سینما مثبت: در هفته های اخیر، اخباری درباره تولید یک سریال 250 قسمتی در تلویزیون منتشر شد. محمد رضا شفیعی تهیه کننده این سریال این روزها سریالی در حال پخش از شبکه دو سیما دارد و در ماه رمضان نیز سریالی از محصولات وی از شبکه سه سیما پخش شد که توفیق چندانی در جلب نظر رسانه ها به دنبال نداشت. حالا این سوال برای برخی اهالی رسانه پیش آمده که چرا با وجود عدم موفقیت قطعی، سریال پشت سریال به این تهیه کننده داده می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، چندی پیش آماری از میزان بیننده و رضایت مخاطبان از برنامه های تلویزیونی پخش شد. بر اساس این آمار که جزئیات آن را می توانید با کلیک کردن در اینجا مشاهده کنید، برنامه های تلویزیونی در شرایطی قرار گرفته اند که بیشترین میزان بیننده آن ها 5/26 درصد است؛ یعنی یک چهارم رقمی که می تواند باشد. سالهاست دیگر از برنامه های به اصطلاح خیابان خلوت کُن در تلویزیون خبری نیست و علاقه مندان به تماشای سریال، یا سبد خود را با محصولات ماهواره ای پُر می کنند و یا به سراغ VOD ها می روند و سریال های مورد علاقه خود را در آنجا انتخاب می کنند. در چنین شرایطی که در بهترین حالت تنها یک چهارم مردم کشورمان بیننده سریال های تلویزیونی هستند، عقل حُکم می کند که:
- برای ساخت سریال هزینه چندانی صورت نگیرد و اساسا سریال پُرهزینه ای ساخته نشود
- به جای پرداختن به روایت های هنری و زبان بصری، هرجا که امکانش هست از روایت های رادیویی و شفاهی در روایت داستان استفاده شود
- ساخت سریال هایی با قسمت های طولانی و بالا ساخته شود زیرا این امر صرفه اقتصادی بیشتری دارد
- با کارگردان ها و تهیه کنندگانی همکاری شود که در موعد مقرر و اعلام شده سریال را به پخش می رسانند
- و….
هرچند تلویزیون این روزها مخاطب بسیار اندکی دارد اما برای تبلیغ برخی محصولات تجاری به شکل انبوه، تنها مسیر موجود است و به همین دلیل بیش از آنکه سرگرم شدن مخاطب از طریق تلویزیون مهم باشد، وجود برنامه ای مهم است که بتوان پیش،وسط و پَس آن آگهی پخش کرد و همین مسئله سریال سازی را از قالب ها و استانداردهای سال های گذشته، به فعالیتی مصرفی و روزمره تبدیل کرده است. در چنین فعالیتی مهم این است که تهیه کننده بتواند با قیمت های پیشنهادی سازمان صدا و سیما برنامه تولید کند و در این میان گروه محدودی از تهیه کنندگان به دلیل تولید تعداد بالای سریال به درجه ای از قدرت و توانایی رسیده اند که می توانند حتی پایین تر از قیمت های پیشنهادی تلویزیون سریال تولید کنند. علت هم این است که با توجه به ساخت سالی دو تا سه سریال توسط این تهیه کنندگان، بازیگران نیز با قیمت های کمتری حاضر به همکاری هستند چرا که به جای سالی یک سریال، در چند سریال ایفای نقش می کنند و از این جهت صرفه اقتصادی بیشتری برای بازیگر وجود دارد. همین مسئله قابل تعمیم به بحث لوکیشن، دستمزد عوامل و… نیز هست و عملا به واسطه حمایتی که صدا و سیما از این تهیه کنندگان انجام داده، آن ها به درجه ای از توانایی رسیده اند که تولید برایشان ارزان تمام می شود و همین مسئله راز پُرکاری این تهیه کنندگان است. تهیه کنندگانی که اغلب نام آن ها با یک پیشوند حاجی هم استفاده می شود تا تاکیدی باشد بر وصل بودن آن ها به سیستم!
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه های مرتبط با این مطلب است.
