شاید علت طرح این مطالب کم اهمیت و تکراری، فرصت محدودی باشد که برای برگزاری این کنفرانس بین المللی وجود داشت. کنفرانس افق نو فراخوان شرکت در دومین دوره خود را در تاریخ نهم شهریور ماه منتشر کرد
گزارش سینماپلاس از اولین روز برگزاری کنفرانس افق نو
پدرشوهر مهناز افشار مخاطب حرفهای کهنه افق نو
سینماپلاس: دومین کنفرانس افق نو امروز با حضور جمعی از میهمانان خارجی در هتل لاله تهران برگزار شد. این کنفرانس که در ادامه برگزاری سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت برپا می‌شود، با دعوت از چهره‌های ضد صهیونیستی قصد دارد ایران را به کانونی برای مبارزات هنری با استکبار جهانی تبدیل کند اما مشاهده‌های خبرنگار ما نشان می‌دهد اوضاع آنگونه که مسوولان برگزاری کنفرانس تلاش می‌کنند تا از این رویداد منعکس کنند، مطلوب نیست و این کنفرانس صرفاً به بیان حرفهای تکراری و کلیشه ای بدون ترسیم راهکاری عملی در این حوزه محدود شده است.
به گزارش وب سایت خبری ـ تحلیلی سینماپلاس، مبارزه با صهیونیسم بین الملل و زیاده خواهی های ابرقدرت‌های شرق و غرب از سال‌های پس از انقلاب به یکی از اهداف محوری انقلاب اسلامی تبدیل شد اما این اندیشه کمتر در قالب هنر متبلور شده و به جای خلق آثار هنری و خلاقانه، حجم عظیمی از آثار ضعیف، بی کیفیت و فاقد کارایی در طول سال‌های گذشته در این عرصه خلق شده و آثار خوب و قابل قبول، به فیلم‌هایی همچون: بازمانده محدود می‌شوند. حتی با وجود تاکید مقام معظم رهبری که در دیدار با سینماگران، سینما را کلید پیشرفت جامعه عنوان کردند، کمتر شاهد جدی گرفتن این رهنمود از سوی سیاست گذاران هستیم و نهادهای متولی به جای سرمایه گذاری و تمرکز بر ساخت آثار جذاب و مؤثر، ترجیح می‌دهند با برگزاری همایش‌های بیهوده، به تکرار مکررات بپردازند.
استقبال ضعیف فیلم سازان ایرانی از همایش
کنفرانس «افق نو» از جمله برنامه‌هایی است که گروهی از هنرمندان تلاش می‌کنند تا به واسطه آن، اتحادی میان فیلم سازان دغدغه مند ایرانی و خارجی در حوزه مبارزه با امپریالیسم پیدا کنند. این برنامه که در طول یکسال گذشته محل کشمکش سازمان سینمایی و برگزار کنندگان آن بود، امروز در حالی برگزار شد که به واسطه حضور شخصیت‌هایی همچون: دکتر سعید جلیلی، محمد علی رامین و نیز طرح مباحث سیاسی درخصوص پرونده هسته ای ایران، به مراسمی سیاسی تبدیل شد، به گونه ای که حتی دبیر اجرایی همایش نیز به سخنرانی و اظهار نظر درباره پرونده هسته ای کشورمان پرداخت!
برنامه با استقبال بسیار ضعیف فیلم سازان و هنرمندان ایرانی برپا شد و به جز اکبر حّر، مصطفی رزاق کریمی، شفیع آقامحمدیان، محمد حسین نیرومند و محمود گبرلو، هنرمند و چهره شاخص دیگری در سالن حضور نداشت و البته غیبت نظریه پردازان سینمایی ایرانی در کنار میهمانان خارجی بسیار محسوس و سؤال برانگیز بود.
میهمانان خارجی این مراسم چهره‌های اپوزیسیون کشورهای خود هستند اما اینگونه هم نیست که در کشورهای خود با محدویت و بایکوت کامل مواجه باشند و همین مساله و نیز حضور آن‌ها در رسانه‌های کشورهای خودشان، ماهیت اپوزیسیون بودن آن‌ها را با تردید مواجه می‌کند.
