اکران‌های محدود خود انتخابی انجام دهند. البته در این سال‌ها یک سری شعار‌ها و حرف‌هایی درباره جشنواره فیلم فجر بیان شده که محقق نشده است. یکی از آن‌ها تبدیل شدن به ویترین فرهنگی خاورمیانه است که نه در تلویزیون و نه در سینمای ایران ایجاد چنین ویترینی قابل تحقق نیست و البته به بهانه ایجاد این ویترین افراد معدودی به منفعت رسیده‌اند و در نهایت ویترینی هم ایجاد نشده است البته اگر بضاعت خودمان را از سینما برای کشور‌های دیگر به درستی عرضه کنیم می‌توانیم نتایج خوبی بگیریم. در نهایت اینکه ما به اندازه مساحت جغرافیایی خودمان می‌توانیم بازتاب خاورمیانه و منطقه باشیم.
استادی همچنین اضافه کرد: در شرایط امروز که مخاطب چندان علاقه‌ای به حضور در سینما ندارد شناساندن توانایی در داخل مهم‌تر است تا دنبال مشتریان خارجی باشیم که در این سال‌ها به جشنواره فیلم فجر آمده‌اند و هزینه فراوانی صرف آن‌ها شده و بعد حتی حضور خود را در حد رسانه‌های شخصی‌اشان هم بازتاب نداده‌اند. ما در حال حاضر سالی بیش از ۱۰۰ فیلم می‌سازیم که کمتر از ۳۰ فیلم امکان نمایش دارد. یکی از تکنیک‌های بین الملل فیلم فجر این بود که فیلم‌های ایرانی راه نیافته به بخش ملی را نمایش می‌داد و اتفاقا استقبال از این فیلم‌ها بیش از آثار خارجی بود و امیدواریم در ادغام این دو رویداد نیز اولویت با نمایش آثار ایرانی باشد تا نمایش چند فیلم گمنام و کم اهمیت خارجی.
وی در پایان تاکید کرد: حالا وقت آن است تا به جای فراموش شدن موضوع، سازمان سینمایی نقد و حسابرسی دقیقی بر درخصوص این رویداد انجام دهد تا معلوم شود چه میزان هزینه صرف چه بخش‌هایی شده و بعد از پنج دوره برگزاری، دستاورد واقعی و ملموس این رویداد برای سینمای ایران چه بوده و مشخصا با صرف چه هزینه‌ای چه تعداد فیلم در این رویداد از سینمای ایران به بازار‌های جهانی راه پیدا کرده است؟
