سینما مثبت: برای همه ما ایرانیان موفقیت و سربلندی هموطنانمان در مجامع بین المللی اتفاقی ارزشمند و مبارک است اما متاسفانه در برخی زمینههایی که امکان بروز و ظهور تواناییهای فرزندان ایران زمین در خارج از کشور وجود دارد، همه چیز به گونهای رقم میخورد که معدود موقعیتهای موجود نیز در اختیار عده معدودی از افراد قرار میگیرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری – تحلیلی سینما مثبت، شرکت در مراسم انتخاب فیلمهای خارجی اسکار یکی از همین موقعیتهاست که گویی سند آن به نام مجید مجیدی خورده و حتی در شرایط غیرمساوی اگر فیلمی از فیلمسازان دیگر واجد ویژگیهایی برای شرکت در اسکار باشد، این فیلم مجید مجیدی است که باید به عنوان تنها بخت سینمای ایران راهی این انتخاب شود و البته که از شکستهای پی در پی نیز درسی گرفته نمیشود و توصیههای کارشناسان مستقل سینمای ایران هم پشیزی ارزش ندارد و به قیمت سوزاندن این موقعیت، فیلم مجیدی به این مراسم ارسال میشود.
آبان ماه امسال زمانی که زمزمه ارسال این فیلم برای شرکت در اسکار شنیده شد، سینما مثبت در مطلبی با عنوان «شگفتی های خورشیدِ مجیدی برای اسکار» به شانس بسیار ضعیف این فیلم برای حضور در رده فیلمهای برگزیده اسکار اشاره کرد و نوشت:«اگر بیننده شبکه نمایش تلویزیون باشید، بارها و بارها چنین فیلم هایی را حتی در این شبکه دیده اید؛ با این تفاوت که در آن آثار با قصه ای پلیسی و جذاب و دلهره آور مواجه هستیم اما در فیلم خورشید، یک ملودرام غلیظ با شعارهای متعدد سیاسی ـ اجتماعی با محوریت حضور کودکان ساخته شده که ترکیب ناموزونی از عناصر مختلف را در کنار هم قرار داده است. از طناز طباطبایی که با آن چهره شیک و بالاشهری قرار است در نقش زنی دیوانه از طبقه فرودست به مخاطب قبولانده شود تا محور قرار دادن دوباره شخصیت های افغان برای نمایش درد و رنج مطلق! حال آنکه همین طبقه متوسط فعلی آنقدر درد و رنج دارد که اگر دوربین آقامجیدی بخواهد با صداقت آن ها را ثبت کند، دیگر نوبت به ملت شریف افغانستان نمی رسد!» جهت مطالعه این مطلب میتوانید در اینجا کلیک کنید.
حالا بیاعتنایی اسکار به این فیلم بار دیگر این مطلب را ثابت میکند که فیلمسازی و بیزینس به نام فیلمسازی دو مسیر متفاوت است که مجیدی باید در آستانه ورود به قرن جدید و شصت و یکسالی اش کمی جدیتر به آن فکر کند و برای قرن جدید تصمیمهای دیگری بگیرد.