خطر در کمین استعدادهای سینمای ایران
سینما مثبت:سینمای ایران در جشنواره سی و چهارم فیلم فجر شاهد بروز و ظهور استعدادهای خوبی در عرصه فیلم‌سازی بود. استعدادهایی که قطعاً می‌توانند جای خالی بزرگان در این عرصه را پُر کرده و نوید بخش تولید آثار خوب و ارزشمندی برای سینمای ایران باشند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی خبری ـ تحلیلی سینما مثبت، «سعید روستایی» و «محمدحسین مهدویان» بی‌شک دو استعداد برتر سینمای ایران در سال 1394 بودند که اولی با فیلمی اجتماعی و دومی با فیلمی ارزشی موفق شدند اثری هنری به گنجینه فیلم‌های سینمای ایران اضافه کنند. در سال گذشته هنرمندان مختلفی نسبت به هر دو یا یکی از این دو کارگردان مطالبی منتشر و توصیه‌هایی خطاب به آن‌ها مطرح کردند. سینما مثبت نیز ضمن آرزوی توفیق برای این دو فیلم‌ساز ارزشمند، چند آرزو و توصیه را خطاب به آن‌ها مطرح می‌کند:
- متأسفانه در سینمای ایران مدیران کوتاه‌قد، کم سواد و بی‌دانشی وجود دارند که با پنهان شدن در پس موقعیت و جایگاه فیلم‌سازان توانا، سعی می‌کنند ضعف‌های خود را جبران نمایند. البته ممکن است از رهگذر این موضوع، فیلم‌ساز با استعداد بتواند فیلمی درخور توجه بسازد اما همواره استفاده‌ای که مدیران کم‌توان از چنین هنرمندانی انجام می‌دهند، بیش از نفعی است که به آن‌ها می‌رسانند. امید است این دو فیلم‌ساز گرامی دچار چنین معضلی نشوند.
- ساخت فیلم کار سخت و دشواری است. نیاز به تحقیق و تعمق و زجر کشیدن دارد و بعد از آماده شدن فیلم نیز حضور در جشنواره و استرس‌های ناشی از آن و سپس اکران، هریک دردسرهای خاص خود را دارد. در سینمای ایران کارهای آسان‌تر و پردرآمدتری هم برای فیلم‌سازان وجود دارد. یکی از این کارها تبدیل شدن به مشاور و یا «کنتراتچی» است که با کمال تأسف در سال‌های اخیر باعث هرز رفتن استعدادهای فراوانی شده است. اینکه یک فیلم‌ساز به‌جای پرداختن به کار اصلی‌اش یعنی فیلم‌سازی، مدام در رفت‌وآمد بین این سازمان و آن سازمان باشد تا مثلاً 20 تا 30 فیلم مستند را یکجا کنترات کرده و سپس آن را در میان دوست و آشنا تقسیم کند و از این وسط درصد خودش را بردارد؛ باعث نابودی استعداد آن هنرمند می‌شود. امید است این دو فیلم‌ساز عزیز هم از چنین مسئله‌ای همواره دور باشند.
- در سینمای ایران بیش از آنکه بودجه‌های میلیاردی راهگشا باشند، استعداد و توان ذهنی فیلم‌ساز می‌تواند منجر به خلق اثر خوب شود. بنابراین ساخت فیلمی با هزینه چند ده میلیاردی و حضور هنرمندان آن‌طرف آبی، نه تنها نمی‌تواند به ساخت اثری موفق منجر شود بلکه اغلب پرونده فیلم‌سازی آن هنرمند را برای مدت زمانی طولانی می‌بندد و او را راهی بایگانی می‌کند. این دو استعداد سینمای ایران هم باید خطر مذکور را حس کرده و در مواقع لزوم به چنین پیشنهادهایی «نه» بگویند.
- تبدیل شدن به «باند» یکی از آفت‌هایی که سبب نابودی استعدادهای سینمایی فراوانی شده است. هنرمند تا وقتی می‌تواند خوب بیندیشد و کار کند که مستقل باشد. البته در شرایط امروز مستقل ماندن سخت است و افراد زیادی به دنبال قرار دادن هنرمند در دسته‌بندی‌ها و مرزهای خود خواسته هستند. ان‌شاءالله این دو هنرمند جوان از چنین آسیبی مصون بمانند.
- تجربه نشان داده «چندکاره بودن» در سینمای ایران جواب نمی‌دهد. اینکه فیلم‌سازی بخواهد سالی یک فیلم بسازد، دبیری چند جشنواره را به عهده داشته باشد، مشاور چندین پروژه باشد و به چند بخش دیگر هم مشاوره بدهد، در نهایت به خزان زود هنگام آن فیلم منجر شده و یا در نهایت او را به تکنسینی تبدیل می‌کند که آثارش از روح و لطافت خالی است.
- فیلم‌ساز «روزنامه‌نگار» نیست که بخواهد در واکنش به هر موضوع و پدیده اجتماعی فریاد سر دهد و در نقش مصلح اجتماعی وارد گود شده و سپس وجدان‌های خفته را بیدار کند. چنین وظایفی به عهده اهالی رسانه است و آن‌ها نیز معمولاً وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهند. هنرمند اگر حرفی هم داشته باشد در اثرش مطرح می‌کند و حضور بیش‌ازحد در فضاهای اجتماعی، حرف و پیام او را سطحی می‌کند.
سینما مثبت امیدوار است سال پیش رو برای استعدادهای سینمای ایران و دیگر اهالی سینما سالی خوش و پررونق باشد.
