سینما مثبت: فیلم رضا ساخته علیرضا معتمدی این روزها در سامانه های نمایش آنلاین فیلم در دسترس مخاطبان است. فیلمی که با وجود حال و هوای روشنفکرانه آن می تواند اثری دوست داشتنی برای مخاطب عام باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، رضا داستان مردی به نام رضا ـ با بازی علیرضا معتمدی کارگردان فیلم ـ تنها بازمانده نسلی قدیمی در اصفهان است. در ابتدای فیلم او با همسرش فاطی به صورت توافقی طلاق می گیرد. آن ها همدیگر را دوست دارند و علتی برای طلاق آن ها وجود ندارد و حتی نمی دانند قاضی رسیدگی کننده به پرونده طلاق را چگونه برای صدور حکم طلاق مجاب کنند. پس از جدایی، رضا چند رابطه عاشقانه با زنان مختلف را تجربه می کند و در نهایت مجددا رابطه با همسرش را ترمیم کرده و به زندگی سابق برمی گردد.
فیلم در نگاه اول اثری روشنفکرانه به نظر می رسد. مخاطب تصور می کند قرار است با نماهایی کُند و کشدار مواجه باشد و قصه ای شخصی از زندگی هنرمندی که بارها و بارها در قالب فیلم های مختلف در سینمای شبه روشنفکری تکرار شده است. شخصیت رضا که در آغاز فردی نچسب و تصنعی به نظر می رسد، به مرور در موقعیت های مختلف قوام می یابد و در رابطه با دخترانی که رضا به آن ها دلبستگی پیدا می کند، به مرور به شخصیتی شیرین تبدیل می شود. فیلم طنز ظریفی هم دارد که بخش های مختلف کارکرد بسیار مناسبی پیدا می کند. مثلا رابطه ویولت با رضا و همچنین پایان این رابطه که در یک قاب پنجره شکل می گیرد جزو این بخش ها است. هرچند فضای کلی فیلم به شدت خلوت است و با شهر پُر جنب و جوش اصفهان شباهت ندارد اما قاب بندی های زیبای فیلم بسیار چشم نواز است و از این حیث امتیازی برای این فیلم محسوب می شود. بهترین قاب بندی فیلم، پایان آن است که با نمایش رضا و یک دست در کادر، بدون آنکه به زیاده گویی بیفتد، تمام پیام فیلم را منتقل می کند.
نکته قابل تامل اینکه فیلم به مسائل مذهبی نیز توجه دارد و رضا را فردی بی قید و بند نشان نمی دهد و از مسائل مذهبی به نحو بسیار جذابی برای روایت داستان خود بهره می گیرد.
رضا هرچند پس از نمایش در بخش بین الملل فیلم فجر در سال 1396 در گروه هنر و تجربه نیز اکران شد اما نحوه اکران این گروه سینمایی به شکلی بود که بسیاری از علاقه مندان امکان تماشای این فیلم و دیگر آثار مشابه را نداشتند چون سئانس های مربوط به چنین آثاری به صورت کامل شکل نمی گرفت اما حالا سامانه های آنلاین بستر خوبی برای تماشای این آثار هستند.
نویسنده: امیر استادی