فیلم نامه نویس و یا پیس نویس با تفکرات خود پیس می‌نویسد و او دیگر به این مسئله کاری ندارد که این فیلم نامه ارزشی است و یا ضد ارزشی، و لذا در این دسته از فیلم نامه‌ها به راحتی روابط نامشروع زن و مرد مطرح می‌شود
اظهار نظر تأسف برانگیز یک عضو خانه ملت درباره یک فیلم ساز
رییس کمسیون فرهنگی مجلس درمیشیان را مسئله دار کرد
سینما پلاس: در ادامه برخی اظهارنظرهای بی منطق و غیر کارشناسی برخی شخصیت‌های سیاسی درباره سینمای ایران، مصاحبه اخیر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، با بهت و حیرت اهالی سینمای ایران مواجه شده و نگرانی‌هایی جدی در خصوص نحوه قضاوت نمایندگان مجلس نسبت به هنر سینما را به دنبال داشته است.
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینما پلاس، «حجت الاسلام احمد سالک» رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت و گوی اخیر خود با خبرگزاری تسنیم، به حذف بخش‌هایی از فیلم عصبانی نیستم! اشاره کرده و می‌گوید: «به بنده نقل کردند که در فیلم عصبانی نیستم ۱۹ دقیقه آن را قیچی کرده‌ایم! حال حرف ما با این دسته از افراد این است که اگر یک فیلم را قیچی کنید دیگر از آن چیزی باقی نمی‌ماند، همچنین نویسنده این فیلم نیز خود فردی مسئله دار است، او دارد افکار خود را از ابتدا تا انتهای فیلم به جامعه القا می‌کند، حال این سؤال برای برخی از افراد به وجود می‌آید که اگر قسمتی از یک فیلم قیچی شود مابقی آن چه سرنوشتی دارد».
این اظهار نظر در حالی بیان می‌شود که در فرهنگ رسانه ای جامعه، مسئله دار به افرادی گفته می‌شود که دارای مشکل اخلاقی، امنیتی، سیاسی، مالی و… باشند و معلوم نیست این نماینده محترم مجلس با چه استدلالی این تهمت را به این فیلم ساز که نویسنده و کارگردان و تهیه کننده فیلمش می‌باشد وارد کرده است؟ ضمن آنکه اگر واقعاً درمیشیان فردی مسئله دار است و مدارک آن در مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد، چرا با ارائه این مدارک به دستگاه‌های امنیتی مانع از فعالیت یک فرد مسئله دار در سینمای ایران نمی‌شوند و این سینما را از شر چنین جرثومه فسادی رها نمی کند؟
سالک در ادامه با اشاره به نامه نگاری خود با وزیر ارشاد درباره چند فیلم سینمایی گفته است: «بنده به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشتم و در آن نامه از ۸ فیلم که با محورها و دلایل مختلفی نام برده شده بود، از ایشان خواستیم تا این ۸ فیلم در کشور اکران نشود و از اکران سراسری آن نیز جلوگیری شود، قصه‌ها، عصبانی نیستم، آشغال‌ها از جمله این فیلم‌ها هستند».
نکته جالب توجه این مصاحبه جایی است که در آن سالک به ساخت فیلم نامه توسط کارگردان‌ها بر اساس برخی تفکرات خود اشاره کرده و می‌گوید: «فیلم نامه نویس و یا پیس نویس با تفکرات خود پیس می‌نویسد و او دیگر به این مسئله کاری ندارد که این فیلم نامه ارزشی است و یا ضد ارزشی، و لذا در این دسته از فیلم نامه‌ها به راحتی روابط نامشروع زن و مرد مطرح می‌شود و به طور قطع ما هم نمی‌توانیم با وجود معیارهای انقلابی این فیلم‌نامه را بپذیریم».
به نظر می‌رسد سازمان سینمایی پیش از هر اقدامی باید ضمن برگزاری کلاس‌های آموزشی برای این گروه از سیاسیون، با بهره گیری از اساتید مجرب همچون: فرهاد توحیدی، مهدی سجاده چی، علیرضا سجادپور و…، برخی قواعد سینما را به آن‌ها آموزش دهد. یکی از این قواعد این است که فیلم نامه نویس بر اساس تفکر خود فیلم نامه ای را می‌نویسد و درخواست مجوز می‌دهد تا افکار خود را فیلم کند نه تفکرات دیگران! البته در عرصه فیلم نامه نویسی قواعد دیگری همچون: فیلم ساز مؤلف، فیلم نامه واقع گرا، فیلم نامه فانتزی و… نیز وجود دارد که اطلاع سیاسیون از این واژگان، به آن‌ها در تحلیل فیلم‌های سینمای ایران کمک خواهد کرد.