«نادر طالب زاده» به عنوان دبیر همایش، در سخنان اولیه خود به این نکته هم اشاره کرد که این کنفرانس با وجود مخالفت‌های داخلی در حال برگزاری است و میهمانان خارجی را از این مساله مهم با خبر کرد. اجرای این برنامه به عهده «خانم هاشمی» از مجریان شبکه پرسی تی وی بود و جالب است که برگزار کنندگان همایش، موفق به یافتن یک مجری مسلط به زبان انگلیسی نشده بودند تا از او برای اجرای این برنامه استفاده کنند و کار اجرای چنین مراسم مهمی را به فردی سپردند که تسلطی بر مراسم نداشت و مثلاً زمانی که قرار بود فیلم سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع هنرمندان پخش شود، به اشتباه اعلام کرد پیام مقام معظم رهبری خطاب به همایش پخش خواهد شد. خانم هاشمی که با پوشش چادر در مراسم حضور داشت، در سخنانی بر این نکته تاکید کرد که ایرانی نیست. او سپس میهمانان برنامه و بخصوص شرکت کنندگان کشورهای امریکای شمالی را از میهمان نوازی ایرانی‌ها مطمئن ساخت و به آن‌ها اطمینان داد در ایران به آن‌ها خوش خواهد گذشت!
برگزاری برنامه با بی نظمی‌های فراوانی همراه بود، به گونه ای که دو بار پخش سخنان مقام معظم رهبری به تعویق افتاد و در حین اجرای برنامه نیز اختلال‌های صوتی فراوانی بروز یافت و حتی باعث قطع سخنان مهم نویسنده کتاب «بحران ساختگی» شد.
سخنران‌هایی که توجیه نبودند
برنامه با چند سخنرانی طولانی سخنران‌های ایرانی همراه بود. محتوای سخنرانی‌ها بیشتر مناسب مجامع سیاسی و یا تشکل‌های دانشجویی بود تا جمعی که قرار است چهره‌هایی خارجی مخاطبان باشند. سعید جلیلی مذاکره کننده سابق هسته ای هم که در این مراسم حاضر شده بود، در سخنانی به تبیین نقش زن و سو استفاده نظام سرمایه داری از زنان و برده داری و فریب نظام سلطه در شبکه‌های خارجی پرداخت و اشاره‌های متعددی هم به بحث هسته ای کرد. حضور «محمد علی رامین» معاون سابق مطبوعاتی، طراح جریان رسانه ای نفی هولوکاست در دوران دولت احمدی نژاد و پدر زن فعلی مهناز افشار نیز از دیگر حاشیه‌های این برنامه بود.
سخنران‌های خارجی مراسم تلاش فراوانی کردند تا در سخنان خود به سلطه استکبار جهانی و نیز نظام ناعادلانه حاکم بر امریکا اشاره کنند. موضوعی که پیش از آنکه از زبان این شخصیت‌های خارجی بیان شود و بابت آن هزینه‌های میلیونی صورت گیرد، در خود فیلم‌های امریکایی و حتی کتاب‌های خاطرات سیاستمداران این کشورها نیز قابل مشاهده و مطالعه است. البته شاید علت طرح این مطالب کم اهمیت و تکراری، فرصت محدودی باشد که برای برگزاری این کنفرانس بین المللی وجود داشت. کنفرانس افق نو فراخوان شرکت در دومین دوره خود را در تاریخ نهم شهریور ماه منتشر کرد و اینکه در این مدت کوتاه، برای میهمانان خارجی حاضر در رویداد روادید صادر شده، نکته ای است که جای خرسندی دارد، چه برسد به اینکه در مدت یکماه مذکور شرکت کنندگان امکان تهیه مقاله ای تخصصی را در این حوزه داشته باشند!!
این کنفرانس که برای دومین دوره برگزار می‌شود، دستاوردهای دور اول برگزاری خود را در قالب چند بولتن و جزوه بر روی میزی در گوشه سالن ارائه کرده بود و بعید است تا زمانی که سیاست گذاران این عرصه، به دنبال کاری به جز برگزاری صِرف چنین سمینارهایی باشند و از امر مهم «فیلم سازی» در این حوزه غفلت کنند، دستاورد دیگری از این گونه برنامه‌ها به دست بیاید.
