سینما مثبت: پس از عذرخواهی حجه الاسلام قرائتی از آقای دوربینی که در هفته‌های گذشته رخ داد، حالا موجی از «حلالیت طلبی» در فضای مجازی توسط افراد مختلف به راه افتاده است. سؤال مهم این است که آیا چنین رفتارهایی جبران برخی خطاها و اشتباه‌ها را می‌کند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، برخی افراد وقتی بر مستند «قدرت، ثروت و مسوولیت» تکیه می‌کنند، چنان مست و مدهوش طعم شیرین قدرت می‌شوند که فراموش می‌کنند فردایی هم در کار است و موعد حساب و کتابی می‌رسد. برخی اشتباه‌ها و برخوردها «قابل حلال کردن» است و صدمه زیادی به افراد نمی‌زند، مانند برخورد حجه الاسلام قرائتی با آقای دوربینی که ظاهراً برای آقا دوربینی منشاء خیر و برکت هم شد و پای او را به سینما باز کرد اما برخی رفتارها که منجر به ریختن آبروی افراد و تغییر سرنوشت آن‌ها می‌شود، چگونه با یک عذرخواهی ساده در کانال تلگرامی قابل جبران است؟ آیا می‌توان با تصمیم‌های نسنجیده در زمان مسوولیت، آینده افراد را تباه کرد، از امکاناتی که میز و صندلی مدیریتی در اختیار انسان قرار می‌دهد استفاده کرد، با سوء استفاده از بیت المال اقدام به «باندسازی» و «رفیق بازی» کرد و در نهایت با یک عذرخواهی ساده و رسانه‌ای کردن آن ـ که این رفتار هم به شدت بوی ریاکاری می‌دهد ـ سر و ته موضوع را هم آورد؟! چه تضمیمی وجود دارد که چنین افرادی بعدها در جایگاهی دیگر همین رفتارها را تکرار نکنند و دوباره عمداً و برای منافع شخصی و جناحی، آینده‌ای را تباه نکنند تا بعداً برای آن حلالیت بطلبند؟! در چنین مواقعی بهتر است افراد که دینی بر گردنشان است، به جای چنین رفتارهای متظاهرانه‌ای اقدام به «جبران عملی» اشتباه‌های خود کنند والا اینکه فرد هر کاری بکند و در نهایت یک «ببخشید» خشک و خالی بگوید، دردی از کسی دوا نمی‌کند!
