سینما مثبت: چندی پیش مسئول گروه داوران معاونت فرهنگی قوه قضاییه در بخش تجلی اراده ملی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، طی مصاحبه‌ای درباره داوری آثار جشنواره از نگاه این نهاد توضیحاتی ارائه کرد که جای تأمل دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، امسال در فیلم‌های سینمایی مختلفی از جمله جان دار، یلدا، متری شش و نیم، مردی بدون سایه، قسم، طلا و… به مسائل و موضوع‌های حقوقی پرداخته شده بود. به جز برخی فیلم‌ها که به نظر می‌رسد با هماهنگی نسبی یا کامل میان برخی بخش‌های قانونگذار و فیلم سازان تولید شده، در سایر آثار مخاطبان رد و نشانه‌ای از فضای واقعی دستگاه قضایی مشاهده نمی‌کنند. در یک فیلم سینمایی می‌بینیم که بازپرس پرونده رابطه نامشروع و شکایت اقتصادی یک نفر است و حتی یک فرد در مقام بازپرس و قاضی قرار دارد و در فیلمی دیگر، فردی بدون رعایت تشریفات قانونی و حتی طرح شکایت و حضور در پرونده‌ای که در آن سِمَتی ندارد، اقدام به پیگیری یک موضوع می‌کند. در هیچ فیلمی مخاطبان دادگاه و فضای واقعی دادسرا را مشاهده نمی‌کنند و سازندگان آثار ترجیح داده‌اند به جای آنکه خود را با ضوابط سخت و پیچیده بخش فرهنگی دستگاه قضایی درگیر کنند، خارج از چهارچوب‌های رایج فیلم خود را بسازند و قصه خود را رعایت کنند. علت این امر هم سختگیری بسیار زیاد بخش فرهنگی قوه قضائیه برای صدور مجوز فیلم برداری در محاکم است؛ به گونه‌ای که طبق مشاهده‌های خبرنگار ما، تعامل دستگاه قضا بیشتر با تلویزیون است و درخصوص آثاری مانند فیلم سینمایی و مستند، پس از بررسی‌های متعدد و مطالعه فیلم نامه و… معمولاً پاسخ به درخواست فیلم سازان «منفی» است.
حالا مسئول گروه داوران معاونت فرهنگی قوه قضاییه در مصاحبه خود اعلام کرده «در برخی فیلم‌های جشنواره امسال، اِشکال حقوقی یا بازنمایی نادرست مفاهیم حقوقی و قضایی وجود داشت.» موضوعی که بی شک مسوول آن خود این بخش است نه فیلم سازان!
در این مصاحبه نکات دیگری هم وجود دارد. مثلاً اینکه این فرد مسوول اعلام کرده «ما از مراجعه هنرمندان به بخش‌های مرتبط دستگاه قضایی برای دریافت مشاوره و حمایت استقبال می‌کنیم و پس از پایان جشنواره سی و هفتم، معاونت فرهنگی قوه قضاییه در یک نشریه اختصاصی به تحلیل و بررسی فیلم‌های جشنواره امسال می‌پردازد.» که این امور شیوه‌هایی بسیار قدیمی و بی فایده است چرا که اگر فیلم سازی بخواهد مشاوره حقوقی بگیرد، حتماً می‌تواند با مراجعه به چند وکیل اطلاعات خود را کامل کند اما آنچه فیلم سازان نیاز دارند، امکان حضور در محاکم و فضای واقعی دستگاه قضا است که متاسفانه امکان فوق محدود به برخی چهره‌های خاص است و جامعیت ندارد.
