سینما مثبت: همزمان با تشییع پیکر مطهر شهید «محسن حججی» از شهدای مدافع حرم در روزهای پایانی هفته گذشته شبکه یک سیما در اقدامی عجیب از ساخت سریالی درباره زندگی این قهرمان خبر داد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، در خبر اعلام شده از سوی روابط عمومی شبکه یک سیما عنوان شده «سریال شهید حججی که فیلم نامه آن بزودی تصویب و وارد پیش تولید میشود، کاری ازگروه فیلم و سریال شبکه یک سیماست که احتمالاً در سالروز شهادت این شهید از شبکه یک سیما پخش میشود.»
در این خبر چند نکته نهفته است. اول اینکه عنوان نشده قرار است اثری درباره زندگی این شهید ساخته شود یا طرح فیلم نامه یا فیلمی بدین مضمون آماده شده بلکه صراحتاً عنوان شده «فیلم نامه آن به زودی تصویب و وارد پیش تولید میشود.» یعنی فیلم نامه به صورت کامل نوشته شده و اصطلاحاً کار آماده کلید است! محاسبهای ساده نشان میدهد حدفاصل 21 مرداد به عنوان تاریخ اعلام شهادت تا 5 مهرماه به عنوان تاریخ اعلام این خبر، فاصلهای حدوداً 46 روزه وجود دارد. اینکه در این فاصله زمانی فیلم نامهای نوشته شود که شامل طرح، قصه، دیالوگ و… باشد پدیدهای بسیار عجیب و قابل تأمل است که حتی فیلم نامه نویسان حرفهای نیز از انجام آن عاجز هستند. ضمن اینکه فیلم نامه در این فاصله زمانی به گونهای نوشته شده که قابلیت تصویب هم داشته است! یعنی حتی تحقیقات نیز برای نگارش اثر صورت گرفته که مشخص نیست با توجه به تألم روحی خانواده و بستگان وی، آیا فیلم نامه نویس به سراغ خانواده آن شهید رفته یا در پای رایانه اقدام به انجام تحقیقات کرده است؟!
البته این نوع اطلاع رسانی برای خبرنگاران حوزه تلویزیون چیز عجیبی نیست. چند سال قبل در زمان شهادت شهید طهرانی مقدم نیز از ساخت سریالی درباره ایشان خبر داده شد. درباره آتش نشانهای قهرمان نیز این خبر اعلام شد. درباره برخی شهدا همچون: شهید بروجردی سالهاست فیلم نامههای مختلفی رد و بدل میشود و حتی کارگردانهایی برای ساخت این آثار اعلام میشود اما هیچ وقت این فیلم نامهها رنگ ساخته شدن نمیبینند. از طرفی وقتی فیلم نامهای به مرحله ساخت میرسد، حتماً کارگردان و عواملی دارد مگر آنکه عوامل آن چندان مهم و شناخته شده نباشند که اسامی آنها مخفی شود.
حالا صرف نظر از این مسئله و بدون در نظر گرفتن اظهار نظرهای فضای مجازی درباره این اقدام شبکه یک، فیلم نامه مذکور چگونه از کانال شوراهای مشورتی و کارشناسی گذشته است؟ با توجه به حزن انگیز بودن این اثر و روایتی تلخ از زندگی این قهرمان، آیا ساخت چنین سریالی بر اساس زندگی یک شهید مفید است یا بهتر است با نگاهی حماسی و معطوف به پیروزی درباره حضور سربازان اسلام در سوریه سریال ساخت؟ آیا بهتر نیست به جای اثر نمایشی که ظرفیتهایی محدود دارد، فیلمی مستند درباره این اتفاق ساخته شود؟
این سؤالها و دهها سؤال دیگر نشان دهنده این مسئله است که شتاب بی مورد در اطلاع رسانیهای اینچنینی نه تنها مفید نیست بلکه سبب کاهش اعتماد مخاطبان به صدا و سیما میشود و روند ساخت آثار شاخص اینچنینی را هم در آینده با مشکل مواجه میکند.