سینما مثبت: مسوولان سینمایی در ایران نسبت به برخی آثار بسیار سختگیر و غیرقابل انعطاف هستند و اگر اراده آن ها ایجاب کند، یک فیلم خاص ممکن است هیچ گاه نه اکران شود، نه به جشنواره راه پیدا کند و نه حتی نامه نگاری های نمایندگان مجلس بر اراده مسوولان تاثیر گذاشته و زمینه نمایش عمومی آن را فراهم کند. در چنین شرایطی تساهل و تسامح آن ها نسبت به فیلمی که این روزها به شدت خبرساز شده تعجب برانگیز است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، این روزها حضور آخرین فیلم «شهرام مُکری» در جشنواره فیلم برلین و در بخشی که مربوط به دگرباشان جنسی است به شدت خبرساز شده است. این اتفاق در حالی رخ داده که فیلم مذکور در سینمایی که سنسورهایش به شدت حساس است تولید و روانه جشنواره ای شده که اتفاق مسوولان سینمایی نیز در آن حضور داشته اند اما هیچ واکنشی نسبت به این موضوع ابراز نداشته اند حال آنکه این مسوولان غیور و جشنواره دوست معمولا سابقه درخشانی در واکنش به رخدادهای اینچنینی دارند و عجیب است حتی از آن ها نیز صدایی درنیامده که چرا فیلم مذکور که ساخته یکی از چهره های پرورش یافته با سرمایه دولتی ـ هنر و تجربه ـ است به این بخش راه یافته است! البته آن ها به حرف های سیاسی یک بازیگر واکنش نشان داده اند اما از کنار این فیلم به سادگی گذشته اند! کمی به گذشته که برگردیم، با رییس سازمان سینمایی مواجهه هستیم که در دوره او بخش «هنر و تجربه» به راه افتاد. رییس سیاست پیشه ای که فارغ التحصیل دانشگاهی مذهبی و سال ها سفیر ایران در کشوری دموکراتیک! بوده است. کشوری که هر سال از طریق رویدادهای هنری تلاش زیادی برای استحاله جریان های فرهنگی کشورهای مختلف انجام می دهد.
همه این پازل ها در کنار یکدیگر و نیز تهیه کننده قدرتمند فیلم مذکور موید یک مسئله است و آن اینکه ظاهرا رانت و اجازه ورود به برخی حیطه ها فقط به عده خاصی داده می شود و فقط این «عده» هستند که با بهره گیری از امکانات ویژه می توانند فیلم هایی خاص تولید و در جشنواره های خاص تری نمایش دهند و از «حاشیه امن» نیز برخوردار باشند والا اگر این پروسه توسط فیلم سازی دیگر طی می شد، امروز پیراهن غیرت پرستی بر چوب بود وسازندگانش زیر «هجوم» اما ظاهرا این بازی برای خیلی ها نفع دارد که از کنار آن زیر سبیلی عبور می کنند.