سینما مثبت: محمد حسین مهدویان فیلم سازی که حضور در سینما را با ساخت آثار ارزشی آغاز کرد، حالا مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است. این همان مسیری است که پیش از او فیلم سازان دیگر نیز طی کرده‌اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، «فیلم ساز شدن» در ایران کار سخت و پیچیده‌ای است، ورود به این عرصه بسیار سخت است و ماندن در آن نیاز به هوش و دانش فراوانی دارد. فیلم سازان شیوه‌های مختلفی را برای ورود به سینما پیدا می‌کنند. یکی از این شیوه‌ها ساخت فیلم با سرمایه گذاری نهادهای قدرتمند درباره موضوع‌های اصطلاحاً «ارزشی» است. حدود بیست سال قبل معاونت سینمایی از فیلم سازانی که آثار جنگی می‌ساختند حمایت می‌کردند و همین مسئله سبب شد در یک سال بیست فیلم سینمایی جنگی توسط کارگردان‌هایی که می‌خواستند وارد سینما شوند، به عنوان اولین فیلم ساخته شود. البته اغلب آن فیلم‌ها آثار بی کیفیتی بود اما این حُسن را داشت که کارگردان‌هایش را صاحب تجربه «فیلم اول» کرد.
حالا کارگردان فیلم «ایستاده در غبار» نیز تقریباً همین مسیر را در سینمای ایران در پیش گرفته است. مهدویان ذاتاً جزو آدم‌های باهوش سینما دسته بندی می‌شود. او خوب می‌داند در این عرصه هر قدر هم که نهادهای حاکمیتی قدرتمند وجود داشته باشند، باز هم قدرت واقعی در دست بخش خاصی از سینما است و برای ماندگاری و حضور جدی در این عرصه باید با آن بخش پیوند برقرار کرد. مسئله دیگر این است که او خوب می‌داند سینمای واقعی آثاری نیست که با بودجه نامحدود، حجم فراوان تیزر، توزیع بلیت رایگان و حمایت‌های سیستماتیک تولید می‌شوند بلکه آثاری است که تماشاگر عادی سینمای ایران برای آن «پول» بدهد. این جنس از سینما اندکی «اعتراض» چاشنی خود دارد تا فیلم ساز را از شائبه «حکومتی بودن» برهاند. حالا مهدویان جمع تمامی این فرمول‌ها را در طول یکسال گذشته با اعتراض به نحوه نمایش سریال خود از تلویزیون، قرار گرفتن در کنار جعفر پناهی و انتخاب سوژه‌ای حساس برای ساخت فیلم «لاتاری» به کار برده و عجیب نیست اگر در آینده‌ای نزدیک دیدگاه‌های انتقادی نسبت به حامیان گذشته خود نیز بیان کند و حتی در ژست اپوزیسیون نیز قرار بگیرد! این مسیری است که پیش از او فیلم سازان زیادی آن را طی کرده‌اند که مطرح‌ترین نمونه آن همان هنرمندی است که دهه شصت فیلم‌های انقلابی می‌ساخت، دهه هفتاد فیلم‌های روشنفکری و دهه هشتاد به فعال سیاسی و اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان تبدیل شد! حالا مهدویان هم احتمالاً همین مسیر را با کمی بالا و پایین طی خواهد کرد تا بقای خود را در سینمای ایران تضمین کند زیرا همه شواهد خبر از این می‌دهند که او بیش از آنکه به دنبال جذب پول از چند نهاد و ساخت چند فیلم سفارشی و کسب درآمدهای اینچنینی باشد، «آمده تا بماند!»
