سینما مثبت: رییس سازمان سینمایی در سال گذشته مشکلات سختی را پشت سر گذاشت اما به نظر نمی‌رسد سال پیش رو برای او سالی کم دغدغه و آسان باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، محمد مهدی حیدریان از مدیرانی است که دوره‌ای نزدیک به چهار دهه را در سینمای ایران به مدیریت پرداخته است. او همچنان با تفکری دهه شصتی در حال اداره سینمای ایران است و آخرین نشست خبری وی در سال 1396 نشان داد همچنان به روش‌های قدیمی و سنتی همچون: توسعه کمی، تشکیل شورا، نگارش آیین نامه و… علاقه مند است. البته حیدریان در مورد برخی گروه‌های سینمایی رفتاری کاملاً انعطاف پذیر نشان می‌دهد و مشخصاً نسبت به حلقه‌ای از سینماگران که با وی در یک پروژه بزرگ همکاری کرده‌اند کاملاً منعطف است اما برخی روش‌های سختگیرانه او در حوزه سینما نتیجه عکس می‌دهد زیرا تجربه ثابت کرده برخلاف حوزه ادبیات که معمولاً نسبت به بگیر و ببند و ممیزی انعطاف دارند، حوزه سینما به واسطه در میان بودن مسئله‌ای به نام «سرمایه» تحمل مشخصی نسبت به محدودیت‌ها دارد و به همین دلیل سریع نسبت به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد. دو نامه اخیر سینماگران به رییس جمهور یکی از نمونه‌های واکنش سینماگران است که در اولی خواستار رفع توقیف از یک فیلم و در دیگری خواستار رفع ممنوع الخروجی یک سینماگر شدند. فارغ از درست یا غلط بودن چنین روش‌هایی، آنچه مهم است بی اعتنایی سینماگران به رییس سازمان سینمایی و حتی بالاتر از آن وزیر ارشاد است که به جای مخاطب قرار دادن این دو مقام مسوول، یکراست به سراغ بالاترین مقام اجرایی کشور رفته و خواسته‌های خود را از او مطالبه می‌کنند. این موضوع زنگ خطری جدی برای حیدریان به همراه خواهد داشت زیرا ممکن است تداوم چنین واکنش‌هایی باعث سُست شدن پایه‌های قدرت حیدریان شده و رییس جمهور را وادار به تصمیم گیری عجیبی درباره حوزه سینما کند. سینمایی که همیشه «حساس» و «مهم» بوده و مسوولان عالیرتبه کشور توجهی ویژه و خارج از روال به آن داشته‌اند.
مطالب مرتبط:
