سینما مثبت: کرونا به یک قربانی نیاز داشت و سینما قربانی دم دستی بود تا به بهانه کرونا سالنهای سینما تعطیل شود والا در یکسال گذشته جایی نشنیدیم که مبتلایان به کرونا در سالنهای سینما به این بیماری مبتلا شده باشند و اغلب مبتلایان به دلیل حضور در میهمانی یا رفتن به سفر گرفتار کرونا شدند و حتی بعد از برگزاری جشنواره فجر نیز گزارشی از ابتلاء افراد به کرونا منتشر نشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری- تحلیلی سینما مثبت، رضا استادی روزنامه نگار و نویسنده حوزه سینما با بیان این مطلب در برنامه عصر پنج شنبه «تقاطع فرهنگ» رادیو گفت و گو، در پاسخ به سوال «احسان رحیم زاده» کارشناس این برنامه که پرسیده بود: «آیا بازگشایی سینماها در شرایط فعلی میتواند مرهمی بر زخم اهالی سینما باشد یا خیر؟» گفت: پاسخ یک کلمهای این سوال خیر است. آنچه از بازگشایی سینماها در حال حاضر مشاهده میکنیم رفتار کژدار و مریض با سینما است؛ انگار عدهای بدشان نمیآید که سینما تعطیل باشد و فیلمی اکران نشود.شخصا به عنوان عضو کوچک این خانواده حسی نسبت به بازگشایی سالنهای سینما ندارم. در فضای کسب و کار وقتی صاحب مغازهای به دلیل فوت یکی از اقوام مغازهاش بسته میشود، برای بازگشایی مغازه او مراسم و تشریفات خاصی از سوی اهالی محل و کسبه صورت میگیرد اما در این چند ماه کرکره سینما که بالا و پایین رفته هیچ حسی در کلیت سینما ایجاد نشده جوری که گاهی تصور میکنیم انگار مفسدهای در این سینما وجود دارد که عدهای با اغماض قبول میکنند سینما فعالیت داشته باشد.
نمکی فعالیتهای هنری وزارت بهداشت را تعطیل کرد
استادی در ادامه در پاسخ به سوال دیگر کارشناس برنامه به نکتهای مهم اشاره کرد و گفت: یکی از اقدامات سعید نمکی بعد از حضور در وزارت بهداشت تعطیل کردن مجموعهای به نام آوای هنر سلامت بود که در زیر مجموعه وزارت بهداشت به تولید آثار فرهنگی میپرداخت. سریالی مانند پریا با موضوع ایدز، برگزاری جشنواره سلامت و حجم زیادی مستند با موضوعهای سلامت محور از فعالیتهای این مجموعه بود که اگر فعالیت آن تداوم مییافت قطعا میتوانست در شرایط کرونا آثار مثبتی به همراه داشته باشد.
استادی در پاسخ به رحیم زاده که گفت:«احتمالا به این دلیل است که سینما جزو اولویت ها نیست» گفت: «قطعا همینطور است و سینما جزو اولویتها نیست ضمن اینکه کرونا به یک قربانی نیاز داشت و دم دست تر از سینما هم قربانی برای آن وجود نداشت والا در یکسال گذشته جایی نشنیدیم که مبتلایان به کرونا در سالنهای سینما به این بیماری مبتلا شده باشند و اغلب مبتلایان به دلیل حضور در میهمانی یا رفتن به سفر گرفتار کرونا شدند و حتی بعد از برگزاری جشنواره فجر نیز گزارشی از ابتلاء افراد به کرونا منتشر نشد.»
چه حمایتی از اهالی سینما شد؟
این روزنامه نگار سینمایی در پاسخ به مجری که گفت:«در تمام دنیا نیز شاهد بسته شدن سالنهای سینما بودیم» گفت: در تمام دنیا شاهد بستههای حمایتی از سوی دولتها در حمایت از افراد نیز بویم. همچنین قوانین وضع شده به شدت رعایت میشد اما آیا در کشورمان این موارد با استانداردهای دینا پیش رفت؟اساسا چه شباهتی میان سالنهای محدود سینما با حجم بالای آدمهای داخل مترو و اتوبوسهای بی آر تی وجود داشت؟گذشته از اینها حالا سینما تعطیل و مجددا بازگشایی شد اما آیا سازمان سینمایی کاری مهم تر از پرداختن به بازگشایی سالنهای سینما و جریان سازی در این مورد داشت؟ به این مطلب توجه کنیم که
سینما مثل غذا نیست که افراد بروند و از سر خیابان بخرند بلکه نیاز به ساز و کاری برای کشاندن مردم به سینما وجود دارد. البته تشتت صنفی نیز بی تاثیر نبوده و به دلیل عدم اتحاد میان اهالی سینما، ستاد کرونا تصمیمهای سختگیرانه خود را به سینما تحمیل کرد.
استادی در پایان درباره آینده اکران با توجه به حجم متراکم فیلمهای ساخته شده نیز گفت: به نظرم با تعیین تکلیف کرونا و تعیین چشم انداز آتی این بیماری در پی واکسیناسیون بخشی از جامعه، بخش زیادی از فیلمهای تولید شده راهی شبکه نمایش خانگی خواهند شد زیرا بسیاری از فیلمها به لحاظ مضمونی کهنه شدهاند ولی این فیلمها قربانی میشوند و چارهای هم نیست همانطور که مشاغل مختلفی در این مدت قربانی شدند.