سینمامثبت: با پایان نمایش فیلم های بخش مسابقه سینمای ایران در جشنواره فیلم فجر، شنای پروانه عملا تنها فیلم شاخص سینمای اجتماعی امسال موفق شد با کاندیداتوری در 12 رشته، به یکی از بخت های مهم سینمای ایران در مسابقه ای بدون رقیب تبدیل شود. آیا موفقیت این فیلم حاصل مهندسی فیلم های حاضر در جشنواره و خالی کردن میدان رقابت به نفع محمد کارت و رسول صدرعاملی است؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در سال های اخیر نقش جشنواره فیلم فجر در تعیین سرنوشت فیلم های غیرتجاری و مستقل پُر رنگ شده و به همین دلیل فیلم هایی با این مشخصات می توانند بهترین بهره را از حضور در جشنواره فیلم فجر ببرند و با کسب جوایز جشنواره، شرایط جذب مخاطب در اکران عمومی را برای خود هموار کنند.
حالا با پایان نمایش فیلم های حاضر در جشنواره می توان ارزیابی دقیقی از کیفیت آثار به نمایش درآمده در این رویداد داشت. امسال فیلم های مختلفی داعیه دار سینمای اجتماعی بودند اما اغلب آن ها با فاصله بسیار زیادی از شنای پروانه محمد کارت قرار گرفتند و این مسئله به بهتر دیده شدن این فیلم و تاخت و تاز آن در میدانی بی رقابت کمک کرد.
در کنار حضور فیلم های ضعیف اجتماعی در این جشنواره، غیبت دو فیلم عنکبوت ساخته ابراهیم ایرج زاد و مجبوریم ساخته رضا درمیشیان، ابهام ها و سوال هایی جدی را پیش چشم مخاطبان به نمایش می گذارد. فیلم عنکبوت با درخواست تهیه کننده آن امکان نمایش در جشنواره را پیدا کرد و تماشاگران جشنواره هم با کیفیت قابل قبول آن آشنا شدند و هم آن را شایسته حضور در بخش مسابقه دانستند اما مجبوریم این امکان را به علاقه مندان جشنواره نداد که تماشاگر آن باشند هرچند بعید است با توجه به ترکیب بازیگران حاضر در فیلم و نیز زمان طولانی صرف شده برای تولید آن، اثر ضعیفی از آب درآمده باشد. البته درمیشیان به واسطه حاشیه آفرینی درباره فیلم لامینور ساخته داریوش مهرجویی نیز به شکل غیر رسمی مغضوب واقع شده بود. تهیه کنندگی فیلم مجبوریم نیز به عهده درمیشیان بود و همین مسئله احتمالا قدرت چانه زنی او در مقابل هیات انتخاب جشنواره را کم کرد.
البته وضعیت جواد نوروز بیگی تهیه کننده عنکبوت نیز از نکات مبهم جشنواره امسال بود و مشخص نیست چه اتفاقی رخ داده که این تهیه کننده که سابقه دوستی،آشنایی و همکاری خوبی با مرد پشت پرده سازمان سینمایی دارد، فیلمش از یک طرف خارج از بخش مسابقه مانده و از طرف دیگر، تریبون در اختیار بازیگر سریال های نمایش خانگی از سوی جشنواره، به محملی برای حمله به فیلم دیگر او ـ خون شد ـ تبدیل شده است اما در چنین شرایطی رسول صدرعاملی موفق شده تا فیلم شنای پروانه را به عنوان مهم ترین اثر اجتماعی جشنواره سی و هشتم در فضایی بدون رقیب وارد کند و بیشترین کاندیداتوری را به دست بیاورد و عملا می توان مجبوریم و عنکبوت را غرق شدگان شنای پروانه ـ البته با مهندسی دقیق برگزار کنندگان جشنواره ـ به حساب آورد.
سینما مثبت آماده انعکاس دیدگاه ها و نظرهای افرادی که نامشان در این خبر برده شده است.
