سینما مثبت: بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر که در میان اهالی سینما و رسانه به نام «جشنواره سی و پنج هزار تومانی» فیلم فجر معروف شده، سرانجام یکی از دستاوردهایش را به افکار عمومی معرفی کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، این رویداد پُرهزینه که در دوره «دلار شش هزار تومانی» با صرف هزینه‌های هنگفت و البته با فراغ بال برگزار شد، از ابتدای برگزاری خود را در سطح رویدادهای رده الف دنیا معرفی کرده اما هربار صحبت از قواعد و استانداردهای این رویدادها همچون: الزام به اکران اول بودن فیلم‌ها، حضور چهره‌های مطرح، عدم جرح و تعدیل فیلم‌ها و… شده؛ از زیر بار آن‌ها شانه خالی کرده است.
این جشنواره در حالی مدعی «هاب خاور میانه بودن» شده که برگزاری آن کمترین انعکاسی در رسانه‌های بین المللی نداشته و صرفاً تمام تلاش و کوشش برگزار کنندگان با ایجاد تیم خبری 100 نفره، معطوف به پوشش داخلی این جشنواره بوده است. جشنواره مذکور نه تنها در میان رسانه‌ها بلکه تا اینجای کار حتی در صفحات شخصی میهمانان نیز بازتابی نداشته و از میان خیل عظیم شرکت کنندگان خارجی، فقط الیور استون بوده که حق «نان و نمک» را به جا آورده و چند کلمه‌ای درباره ایران ـ نه جشنواره ـ در صفحه شخصی خود در فیس بوک قلمی کرده است. مطلبی استون می‌توانست طی بازدید شخصی از ایران هم آن را از کشورمان منعکس کند. تنها جمله استون درباره رویداد پُرهزینه فجر این است: «من ۱۰ روز پیش برای سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم فجر در ایران بودم. جشنواره‌ای با بیش از ۳۰۰ فیلم از آسیای مرکزی، عراق، ایران، آلمان، روسیه و سایرین…».
سؤال‌های بی پایان از جشنواره سی و پنج هزار تومانی
بخش بین الملل فیلم فجر در حالی مدعی استانداردهای جهانی است که انواع و اقسام اتفاق‌های عجیب در آن رخ داده است. اتفاق‌هایی که بد نیست دبیر محترم و آقازاده اشان درباره آن پاسخ دهند:
1 ـ در کجای دنیا جشنواره‌های الف برای اجرا، فردی را انتخاب می‌کنند که با کتاتی و لباس اسپرت روی سِن برود و با میهمان‌ها روی سِن سلفی شخصی بیندازد؟
2 ـ در کدام جشنواره الف، کودکان به نمایندگی از پدر خود از دبیر جشنواره تشکر کرده و به او گُل می‌دهند؟ این نان قرض دادن‌ها و بعد در بوق و کرنا کردن آن و انتشار گسترده عکس‌ها دقیقاً از جشنواره برلین الگو برداری شده یا جشنواره سَن سباستین؟!
3 ـ کدام یک از رویدادهای بین المللی در زمان برگزاری با قهر فیلم سازان داخلی خود مواجه شده‌اند و چرا؟
4 ـ علت غیبت دبیر جشنواره ملی فیلم فجر در مراسم اختتامیه بخش بین الملل چه بود؟ آیا جنگ قدرتی در پس پرده در جریان است که هیچ یک از دبیران علاقه‌ای به دیدار دبیر دیگر ندارند؟
5 ـ در کدام رویداد بین المللی، جشنواره برگزار می‌شود و بازار تشکیل می‌شود اما یک قرارداد تولید مشترک هم منعقد نمی‌شود؟ اگر قراردادی در حاشیه این جشنواره سی و پنج هزار تومانی منعقد شده بد نیست درباره آن اطلاع رسانی شود.
6 ـ اگر این جشنواره برگزار نمی‌شد چه لطمه‌ای به حیثیت و اعتبار سینمای ایران در جهان می‌خورد؟ مثلاً فیلم «همه می‌دانند» بخت حضور در جشنواره فیلم کن را از دست می‌داد یا دیگر هیچ یک از فیلم‌های سینمای ایران امکان اکران بین المللی را پیدا نمی‌کردند؟
7 ـ سؤال همیشگی اینکه این جشنواره دقیقاً چقدر خرج روی دست سینمای ایران گذاشته است؟!
