کیارستمی: عده‌یی معتقدند من باید عذرخواهی کنم اما اصلاً نمی‌دانم چرا باید پوزش بخواهم و از چه کسی باید پوزش بخواهم. ما در این مملکت رهبر داریم. مجمع تشخیص مصلحت داریم. شورای نگهبان داریم. مجلس داریم. رییس‌جمهور داریم. وزارت ارشاد داریم اما حالا تلویزیون با هیجان تمام می‌آید و می‌گوید که من علیه این حماسه بزرگ بشری حرف زدم
یک رزمنده فیلمساز سکوت کیارستمی را شکست
کیارستمی:مملکت رهبر دارد، چرا باید عذرخواهی کنم؟
سینماپلاس: عباس کیارستمی فیلمساز شناخته شده ایران در جهان که طی دو هفته اخیر به خاطر پخش فیلمی قدیمی از وی آماج حمله‌های رسانه ای گروهی از سینماگران ایرانی قرار گرفته بود، در گفت وگو با حبیب احمد زاده از رزمندگان دوران دفاع مقدس و فیلم نامه نویسان امروز به اتهام‌های مطرح شده پاسخ داد.
کیارستمی: حتی ضد انقلاب هم نسبت به رزمندگان احساس دین می‌کنند
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس، کیارستمی در این گفت و گو با اشاره به این مطلب که «با وجود تماس‌های مکرری که با من گرفته شد، خیال نداشتم به این اتهامی که به من وارد شده اعتنایی بکنم. اما سؤال عزیزی مثل شما که خودتان از رزمنده‌های جنگ هستید را نمی‌توانم بی‌جواب بگذارم» تاکید می‌کند: اگر کسی حق داشته باشد از من درباره این موضوع سؤال کند شما هستید که مستقیماً با جنگ درگیر بودید».
این اظهار نظر به معنای آن است که دیگر افرادی که در هفته‌های اخیر کیارستمی را آماج حملات خود قرار داده‌اند، با جنگ درگیر نبوده‌اند که خود نکته جالب توجهی است.
کیارستمی در این گفت و گو تاکید می‌کند: «ما همه نسبت به رزمندگان دین داریم، من تصور نمی‌کنم حتی کسانی که ضد انقلاب هستند چه داخل و چه خارج ایران، بتوانند در این دین شک بکنند».
چرا باید عذرخواهی کنم؟
وی سپس با انتقاد از لحن صدا و سیما می‌گوید: «چند شب پیش در تلویزیون دیدم که متاسفانه مجری با لحن هیجانی که همه را تحریک می‌کرد، می‌گفت که من نسبت به حماسه‌یی که این جوانان خلق کردند، وفاداری نداشتم و پیشنهاد کرد که اگر کیارستمی پوزش بخواهد و بگوید که این یک اشتباه لفظی بوده، قضیه به سرانجام خواهد رسید. ولی من نفهمیدم بابت چه باید پوزش بخواهم وقتی چیزی نگفتم که در نفی این حماسه‌آفرینان باشد».
برخی فیلم‌های جنگی ایرانی کپی برداری سخیف از فیلم‌های امریکایی هستند
وی سپس با انتقاد از فیلم‌های جنگی می‌گوید:«متاسفانه سال‌هاست که فیلم جنگی ایرانی ندیده‌ام. آن فیلم‌های اولیه را که دیدم فیلم‌هایی بودند که بیشتر قهرمان‌پردازی می‌کردند… بعضی وقت‌ها که برای خرید خانه بیرون می‌روم، یک سری هم به آن‌ها در همین امامزاده علی‌اکبر خودمان می‌زنم. آن‌ها ردیف کنار هم آرمیده‌اند و عکس‌های آن‌ها در جعبه آینه به تو لبخند می‌زند. من هیچ تصویری از این بچه‌ها، در فیلم‌های جنگی که آن زمان ساخته شدند هرگز ندیدم. متاسفانه تعدادی از فیلم‌های جنگی ما کپی‌برداری سخیف و پیش پا افتاده از سینمای امریکا است که خودشان هم دیگر از آن فرمول‌های کهنه‌شده را کنار گذاشته‌اند.
این فیلم ساز با تاکید بر این مطلب که «راستش من نفهمیدم چرا باید به بدیهیات پاسخ بدهم. مگر کسی می‌تواند مدعی باشد که آن‌ها حماسه نیافریدند؟» به سفر خود به خرمشهر اشاره کرده و می‌نویسد:«بعد از فتح خرمشهر وقتی به این شهر رفتم به دوستانی که نیامده بودند گفتم یک تابلوی راهنمایی دیدم که آنقدر گلوله خورده بود که معلوم نبود ورود ممنوع است، گردش به چپ ممنوع است، گلوله‌های متعدد این تابلو را لوله کرده بود. مگر می‌توان ارادتمند کسانی نبود که در آن جنگ شهید شدند و این رفاه نسبی را برای ما فراهم کرده‌اند. اظهار علنی این چیزها به قول شما ریا محسوب می‌شود. چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است. آن رزمنده‌ها کار انسانی خودشان را انجام دادند و من چرا باید حرکت آن‌ها را زیر سؤال ببرم. همین الان هم خجالت می‌کشم وقتی می‌گویم نسبت به این‌ها مدیونم. خجالت‌آور است چون می‌رود در باب دیگری که من مثلاً ترسیده‌ام و از روی ترس این حرف‌ها را می‌زنم. اما من چه موقعیتی دارم که به خاطرش بترسم؟ من کجا مورد عنایت و لطف این دوستان قرار گرفتم؟ من چه وقت عزیز کسی بوده‌ام؟ لطفاً به این‌ها پاسخ بدهید».
احمد زاده: می‌خواستم موضوع برای خودم شفاف شود
در این بخش از گفت و گو احمدزاده تاکید می‌کند: من به شما و رویکردتان در سینما شک ندارم، فقط خواستم این موضوع را از زبان خود شما به مردم منتقل کنم و اگر این‌طور فکر نمی‌کردم که به شما زنگ نمی‌زدم و گله نمی‌کردم. من می‌خواهم موضوع برای شخص خودم و همه شفاف شود.
کیارستمی هم ضمن تشکر از این هنرمند می‌گوید: «منونم که به من زنگ زدید و گله‌تان را شخصاً از من پرسیدید. اما ای کاش من هم می‌توانستم مثل شما به کسی زنگ بزنم و سوالم را از او بپرسم و جواب صریح و صحیح بگیرم. عده‌یی معتقدند من باید عذرخواهی کنم اما اصلاً نمی‌دانم چرا باید پوزش بخواهم و از چه کسی باید پوزش بخواهم. ما در این مملکت رهبر داریم. مجمع تشخیص مصلحت داریم. شورای نگهبان داریم. مجلس داریم. رییس‌جمهور داریم. وزارت ارشاد داریم اما حالا تلویزیون با هیجان تمام می‌آید و می‌گوید که من علیه این حماسه بزرگ بشری حرف زدم. باز هم می‌گویم که من از هیچ جنگی دفاع نمی‌کنم اما بحث دفاع و تنبیه متجاوز چیز دیگری است».
این گفت و گو امروز چهارشنبه نهم مهرماه 1393 در روزنامه اعتماد منتشر شده است.
مطالب مرتبط
