قربانی ارزشمند اکران 94 کدام فیلم است؟
سینما مثبت: سال 1394 در حالی به پایان رسید که برخی فیلم‌ها به دلیل نمایش نادرست و فراهم نبودن شرایط اکران به‌صورت مناسب، در این مرحله قربانی شدند. «مزار شریف» ساخته عبدالحسین برزیده یکی از این آثار است و فیلم دیگر فیلم پی 22ساخته حسین قاسمی جامی است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، نکته جالب توجه این است که هر دو این فیلم از سوی «حوزه هنری» پخش شده است. پیش‌تر درباره مزار شریف مطلبی نوشتیم که جهت مطالعه آن می‌توانید در «اینجا» کلیک کنید.
کارگردان پی 22 «حسین قاسمی جامی» است که به‌واسطه ساخت چند فیلم دفاع مقدسی در سینمای ایران شناخته شده است. «تا مرز دیدار» و «چشم شیشه‌ای» اولین و مهم‌ترین فیلم‌های دفاع مقدسی وی است که در دهه 60 ساخته شده است. او ساخت سریال معروف «سیمرغ» با موضوع زندگی شهیدان شیرودی و کشوری را نیز در کارنامه کاری خود دارد که در زمان خودش اثری مهم به‌حساب می‌آمد. کارنامه کاری او در سال‌های اخیر ترکیبی از فیلم‌های جشنواره‌ای و گیشه بوده که در هیچ‌کدام توفیق قابل‌ملاحظه‌ای به دست نیاورده است. «پی 22» که در زمستان سال گذشته روانه اکران شد، با دویست میلیون تومان فروش از گیشه خداحافظی کرد. فیلم برداشتی آزاد از حماسه معروف به «پی 22» است که طی آن یکی از ناوشکن‌های ایرانی توسط آمریکایی‌ها در خلیج فارس مورد حمله قرار گرفته و غرق می‌شود. حالا پس از وقوع این حادثه، فرزند یکی از شهدا در آستانه ازدواج با دختر یکی از سربازان بازمانده از آن اتفاق به سراغ ناوشکن مذکور می‌رود تا پیکر پدرش را که همچنان در این مکان است مشاهده کند.
هم‌زمانی مراسم ازدواج با انجام مأموریتی دریایی از کلیشه‌هایی است که در سینمای ایران و جهان بارها اتفاق افتاده است. قاسمی جامی با بهره‌گیری از همین کلیشه‌ها و البته با امکانات بسیار اندکی که در اختیارش قرار گرفته، موفق به ساخت فیلمی قابل تأمل شده است. فقر امکانات از سر و روی فیلم می‌بارد. فیلم فاقد صحنه‌های پروپیمان است و البته، تصویربرداری آن در شمال کشور به‌جای جنوب کشور ـ که می‌توان حدس زد به دلیل کمبود امکانات بوده است ـ حس و حال خوبی را تداعی نمی‌کند اما در مهم‌ترین سکانس فیلم که مربوط به غرق شدن دلاور مردان نیروی دریایی در داخل کشتی است؛ تعلیق بسیار خوب و گیرایی در فیلم وجود دارد که نفس را در سینه حبس می‌کند. این صحنه از نظر اجرا یکی از بهترین سکانس‌های دفاع مقدس است که طی آن گیر افتادن چند تن از درجه‌داران نیروی دریایی در داخل اتاق عملیات کشتی و سپس شهادت آن‌ها به تصویر کشیده شده است.
این فیلم یکی از بهترین بازی‌های «امین حیایی» در سال‌های اخیر را به نمایش می‌گذارد. بازیگری که ثابت کرده توانایی‌های نامحدودی دارد و حتی می‌تواند چند صفحه دیالوگ شعاری را با لحن و بیانی بسیار جذاب و گیرا بیان کند.
بی‌شک انتخاب «هادی ساعی» هم یکی از مشکلات جدی فیلم است. بازیگری که گریم میان‌سالی‌اش او را به‌شدت شبیه «بهروز وثوقی» کرده و حتی بیان و لحن او نیز مشکل دارد. بازی بد این تکواندوکار کشورمان در بخش‌هایی از فیلم که وی به سراغ عراقی‌ها رفته و آن را غافلگیر می‌کند، تداعی کننده فیلم‌های کشتی کچ است و در برخی صحنه‌ها مانند شکستن گردن عراقی‌ها بسیار غلو شده و غیر هنری است.
امید است تجربه ساخت این فیلم، زمینه‌ای برای پرداختن بیشتر به حماسه‌های نیروی دریایی در قالب سینما را فراهم نماید.
