فقط مستندسازان ارزشی صاحب «فکر» هستند؟
سینما مثبت: برادر سلیم غفوری مدیر جدید شبکه مستند چندی پیش اعضای اتاق فکر این شبکه را منصوب کرد. انتخاب طیف مشخصی از افراد منتسب به جریان ارزشی، این روزها این سؤال را در ذهن مستند سازان کشور به وجود آورده که آیا فقط مستند سازان ارزشی صاحب فکر هستند و استحقاق عضویت در چنین اتاقهایی را دارند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، انتخاب عبارتها و تعابیری مانند «اتاق فکر» از سوی مسوولان کشور در اغلب موارد امری تشریفاتی است و معمولاً چنین شوراها و اتاقهایی خروجی مشخصی ندارند. با چنین نگاهی نمیتوان انتقادی از حضور چهرههایی همچون: نادر طالب زاده، مهدی همایونفر، محمدعلی فارسی، حامد شکیبانیا، محسن یزدی و حسین افشار در اتاق فکر شبکه مستند داشت اما وقتی خبر تشکیل این اتاق اعلام گردید و حتی از برگزاری اولین جلسه آن خبر رسید، باید نسبت به چنین رویهای حساس بود. برادر غفوری که پیشتر مدیر بخش مستند شبکه افق بود، پس از انتصاب به مدیریت شبکه مستند، تقریباً همان گروه و تیمی که در شبکه مستند با وی همکاری داشتهاند را به اتاق فکرش راه داده و محض رعایت بی طرفی حتی یک نفر را نیز خارج از این چهارچوب وارد اتاق فکرش نکرده است. این اتفاق در حالی رخ میدهد که خروجی فعالیت این افراد در قالب شبکه مستند و مرکز مستند سازی حوزه هنری مشهود است و اگر قرار باشد این افراد محترم که در عرصه ساخت مستندهای ارزشی فعالیتهای درخشانی دارند، در قالب شبکه مستند هم با همان دست فرمان قبلی پیش بروند، شبکه مستند در نهایت تبدیل به نسخهای دیگر از شبکهای خواهد شد که با وجود گذشت حدود دو سال از فعالیت آن، به واسطه مخاطب اندک و محدود آن، حتی با انتقادهایی از سوی طیف ارزشی نیز مواجه شده است. نکته مهم در مورد شبکه افق این است که قاعدتاً قرار نیست خروجی شبکهای تلویزیونی فقط طیف محدودی از جامعه باشد و باید چنین شبکههایی در طیف افراد خاکستری نظام نیز نفوذ پیدا کند والا چه نیازی به راه اندازی شبکه برای طیف مذهبی و ارزشی جامعه وجود دارد که حتی بدون شبکه تلویزیونی نیز در خط مقدم دفاع از نظام هستند؟!
نکته قابل تأمل تر اینکه وقتی فردی به مدیریت یک شبکه ملی منصوب میشود، باید تمامی طیفها و همه ایران عزیز را در نظر داشته و بر همین اساس، سرگروههای خود را نیز چینش نماید اما انتخابهای برادر غفوری کاملاً خلاف این رویه ملی است.
از طرف دیگر برخی از چهرههای حاضر در این اتاق گذشته از یک دستی و عدم تنوع، آن قدر مشغله دارند که به سختی میتوان به دیدار آنها نائل آمد و این مسئله در تناقض با فعالیتهای مداوم و طولانی مدت یک شبکه است که باید مشاوران و اعضای اتاق فکرش مرتب در دسترس باشند.
امید است طیف نیروهای ارزشی با انتخابهای صحیح و هدفمند به الگویی برای دیگر قشرهای جامعه تبدیل شوند نه اینکه خدای نکرده انتصابهای آنها شائبه رفتارهای جناحی و گروهی را به ذهن متبادر کند. (ان شاءالله رحمان)